Συνέντευξη του Μπέντζαμιν Ονουάτσι και οι χριστουγεννιάτικες ευχές του προς τους αναγνώστες του «Ε»
Ο Νιγηριανός ποδοσφαιριστής περιγράφει τα χριστουγεννιάτικα έθιμα στην πατρίδα του και όχι μόνο
Τις ευχές του σε όλους Ξανθιώτες στέλνει ο Μπέντζαμιν Ονουάτσι μέσω της συνέντευξης του στο «Ε». Ο 28χρονος Νιγηριανός ποδοσφαιριστής που από το περασμένο καλοκαίρι αποτελεί μέλος της Skoda Ξάνθη, παρά το μικρό διάστημα παραμονής του εδώ είναι ένας από τους αγαπητούς παίκτες των Ξανθιωτών φιλάθλων, αλλά και των συμπαικτών του καθώς τον χαρακτηρίζει η ειλικρίνεια και το πάθος που έχει για να προσφέρει καταβάλλοντας τα δυνατά του ώστε να βοηθήσει μέσα στο γήπεδο.
Η συνέντευξη με τον Ονουάτσι έγινε στα πλαίσια της εορταστικής περιόδου που διανύουμε ωστόσο η κουβέντα που είχαμε μαζί του δεν έμεινε μόνο εκεί καθώς ο ίδιος μίλησε για πολλά ενδιαφέροντα θέματα με αποτέλεσμα η συνέντευξη να χωριστεί σε δύο μέρη, το σημερινό και το υπόλοιπο μισό που θα δημοσιευτεί στο αυριανό φύλλο του «Ε».
Στο πνεύμα των ημερών, ο Νιγηριανός μεσοεπιθετικός μίλησε για τα Χριστουγεννιάτικα έθιμα στην πατρίδα του αλλά και σε άλλες χώρες όπου έχει αγωνιστεί και ζήσει στο παρελθόν, την κουλτούρα, τον τρόπο ζωής του στην Ελλάδα κ.α. Η συζήτηση ωστόσο δεν έμεινε εκεί καθώς ο Ονουάτσι αναφέρθηκε σε ζητήματα που μας απασχολούν στην καθημερινότητα όπως η οικονομική κρίση, οι σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, το φαινόμενο του ρατσισμού. Αναπόφευκτα μέρος της κουβέντας αφιερώθηκε στο ποδόσφαιρο, τη Skoda Ξάνθη, τους Έλληνες ποδοσφαιριστές, αλλά και τα παγκοσμίου φήμης ονόματα που επιλέγουν να αγωνιστούν σε πρωταθλήματα χαμηλότερης δυναμικότητας με κριτήριο τις οικονομικές και όχι μόνο απολαβές. Ιδιαίτερη μνεία έκανε ο Ονουάτσι στον Ξανθιώτη «άγνωστο άνθρωπο» που συνάντησε στην… ουρά για το ταμείο της ΔΕΗ(!), ο οποίος κυριολεκτικά του άλλαξε τη ζωή!
Αναλυτικά το 1ο μέρος της συνέντευξης:
ΕΡ: Μπέντζαμιν η εορταστική περίοδος κατέφθασε και όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα ο κόσμος μπαίνει σε αυτούς τους ρυθμούς, έστω και με μικρότερη ένταση απ’ ότι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια. Πως γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στην πατρίδα σου; (Να σημειώσουμε ότι ο πληθυσμός της Νιγηρίας ανέρχεται στους 170.000.000 κατοίκους οι οποίοι θρησκευτικά είναι «μοιρασμένοι» σχεδόν στη μέση (50% μουσουλμάνοι-48% χριστιανοί-2% άλλες θρησκείες).
Μ.Ο.: «Στη Νιγηρία τα Χριστούγεννα είναι μία γιορτή που έχει να κάνει με όλο τον κόσμο ανεξάρτητα αν είναι χριστιανοί ή μουσουλμάνοι. Όταν είναι Χριστούγεννα το γιορτάζει όλος ο κόσμος όπως αντίστοιχα όταν υπάρχει μία μεγάλη μουσουλμανική γιορτή, αντίστοιχα όλοι συμμετέχουν σε αυτή. Νομίζω υπερισχύει η φιλία ανάμεσα σε γείτονες κι έτσι αν έχεις κάποιον γείτονα που γιορτάζει τον ακολουθείς κι εσύ ως ένδειξη φιλίας. Οι θρησκευτικές γιορτές θεωρώ ότι ενώνουν τον κόσμο στη Νιγηρία».
