Απάντηση στο άρθρο του Κ. Γεκτίδη «Επιστήμη και Θρησκεία και η Δημιουργία του Κόσμου»
Στήβεν Χώκινγκ (Βρετανός αστροφυσικός, που επικαλείται ο K.Γεκτίδης): «Τότε, θα… μπορέσουμε να συμμετάσχουμε στην συζήτηση σχετικά με το ερώτημα γιατί εμείς και το σύμπαν υπάρχουμε. Αν βρούμε την απάντηση στο ερώτημα αυτό, θα είναι ο υπέρτατος θρίαμβος της ανθρώπινης λογικής -; γιατί τότε, θα γνωρίζουμε τον νου του Θεού.» Hawking, S.
Αλαν Σάντετζ (βραβείο αστρονομίας Crawford): «Το βρίσκω πολύ απίθανο μια τέτοια τάξη να προήλθε από το χάος. Πρέπει να υπάρχει κάποια οργανωτική αρχή. Για μένα, ο Θεός είναι μυστήριο, αλλά είναι και η εξήγηση του θαύματος της ύπαρξης -; τού γιατί υπάρχει κάτι αντί για τίποτε» Willford, J.N. March 12, 1991. Sizing up the Cosmos: An Astronomers Quest. New York Times, p. B9.
Αρνώ Πενζίας (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής 1978): «Η Αστρονομία μας οδηγεί σε ένα μοναδικό συμβάν, ένα σύμπαν που δημιουργήθηκε εκ του μηδενός, που διαθέτει εκείνη την πολύ λεπτή ισορροπία που χρειάζεται για να παρέχονται οι ακριβείς συνθήκες που επιτρέπουν την ζωή, και που έχει ένα υποκείμενο (υπερφυσικό’;, θα το έλεγε κανείς) σχέδιο.» Margenau, H and R.A. Varghese, ed. 1992. Cosmos, Bios, and Theos.
Άρθουρ Λ. Σάβλοφ (Καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, 1981 Βραβείο Νόμπελ Φυσικής): «Μου φαίνεται πως, όταν είμαστε αντιμέτωποι με τα θαύματα της ζωής και του σύμπαντος, πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί; και όχι μόνο πώς;. Οι μόνες δυνατές απαντήσεις είναι θρησκευτικές… Εντοπίζω μια ανάγκη για Θεό μέσα στο σύμπαν και μέσα στην ίδια την ζωή μου...» Margenau, H. and R. A. Varghese, eds. Cosmos, Bios, Theos: Scientists Reflect on Science, God, and the Origins of the Universe, Life, and Homo Sapiens (
Άλμπερτ Αϊνστάιν (δεν χρειάζονται συστάσεις). « Ο Θεός δεν παίζει ζάρια.» Το σχόλιό του όταν ο Χάϊζενμπεργκ διατύπωσε την αρχή της αβεβαιότητας.
Βέρνερ Φον Μπράουν (πρωτοπόρος μηχανικός πυραύλων, υπό την επίβλεψή του κατασκευάστηκε ο Saturn 5 που μετέφερε τους πρώτους αστροναύτες στη Σελήνη) «Το βρίσκω το ίδιο δύσκολο να κατανοήσω τον επιστήμονα που δεν αναγνωρίζει την παρουσία μιας ανώτερης λογικής πίσω από την ύπαρξη του σύμπαντος, όσο να κατανοήσω τον θεολόγο που θα μπορούσε να αρνηθεί τις προόδους της επιστήμης.» McIver, T. 1986. Ancient Tales and Space-Age Myths of Creationist Evangelism. The Skeptical Inquirer 10:258-276.
