Πρώτη φορά η Κολομβιανή πρωτεύουσα αγγίζει το απόγειο τέτοιας χαράς και υπερηφάνειας. Έχουν καεί χιλιάδες καταστήματα και σπίτια, και έχουν πυρποληθεί πάνω από ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα μέσα στην πρωτεύουσα αλλά και σε άλλες πόλεις όπως η Καρθαγένη και το Μεδεγίν. Ο ενθουσιασμός των κατοίκων δεν έχει προηγούμενο και τα πανηγύρια συνεχίζονται για πέμπτη συνεχόμενη μέρα με ποτάμια τεκίλα και ξέφρενο τραγούδι σε ρυθμούς σάλσα και μάμπο.
Η ομάδα τους με το ιστορικό όνομα Ολυμπιακός συνέτριψε με 3-0 την ισχυρή επίσης φημισμένη ομάδα Παναθηναϊκός του Ντακάρ της Σενεγάλης. Ήταν σαφώς ανώτερη των αφρικανών αντιπάλων της και δικαιολογημένα ο Πρόεδρος της χώρας Χουάν Μανουέλ Σάντος κήρυξε μηνιαίο φεστιβάλ αργίας για την μεγάλη αυτή Εθνική νίκη. Οι άνθρωποι που απαρτίζουν την ομάδα και τιμούν την σημαία της πατρίδας τους Κολομβίας έδωσαν όρκο τιμής πριν τον αγώνα στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη στην Μπογκοτά με κεντρική ιδέα νίκη ή θάνατος. Τέτοια πίστη στην πατρίδα τους δείχνουν οι Ισπανόφωνοι Ντε λα Μπέγια, Ντε Φιγκέϊρας και Ιντέγιε πρωτοξάδερφος του δολοφονημένου Βασιλιά των ΄Ινκας Αταχουάλπα. Ο προπονητής της ομάδας Πάουλο Χόρχε Γκόμες Μπέντο, μπατζανάκης του υπαρχηγού των Κονκινσταδόρες Ντιέγκο ντε Αλμάγκρο, λίγο πρίν τον αγώνα ορκίστηκε ενώπιον του Κολομβιανού υπουργού Δικαιοσύνης όρκον βαρύ, πως ή θα έφερνε την νίκη στη Νότιο Αμερική ή θα έσφαζε στο γήπεδο τα δυο του παιδιά. Το διακύβευμα ήταν όχι μόνον μεγάλο αλλά και προβλεπόμενο από την συνθήκη της Γενεύης περί κυρώσεων σε περίπτωση ήττας και ντροπής.
Ευτυχώς τα πράγματα πήγαν κατ ευχήν του θαυματοποιού Αγίου Βαλεντίνου και τα παιδιά γλύτωσαν το λεπίδι και τον αφανισμό. Το μόνο σημείο που παραμένει σε εκκρεμότητα και αντιμετωπίζεται μέσω της διπλωματικής οδού είναι το αγκάθι της συμμετοχής ενός Έλληνα ποδοσφαιριστή στην ομάδα του Ολυμπιακού Μπογκοτά με το κακόηχο Ελληνικό όνομα Φορτούνης. Ο Θεός να δώσει, γιατί οι Κολομβιανοί είναι πολύ ευέξαπτοι, να μην κηρυχθεί πόλεμος μεταξύ Ελλάδος και Κολομβίας και υπάρξουν βομβαρδισμοί Ελληνικών και Κολομβιανών πόλεων. Η προσέγγιση των Ελληνικών κανονιοφόρων θα γίνει από τον Ειρηνικό ωκεανό. Βολεύει καλλίτερα το ΓΕΕΘΑ στο θέμα της απόβασης. Είναι κρίμα κι άδικο τόσο αίμα. Εντάξει, δεν θα ξαναπαίξει Έλληνας στον Ολυμπιακό, σας δίνουμε τον λόγο μας, η ομάδα είναι Κολομβιανή hundred per cent.
Από την άλλη πλευρά η Αφρική πενθεί πένθος βαρύ, και ντύνεται στα ολόμαυρα, αν και χωρίς ενδυμασία οι Σενεγαλέζοι του Ντακάρ είναι και πάλι ολόμαυροι, σκέτο κατράμι, τη νύχτα γίνονται αόρατοι. Είχαν πάρει τα μυαλά τους ζεστό αφρικάνικο αέρα της ερήμου και είχαν πιστέψει ότι με το όνομα Παναθηναϊκός που είχε διαπρέψει το 1971 στην Αγγλία θα μπορούσαν κι αυτοί να κατανικήσουν τους άσσους της Μπογκοτά. Επλανήθησαν πλάνην οικτράν. Απεδείχθησαν ολίγιστοι οι άνδρες της Αφρικανικής Ηπείρου όπως ο Μαχντί Αμπέϊντ από το Αλγέρι, ο Ολιβιέ Μπουμάλ από το παραθαλάσιο Καμερούν και ο Μουμπάρακ Γουακάσο από την Γκάνα. Όσο κι αν προσπάθησαν να ενισχύσουν τον Παναθηναϊκό της Σενεγάλης, ο Ολυμπιακός της σημαιοστολισμένης και φωταγωγημένης Μπογκοτά υπήρξεν ανώτερος στα φάλτσα, πιο ευθυγραμμισμένος στον άξονα και ασύγκριτα πατριώτης.
Είσαι Ολυμπιακός; Θα υπηρετήσεις στον Κολομβιανό στρατό και θα καταδιώξεις τα καρτέλ των ναρκωτικών και τις αφρικανικές ποδοσφαιρικές ομάδες. Έτσι αποδεικνύει ο κάθε γνήσιος κολομβιανός φίλαθλος την λατρεία του για τον θρύλο, που παλιά, λένε κάποιοι, πρωτοξεκίνησε στην μακρινή και άγνωστη Ελλάδα. Μια χώρα που δεν διεκδικεί πλέον ούτε τον Ολυμπιακό ούτε τον Παρθενώνα. Το μόνο που έχει μείνει σ αυτή τη χώρα είναι ο Απόλλων Καλαμαριάς κι αυτό χάρις στον Χάρρυ Κλύν. Η Ελλάδα δεν έχει πλέον ούτε ποδοσφαιρικές ομάδες Ελληνικές, έχει μόνο κάτι καράβλακες οπαδούς Αθηναϊκών ομάδων που περιμένουν να γράψουν νέες σελίδες Μαραθωνομάχων στον σιδηροδρομικό σταθμό Μενιδίου κατανικώντας με καδρόνια και πέτρες άλλους καράβλακες οπαδούς ομάδων της Θεσσαλονίκης. Ακριβώς όπως το είχε προβλέψει ο Αϊνστάιν ότι θα γίνει ο τέταρτος παγκόσμιος πόλεμος. Το σύμπαν, είχε πει ο ίδιος σοφός, μπορεί να έχει όρια, η βλακεία όχι.
Φοίβος Ιωσήφ