ΕΡ: Πως είναι ο καιρός στη Νιγηρία τις ημέρες των Χριστουγέννων;
Μ.Ο.: «Έχει πολλή ζέστη (περίπου 35ο C). Οι άνθρωποι βγαίνουν έξω, διασκεδάζουν και υπάρχει γενικά ένα εορταστικό κλίμα. Σε σχέση με εδώ διαφέρει στο στολισμό καθώς συνήθως στις μεγάλες πόλεις υπάρχει μόνο ένα μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο στις πλατείες και από εκεί κι έπειτα καθένας φροντίζει για το στολισμό του σπιτιού του χρησιμοποιώντας όμως περισσότερο φωτεινά λαμπιόνια μέσα και έξω από τα σπίτια, μερικές φορές στολίζουν ακόμη και τα αυτοκίνητα. Πάντως καταλαβαίνεις ότι έρχονται γιορτές γιατί οι άνθρωποι αρχίζουν να βάφουν τα σπίτια τους ώστε να τα ομορφαίνουν και κυκλοφορεί πολύς κόσμος στις αγορές. Βέβαια οι Νιγηριανοί αγοράζουν τα δώρα που πρόκειται να ανταλλάξουν αρκετές ημέρες πριν καθώς όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα οι τιμές ανεβαίνουν στα ύψη κι έτσι όλοι φροντίζουν από νωρίς γι’ αυτό, καθώς αν το αφήσουν τελευταία στιγμή θα ψωνίσουν πολύ ακριβά».
ΕΡ: Η τελευταία φορά που ταξίδεψες στη Νιγηρία ωστόσο ήταν για έναν δυσάρεστο λόγο με το χαμό ενός δικού σου ανθρώπου…
Μ.Ο.: «Ναι πήγα πριν λίγους μήνες, τον Οκτώβριο, όταν έχασα τον πατέρα μου. Ήταν μία θλιβερή στιγμή όμως πήρα δύναμη επειδή είδα την μητέρα μου και τα αδέρφια μου εκεί. Η υπόλοιπη οικογένεια μου (σύζυγος και 2 κοριτσάκια) είναι στην Ελλάδα μαζί μου. Ελπίζω πάντως να μπορέσω να πάω ξανά σύντομα, αν τα καταφέρω και μέσα στις γιορτές, αν έχουμε αρκετές ημέρες άδεια. Ξέρεις δεν είναι και ότι πιο εύκολο να ταξιδέψεις στη Νιγηρία γιατί χάνεις αρκετές ώρες, ίσως και ημέρες στις πτήσεις, ανταποκρίσεις, αλλαγή ώρας κλπ».
ΕΡ: Εκτός από την Ελλάδα έχεις αγωνιστεί σε Ιταλία, Βέλγιο και Κύπρο. Πως περνούσες τις χριστουγεννιάτικες ημέρες εκεί;
Μ.Ο.: «Η πρώτη μου ομάδα στην Ευρώπη ήταν στην Ιταλία όμως όταν πήγα εκεί δεν έζησα ποτέ τα Χριστούγεννα γιατί στις διακοπές προτιμούσα να επιστρέφω στην πατρίδα μου. Πάντως θυμάμαι ότι στην Ιταλία είχε πολύ κρύο τις ημέρες των Χριστουγέννων, το ίδιο και στο Βέλγιο όπου πήγα μετά. Όταν ήρθα για πρώτη φορά στην Ελλάδα και στον Ιωνικό έμεινα δύο χρόνια σερί χωρίς να πάω στη Νιγηρία. Αυτό όμως με βοήθησε στο να καταλάβω τι σημαίνει για τους Έλληνες αυτή η γιορτή και άρχισα να αντιλαμβάνομαι την ελληνική κουλτούρα κλπ. Θυμάμαι μία χρονιά που είχα πάει στην πλατεία Συντάγματος που έβλεπα τον κόσμο να διασκεδάζει και χωρίς να καταλαβαίνω ελληνικά αντιλαμβανόμουνα το πόσο χαρούμενοι ήταν. Μπορώ να πω ότι τότε κατάλαβα αυτό που λένε «χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα» αλλά είδα και το πόση πίστη και αγάπη έχουν μερικοί άνθρωποι μέσα τους για τους συνανθρώπους τους. Όπως προείπα στη Νιγηρία υπάρχουν τα Χριστούγεννα τα οποία βλέπουμε όμως κυρίως ως μία τεράστια και σημαντική γιορτή της θρησκείας και είναι μία ευκαιρία για να βρεθούμε με συγγενείς μας και να τα γιορτάσουμε. Στη συνέχεια πήγα στην Κύπρο όπου ασφαλώς οι γιορτές είναι ανάλογες με εδώ, όμως μπορώ να πω ότι εκεί το γιορτάζουν κυρίως οικογενειακά με συγγενείς κλπ. και δεν βγαίνουν τόσο έξω όπως εδώ».
