Αναμφίβολα ο Σοφοκλής εντάσσεται στην χορεία των μεγαλυτέρων διανοητών της ανθρωπότητας. Εν πολλοίς ανώτερος από θεούς και ανθρώπους. Τον αντέγραψαν πολλοί, μεταξύ αυτών και ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Ας δούμε τι λέει σ αυτή την φράση: Η μεγάλη έλλειψη μυαλού έχει σαν αποτέλεσμα την ανυπαρξία πνευματικών και υλικών αποτελεσμάτων.
Τι ωραία όμως που το λέει, καμιά άλλη γλώσσα δεν θα απέδιδε με τέτοιο σαφήνεια και ολιγόλογο τρόπο μια πλήρη έννοια με τέτοια εμβρίθεια και ακρίβεια. Είναι αλήθεια αδιαπραγμάτευτη πως υπήρξαμε πρώτοι τη τάξει, κι αυτό είναι που φέρνει λύπη, πίκρα κι απογοήτευση. Υπάρχει περιθώριο ανάκαμψης και επαναφοράς σε βάθρο πνευματικού Ολυμπισμού; Προσωπική γνώμη: όχι. Τετέλεσται. Έληξε προ πολλού, τώρα γίνονται απλώς οι τελευταίες εκτελέσεις. Ακούγονται σποραδικοί πυροβολισμοί με στόχο κάποιους ‘’ανόητους’’ αιθεροβάμονες, φαντασμένους που εξακολουθούν από άγνοια των ημερομηνιών να κρατάνε την δάδα της γλώσσας αναμμένη σε απόκρημνους βράχους κάποιων φανταστικών βουνών, με κοφτερά άδενδρα φαράγγια κάπου στο ιστορικό πλέον πουθενά.
Το Ελληνικό Υπουργείο αντιπαιδείας καταργεί την Αρχαία Ελληνική γλώσσα. Προσβολή της παγκόσμιας διανόησης, σκέψης και ελπίδας. Δεν κατακρημνίζεται η Ελλάδα, κατακρημνίζεται η παγκόσμια κοινωνία. Οι Ελληνικές φράσεις του Σοφοκλή, του Αριστοτέλη και του Αισχύλου είναι ο φάρος που φωτίζει την έξοδο από την μοχθηρή σκοταδιστική πορεία φασιστικών ιδεοληψιών πολιτικής και θρησκείας. Δεν διεκδικεί συνθήματα, προκαταλήψεις και πίστη χωρίς λογικά επιχειρήματα. Σηκώνει ψηλά την δάδα που φωτίζει την γνώση και το τεκμηριωμένο επιχείρημα. Αντλεί από την ψυχή τον φόβο, την κατάθλιψη και τα ύπουλα εκφοβιστικά παραμύθια. Απελευθερώνει. Όπως λέει και ο Ρήγας ‘’συλλογάται καλά, όποιος συλλογάται ελεύθερα’’ .
Δεν ξέρω ποια κατασκότεινα κέντρα ή παράκεντρα φοβούνται την αρχαία Ελληνική σκέψη, ένα όμως είναι βέβαιο: την φοβούνται. Τρέμουν μπροστά στην ιδέα της ολικής απελευθέρωσης των Ελλήνων. Σωστά ο Τσώρτσιλ έλεγε πως αν οι Έλληνες ενωθούν και μορφωθούν, τότε αλλοίμονό μας. Ο Μέγας Πλάτων σημείωνε: Δεν είναι κακό να φοβούνται τα παιδιά το σκοτάδι, το κακό είναι να φοβούνται οι μεγάλοι το φώς. Οι επονομαζόμενοι μεγάλοι: χρηματιστές, Πρωθυπουργοί, Βασιλιάδες και βιομήχανοι όπλων δεν είναι τίποτα περισσότερο από ανύπαρκτες σκιές νάνων σε απ ευθείας σύνδεση με τον τραπεζικό τους λογαριασμό και τον φόβο τους από επικείμενα πραξικοπήματα και τιμωρίες δύσμορφων Αγίων. Φοβούνται ακόμα και το καναρίνι τους στο κλουβί ή ακόμα χειρότερα φοβούνται απειλές νεφελωμάτων όπως αυτό της Ανδρομέδας. Τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά. Φοβούνται πιθανή σύγκρουση της γης με τον Άλφα του Κενταύρου και τον Σείριο. Και γι αυτό προσεύχονται γονυπετείς και τρισάθλιοι.
Οι Έλληνες με τους ανεπανάληπτους διανοητές τους φώτισαν την ανθρωπότητα για περίπου δύο χιλιάδες χρόνια. Όμως το σκοτάδι ως πιο βολικό για την ανθρώπινη πεπερασμένη κατασκευή κατασπάραξε σαν πεινασμένη λέαινα το Ελληνικό φώς της ελεύθερης σκέψης. Το φώς μάχεται κάτω από τον απαστράπτοντα Ελληνικό ουρανό με όπλα του την άφοβο νου και την τεκμηριωμένη γνώση. Μάχεται αν και ξέρει πως η γνώση δείχνει την απόλυτη πραγματικότητα, ενώ ο ίδιος είναι φτιαγμένος να αγαπάει το βολικό ψέμα και το απατηλό συναίσθημα.
Οι Έλληνες έκαναν το καθήκον τους, υπάρχει τώρα κάποια άλλη εθνότητα να συνεχίσει την λαμπαδηδρομία του ανέσπερου Αριστοτέλειου φωτός. Φοβάμαι όχι. Θα συνεχίσουμε λοιπόν πάνω στην Σοφόκλεια ρήση: Πολλής ανοίας και το θηράσθαι κενά.
Φοίβος Ιωσήφ