Αλλοτινές μου εποχές, αλλοτινοί μου χρόνοι…. ερμήνευσε το 1968 ο αείμνηστος Στέλιος Καζαντζίδης συνεργαζόμενος με τους επίσης αείμνηστους Απόστολο Καλδάρα, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Μεγάλες στιγμές για το ελληνικό πεντάγραμμο, από αυτές που θα μείνουν εσαεί ( για πάντα ).
Τα μνημονιακά χρόνια που διανύουμε σχεδόν κάθε μέρα έρχονται στο μυαλό μου κορυφές όπως οι προαναφερόμενοι και άλλοι, και άλλοι, και άλλοι… λίγο πριν, πολύ πριν. Ήταν άλλες εποχές.
Απολαμβάναμε αυτά που μπορούσαμε να πετύχουμε. Αργότερα ήρθαν όλα τα επίπλαστα, δημιουργίες των δανεικών, των Δυτικών, προς… όφελος των δυστυχών σημερινών. Ήταν κάποιες εποχές που η Φυλή μας μεγαλούργησε. Ήταν κάποιες εποχές που η πατρίδα μας έδινε διδαχές.
Με σύμμαχους τους «Κροτωνιάτες». Κάποια στιγμή μας… κούρασαν. Αλλάξαμε στρατόπεδο, πηγαίνοντας με τους «Συβαρίτες».
Ευκολίες, χλιδή, κραιπάλη, χρυσοί δίσκοι, χρυσελεφάντινα… λαρύγγια, νόμισμα συναλλαγών έτη φωτός μακριά από το δικό μας. Ο χρυσός αιώνας του Περικλή, των Αθηνών, φάνταζε κακκοφτιαγμένη γκραβούρα μπροστά στη δική μας χρυσή εποχή των δανεικών επί δανεικών. Τώρα; «ΤΡΕΞΤΕ ΓΕΙΤΟΝΟΙ ΚΙ Ο ΨΥΛΛΟΣ ΔΕΝ ΓΛΥΤΩΝΕΙ» μαρτυρεί παλιά αγαπημένη λαϊκή έκφραση. Μας πάει γάντι.
Τις εποχές της ανάτασης, του μεγαλουργήματος, ανάμεσά μας συχνά – πυκνά εμφανίζονταν μεγάλα αναστήματα. Συνάνθρωποί μας οι οποίοι έδιναν τα πάντα για τον τόπο, την πατρίδα, το Γένος. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία αυτά τα μεγάλα αναστήματα προέρχονταν από τις παραγωγικές τάξεις. Έμποροι, καραβοκύρηδες κ. α. Τα ονόματά τους κοσμούν σήμερα πλατείες, πάρκα, οδούς, ιδρύματα, εκπαιδευτήρια.
Όλα αυτά σε εποχές που η πατρίδα έκανε για σειρά δεκαετιών εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Με την ψυχή στο στόμα οι Ευρωπαίοι την σταμάτησαν λίγο έξω από τη Βιέννη. Καλό θα’ ναι, οι ταγοί των παραγωγικών τάξεων, θεσμοθετημένων φορέων των ημερών μας να μη λησμονούν και όχι μόνο. Είναι ταγμένοι από την κουλτούρα, τον πολιτισμό, την Ιστορία μας να είναι μπροστάρηδες στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ και όχι στην ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ η χειραγώγηση.
Πρόεδρε της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών Γιώργο Μπατζακίδη και εσύ πρόεδρε του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Στέλιο Μωραΐτη θυμάστε να έχετε κάνει κάτι σε αντιστοίχηση; Κοντά δέκα πανελλήνιες πρωτιές έχει να επιδείξει η ΞΑΝΘΗ στον αθλητισμό, τα γράμματα, τις τέχνες τον τελευταίο χρόνο μονάχα. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία από τον χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Εκτός από ανακοινώσεις τι άλλο έχετε να μας δείξετε; Ειδικότερα η Ομοσπονδία. Βιομηχανία ανακοινώσεων και τίποτε μα τίποτε άλλο. Η μόνη Βιομηχανία που δεν την άγγιξε η κρίση. Μέσα στην εβδομάδα που έρχεται για πρώτη φορά μετά το Οσκαρ μουσικής από το Μάνο Χατζιδάκι ( 1960 ) η ΞΑΝΘΗ είναι πολύ κοντά σε μια παγκόσμια διάκριση με το 1ο Λύκειο.
Οι μαθητές: Κόκκινος Βασίλης, Πανταζίδης Αλέξης, Παπαδάκης Χάρης, με τον καθηγητή τους της πληροφορικής Θανάση Μπαλαφούτη εκπροσωπούν την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα Ρομποτικής 6 – 8 Νοεμβρίου στη Ντόχα του Κατάρ.
Αφήστε τον πόλεμο των ανακοινώσεων και κοιτάξτε την ανυπαρξία σας σε θέματα που θα’ πρεπε να πρωταγωνιστείτε. Σταθείτε δίπλα σε όσους ΓΡΑΦΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. Κοντός ψαλμός αλληλούια.
Στέλιος Αρσενίου