ΕΡ: Στην Ελλάδα έζησες σε Αθήνα, Καβάλα, Αγρίνιο και πλέον στην Ξάνθη. Που σου άρεσε περισσότερο;
Μ.Ο.: «Πιστεύω στην Καβάλα κι αυτό όχι μόνο γιατί είναι μία όμορφη πόλη αλλά και επειδή συνάντησα πολλούς ανθρώπους που με βοήθησαν. Σίγουρα η Ξάνθη είναι μία πανέμορφη πόλη όμως ακόμη και τώρα, όταν έχω κάποιες στεναχώριες παίρνω το αυτοκίνητο και πηγαίνω μία βόλτα στην Καβάλα όπου νιώθω μία θετική ενέργεια που με αναζωογονεί. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, ίσως είναι η θάλασσα που με ηρεμεί απόλυτα. Εξάλλου εκεί έζησα δύο χρόνια, εδώ είμαι λίγους μήνες και τώρα αρχίζω να ανακαλύπτω τις ομορφιές της περιοχής».
Ο «άγνωστος Ξανθιώτης» που άλλαξε τη ζωή του Ονουάτσι!
Μπορεί ακόμη να μην τον γνωρίζει ούτε ο ίδιος, όπως και όλοι εμείς φυσικά, όμως ένας άνθρωπος που περίμενε υπομονετικά στην «ουρά» της ΔΕΗ, στο κατάστημα Ξάνθης, για να πληρώσει κάποιο λογαριασμό (σ.σ. μάλλον και κάποιο «χαράτσι»), έμελλε να δώσει την ώθηση στον Ονουάτσι ώστε να «αναγεννηθεί» ποδοσφαιρικά και να βγάλει τον καλό του εαυτό στον αγωνιστικό χώρο. Στη συνέχεια της συνέντευξης ο Νιγηριανός αποκάλυψε τι ακριβώς του συνέβη:
ΕΡ: Πως είναι η ζωή σου και η καθημερινότητα σου στην Ξάνθη;
Μ.Ο.: «Στην αρχή τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, ίσως και γιατί πολλοί περίμεναν πολλά περισσότερα από εμένα όμως δεν απέδιδα καλά στους αγώνες. Κι αυτό γιατί την περασμένη χρονιά στον Παναιτωλικό σε μία σεζόν είχα τέσσερις τραυματισμούς. Όποτε επέστρεφα αγωνιστικά κάτι συνέβαινε και με καθυστερούσε και γι’ αυτό δεν ήμουν έτοιμος 100% όταν ήρθα στην Ξάνθη. Πλέον είμαι πολύ καλά και πολύ χαρούμενος εδώ και όσο περνάει ο καιρός εγκλιματίζομαι ολοένα και καλύτερα. Σίγουρα η ομάδα έκανε το παν για να νιώθω άνετα και με βοήθησε σε ότι ανάγκες και απαιτήσεις είχα όμως θα σας πω μία ιστορία για έναν «άγνωστο άνθρωπο» που με βοήθησε πάρα πολύ εδώ στην Ξάνθη… Μία ημέρα ήμουν στη ΔΕΗ για να πληρώσω έναν λογαριασμό. Ένας άνδρας που περίμενε στην ουρά για το ταμείο, χωρίς φυσικά να γνωριζόμαστε, μου είπε: «Ονουάτσι, τι πάει στραβά μ’ εσένα;». «Δεν ξέρω» του απάντησα. «Έχεις παίξει με επιτυχία στην Ελλάδα για τόσα χρόνια και εδώ ξέχασες να παίζεις ποδόσφαιρο;» με ξαναρώτησε. Ήταν μία πρωτόγνωρη εμπειρία για εμένα σε όσες χώρες και ομάδες κι αν έχω παίξει. Πρώτη φορά μου μίλησε κάποιος με τόση ειλικρίνεια. «Βρες τον εαυτό σου. Ξέρεις τι μπορείς να κάνεις. Όλοι ξέρουμε. Αυτό που βλέπουμε είναι η σκιά του Ονουάτσι. Άντε, πρέπει να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό από το επόμενο παιχνίδι κιόλας» μου είπε. Μιλήσαμε για λίγα ακόμη λεπτά, όσο ήμασταν στην ουρά για μερικά ακόμη θέματα. Όταν επέστρεψα στο σπίτι σκεφτόμουν για πολλές ώρες το τι μου είχε πει αυτός ο άνθρωπος. Δεν με στεναχώρησε αλλά με έκανε να