Καρυόφυτο. Δημοτικό διαμέρισμα στο δρόμο μας για το Λειβαδίτη και το δασικό χωριό, στον ορεινό όγκο του Νομού μας. Άνω Καρυόφυτο και Κάτω Καρυόφυτο. Μέσα σε πλούσια βλάστηση, με σπάνιο κλίμα, δέχεται επισκέπτες από όλη τη χώρα, στους τρεις υπέροχους ξενώνες που βρίσκονται εκεί. Πρόσφατα, ανάμεσα στους επισκέπτες ήταν η οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Το Καρυόφυτο πήρε το όνομά του από τις πολλές καρυδιές που βρίσκονται μέσα και έξω από το χωριό. Οι καρυδιές με τη σειρά τους, είναι δένδρα τα οποία με τον καρπό που παράγουν προσελκύουν τους σκίουρους. Τα συμπαθητικά αυτά μικρόσωμα ζωάκια με την μεγάλη ουρά, που τα προίκισε η φύση. Η γοητεία τους είναι ξεχωριστή, όσο και ο τρόπος που διατρέχουν τους κορμούς και τα κλαδιά των δένδρων.
Οι σκίουροι ονομάζονται και ΒΕΡΒΕΡΙΤΣΕΣ. Είναι από τα αγαπημένα ζωάκια των ημερών. Κι αυτό πολύ περισσότερο για όσους δεν αρέσκονται στις νεράιδες, τα ξωτικά, τα εξωπραγματικά. Απεικονισμένα ή χειροποίητες κατασκευές, σχεδόν πάντα, είναι με ένα καρύδι στα χέρια. Μπροστά από μερικές μέρες, βράδυ ήταν, οι σκίουροι του Καρυόφυτου βρέθηκαν όλοι μαζί. Σε οικογενειακές στιγμές. Να πιούνε ένα τσίπουρο, ένα κρασάκι, να τα πούνε. Οι μεγάλοι με τους μεγάλους, οι μικροί με τους μικρούς. Οι σκίουροι έχουνε πολλά να μας πούνε, όπως πολλά λένε και μεταξύ τους. Το μεγάλο τους παράπονο είναι ό,τι ενώ ήθελαν να αποτελούν σύμβολο του Καρυόφυτου, δεν τους έδωσαν σημασία. Ήθελαν ας πούμε στην είσοδο του Δημοτικού Διαμερίσματος ένα λαξευμένο σκίουρο με ένα καρύδι στα χέρια, κατ εξοχήν τοπικό προϊόν, να είναι φύλακας – σύμβολο. Φωτισμένος τα βράδια, καλαίσθητος, παρορμητικός.
Να στέκονται οι επισκέπτες να φωτογραφίζονται μαζί του. Να έχει την αίσθηση πως τόσο αυτός όσο και οι άλλοι σκίουροι προσφέρουν στον τόπο, με την ξεχωριστή γοητεία τους. Στο κάτω – κάτω της γραφής δεν έχουν μεγάλες απαιτήσεις, ούτε ζητάνε μεγαλεία. Τόσο οι σκίουροι, όσο και το Καρυόφυτο. Το κάθε Καρυόφυτο της πατρίδας μας που έχει κάτι δικό του να δώσει, κάτι που θα είναι πόλος έλξης επισκεπτών, περιηγητών. Σκιουρίνες, σκίουροι και σκιουράκια το λοιπόν, άρχισαν τα σφηνάκια και τα παραπονάκια.
– Σύμβολα είμαστε.
– Δεν μας έχουν προσέξει καθόλου κι ας ξεχωρίζουμε.
– Μόνο ο Άη – Βασίλης μας σκέφτεται.
– Μπορούσαμε να έχουμε το δικό μας τόπο. Εδώ. Το ΣΚΙΟΥΡΟΤΟΠΟ.
– Μοναδικό στην Ελλάδα και ευρύτερα. Να μας επισκέπτονται περιηγητές από παντού.
– Και το ζεύγος Καραμανλή για μας έφερε τα παιδιά του εδώ πάνω, αλλά… σκίουρο δεν είδαν.
– Χριστούγεννα έρχονται. Εμείς οι σκιουρίνες θέλουμε να χτενιστούμε. Να κάνουμε τις ουρές μας περμανέντ, μπούκλες.
– Κι εμείς τα σκιουράκια θέλουμε να πούμε τα κάλαντα, αλλά σκίουροι δεν έμειναν. Χάθηκε η γενιά μας.
– Όλα θα γίνουν. Σιγά – σιγά. Όλα από την αρχή ξανά. Βλέπουμε κι εμείς οι σκίουροι την καταστροφή, μη νομίζετε. Άλλο πως δε μιλάμε. Σε ποιόν να τα πούμε; Όλοι ξεστρατίσαμε, μα θα βρούμε και πάλι τη στράτα μας.
– Θα βάλουμε μυαλό ποτέ;
– Με τον καιρό όλα θα στρώσουν.
– Με αυτή την κρίση έρχονται οι γυρολόγοι και μαζεύουν όλα τα καρύδια. Έχουμε να φάμε καρύδια από την εποχή του μνημονίου. Δεν είναι κατάσταση αυτή. Από ασιτία θα πάμε.
– Θέλουμε για την Πρωτοχρονιά το τελευταίο i – phone. Δεν είναι σωστό να είμαστε πίσω από τις ουρές μας.
– Και γρήγορο internet. Να μάθει από μας τους σκίουρους ο κόσμος όλος όσα δεν έμαθε μέχρι τώρα.
– Έχουμε τρόπο να αλλάξουμε την λαϊκή έκφραση: «Πάσχα στο χωριό, Χριστούγεννα στην πόλη».
– Θα στρωθούμε στη δουλειά και θα τα αλλάξουμε όλα.
– Βάλε πιοτό μες τα ποτήρια, όπως τραγούδησε η Μαρινέλλα.
– Σε μας τους Δημογεροντοσκίουρους, από το φρεσκοκαζανιασμένο τσίπουρο.
– Bacardi για μας τις γόησσες.
Με λίγα λόγια, σκιουροκατάσταση. Σκιουροαντικαταστάτες δεν βρίσκουμε, δεν υπάρχουν. Γι αυτό, ας σκιουροπροσαρμοστούμε. Ο σκίουρος του Καρυόφυτου, δεν είναι άδικα πικραμένος.
Στέλιος Αρσενίου