σκεφτώ, να αντιληφθώ το πόση αγάπη έχουν οι Ξανθιώτες για την ομάδα τους και τον τόπο τους και για το τι πρέπει να κάνουμε εμείς για να τους δίνουμε χαρά. Στις επόμενες προπονήσεις άρχισα να απελευθερώνομαι, να παρουσιάζω τις πραγματικές μου ικανότητες. Είχα στο μυαλό μου τα όσα μου είπε αυτός ο άνθρωπος. Την επόμενη κιόλας Κυριακή έβαλα το πρώτο μου γκολ και στη συνέχεια θεωρώ ότι άρχισα να παίζω καλύτερα και να παρουσιάζω στο γήπεδο παιχνίδι με παιχνίδι τις ικανότητες μου. Μπορεί ο συγκεκριμένος φίλαθλος να μην το γνωρίζει αλλά με βοήθησε τα μέγιστα για να εγκλιματιστώ καλύτερα στην πόλη, να αντιληφθώ τον ¨παλμό¨ των ντόπιων ανθρώπων. Του χρωστάω πολλά και τον ευχαριστώ για τις συμβουλές του και το ¨μάλωμα¨ που μου είχε κάνει στην ουρά της ΔΕΗ με καλό τρόπο φυσικά. Στα 11 χρόνια που παίζω ποδόσφαιρο δεν μου είχε ξαναμιλήσει κάποιος με τόση ειλικρίνεια».
ΕΡ: Είναι πάντως γεγονός ότι το ξεκίνημα της Skoda Ξάνθη δεν ήταν το αναμενόμενο και η απόδοση τόσο η δική σου όσο κι άλλων παικτών ήταν μακριά από τα αναμενόμενα. Που πιστεύεις ότι οφειλόταν αυτό και τι άλλαξε το τελευταίο διάστημα όπου βελτιώθηκε η εικόνα;
Μ.Ο.: «Για να είμαι ειλικρινής το πρόβλημα ξεκίνησε στην αρχή του πρωταθλήματος. Υπήρχε μεγάλη πίεση όχι μέσα στην ομάδα όμως προερχόταν απ’ έξω. Όλοι πίστευαν ότι λόγω και των προβλημάτων των υπόλοιπων ομάδων και καθώς εμείς είχαμε ενισχυθεί και είχαμε καλούς και ταλαντούχους παίκτες θα έχουμε μία «εύκολη» σεζόν. Υπήρξε πίεση στην ομάδα για τα αποτελέσματα και αυτό λειτούργησε αρνητικά στην ομάδα. Λόγω του ότι έχουμε πολλούς νεαρούς παίκτες η μεγαλύτερη επίδραση ήταν σε αυτούς και μεταφέρθηκε σε όλους μας. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία που έχουμε εμπειρία από ανάλογες καταστάσεις γνωρίζαμε πως έπρεπε να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι στο ζητούμενο και προσπαθούσαμε να το μεταφέρουμε στους νεαρούς. Φανταστείτε όμως πως είναι σε παιδιά 19-20 ετών να τους ζητάνε μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα να φτάσουν στο σημείο να παρουσιάζουν τον καλύτερο τους εαυτό. Αυτό τους άγχωνε. Πολλοί φοβόταν, δεν ήθελαν να παίρνουν τη μπάλα και να κάνουν παιχνίδι παρά το ότι έχουν σπουδαίες ικανότητες και μπορούν να το κάνουν άριστα. Οι προπονητές μας (Ουζουνίδης, Κωστένογλου), καθένας από την πλευρά του μας βοήθησαν πολύ στο να παραμείνουμε ήρεμοι και να διατηρήσουμε το καλό κλίμα. Από την πλευρά μας, π.χ. εγώ και ο Μαρίν ζητήσαμε από τον κ. Κωστένογλου να μας δώσει ελευθερία στο παιχνίδι, να «παρασύρουμε» τους νεαρούς στο να παίζουν απελευθερωμένα, κάτι που ο ίδιος ενέκρινε κι έτσι άλλαξε σταδιακά η εικόνα. Πιστεύω ότι πετύχαμε σημαντικά πράγματα σε αυτό τον τομέα και με την έλευση ξανά του κ. Ουζουνίδη τον οποίο γνωρίζαμε αποδίδουμε καλύτερα ομαδικά».
ΕΡ: Ποιες είναι οι δικές σου ευχές προς τους αναγνώστες του «Ε» και όλους τους Ξανθιώτες;
Μ.Ο.: «Εύχομαι σε όλους Καλά Χριστούγεννα και, αν και απομένουν λίγες ημέρες για τον ερχομό του νέου έτους, προκαταβολικά εύχομαι το 2013 να είναι γεμάτο υγεία και ευτυχία. Όπως επίσης σε όλους τους Έλληνες να είναι γεροί, δυνατοί και συσπειρωμένοι για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής ειδικά αυτές τις δύσκολες εποχές. Εύχομαι με τη βοήθεια του Θεού να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν και να βρουν μία διέξοδο από αυτές. Δεν μπορώ να γνωρίζω το μέλλον για να πω αν τα πράγματα θα είναι καλύτερα ή χειρότερα του χρόνου, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι αν πιστεύουμε στις δυνατότητες μας μπορούμε να πετύχουμε πολλά.
Βλέπω πολλά πράγματα στην τηλεόραση και δεν τα αποδέχομαι, με ξενίζουν και με φοβίζουν. Βλέπω κάποιους να ζουν μέσα στη φτώχεια με απαράδεκτο τρόπο που τους υποτιμά ως ανθρώπους. Εύχομαι πρώτα σε αυτούς και έπειτα σε όλους να μπορέσουν με τη βοήθεια του Θεού να βγουν δυνατοί από τον αγώνα της ζωής. Τέλος όσον αφορά εμένα, πρώτα έχουμε τον κυριακάτικο (23/12 – 17:00) αγώνα μπροστά μας με τον Εθνικό Γαζώρου για το κύπελλο και από εκεί και μετά θα απολαύσω μερικές ημέρες χαλάρωσης μαζί με την οικογένεια μου και αγαπημένα πρόσωπα. Τέλος θέλω να επαναλάβω ότι πλέον είμαι πολύ χαρούμενος εδώ στην Ξάνθη και όπως είπα δεν θα ξεχάσω αυτό τον άνθρωπο που με βοήθησε να εγκλιματιστώ εδώ. Πριν από κάθε αγώνα τον έχω στο μυαλό μου και ελπίζω πλέον να τον ικανοποιώ με την απόδοση μου!».
* Διαβάστε στο αυριανό φύλλο του «Ε» το 2ο μέρος της συνέντευξης με τον Μπέντζαμιν Ονουάτσι όπου ο ίδιος καταθέτει τις απόψεις τους για πολλά ενδιαφέροντα θέματα όπως μεταξύ άλλων για τους Έλληνες παίκτες, το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος και τις διαφορές με τα πρωταθλήματα (Ιταλία, Βέλγιο, Κύπρο) όπου έχει αγωνιστεί, την οικονομική κρίση και αν αυτή ¨αγγίζει¨ τους ποδοσφαιριστές, την «παγκοσμιοποίηση» του ποδοσφαίρου, αλλά και τον ρατσισμό μέσα και έξω από τα γήπεδα και τους αγωνιστικούς χώρους. Επίσης τα τελευταία νέα πριν τον κυριακάτικο επαναληπτικό αγώνα κυπέλλου της Ξάνθης.
Δημήτρης Καλτέκης
dkaltekis@empros.gr