Η εμπάθεια είναι κακός σύμβουλος για την ορθή διατύπωση των συλλογισμών μας , αλλά ακόμη περισσότερο για τον σεβασμό των αναγνωστών μας. Πρώτα απ΄ όλα να κάνουμε τη διάκριση ότι άλλο Θεός και άλλο θρησκεία που ο K.Γεκτίδης θεωρεί , από τα γραφόμενά του, όμοια, αλλά κυρίως γράφει κατά της θρησκείας. Σε ποια Θρησκεία αναφέρεται; Ας υποθέσουμε την Ορθόδοξη Χριστιανική μιας και κάπου αναφέρει το Άγιο Πνεύμα. Αν είναι έτσι διαπράττει τεράστιο ολίσθημα αναφέροντας ότι πριν 5-6 χιλιάδες χρόνια ο θεός έπλασε τον κόσμο , τον Αδάμ και την Εύα. Ασυναίσθητα μου ήλθε στο μυαλό ο παραλίμνιος οικισμός στο Δισπηλιό της Καστοριάς, όπου και διεκδικούμε ως χώρα την πρώτη προϊστορική προ-γραφή γύρω στο 5000 π.Χ. Δηλαδή 5000 π.Χ + 2012 μ.Χ= βρισκόμαστε στον κήπο της Εδέμ-; Αν είναι δυνατόν…
Η θρησκεία λοιπόν αφορά τα των ανθρώπων, ιερωμένων και μη, και την προσπάθειά τους να πλησιάσουν το Θείο. Τον Θεό δεν τον αγγίζουν σχόλια, ευνοϊκά ή μη, ούτε και οι διάφορες θρησκείες και πως θα μπορούσε άλλωστε να συμβαίνει αυτό. Όσον αφορά την Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία, είναι η μόνη που έχει αποκαλυφθεί. Οι πιο γνωστές θρησκείες έχουν ιστορία χιλιετηρίδων πράγμα που σημαίνει ότι όταν με το έναν ή άλλο τρόπο «διατυπώθηκαν», επιτρέψτε μου την απλοποίηση, δεν υπήρχε ούτε φυσική, ούτε χημεία, ούτε κοσμολογία, ούτε αστροφυσική , για τις μεθόδους και τις ανακαλύψεις των οποίων επαίρεται ο K.Γεκτίδης. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που φαίνεται η θρησκεία σήμερα σε κάποιους «φτωχή», διατυπώθηκε με απλή γλώσσα για να γίνει κατανοητή από πολύ πρωτόγονους , σε σχέση με σήμερα, ανθρώπους, χρησιμοποιήθηκαν επιχειρήματα, προτροπές , συμβουλές για ανθρώπους άλλων εποχών, γι΄ αυτό όποιος διαβάζει τα κείμενά τους, πρέπει οπωσδήποτε να το λαμβάνει υπ΄όψιν.
Ο αρθρογράφος αναφέρει ότι Επιστήμη και Θρησκεία είναι ασυμβίβαστα. Αντιπαράδειγμα Πρωτοπρεσβύτερος καθηγητής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ΔΠΘ.Στην παραπομπή υπάρχει συνέντευξή του για την διπλή του ιδιότητα*(1). Ο αρθρογράφος αναφέρει ότι η θρησκεία δε χρησιμοποιεί την παρατήρηση και το πείραμα , εργαλεία των Θετικών Επιστημών, για την τεκμηρίωση των απόψεων. Η Φιλοσοφία μήπως τα χρησιμοποιεί; Μήπως η Ποίηση; Μήπως η Μουσική, η Ψυχολογία; Ο κατάλογος μπορεί να είναι ατελείωτος, αλλά μήπως και η βαθιά γνώση των Μαθηματικών δεν είναι Φιλοσοφία, Ποίηση και Τέχνη; Το ίδιο για την Φυσική, το ίδιο για την Αστροφυσική…Διαφεύγει μήπως το γεγονός ότι ο Αϊνστάιν ήταν το ίδιο διανοούμενος όσο και επιστήμων;
Ας έρθουμε όμως σε πιο τεχνικά θέματα. Για ποια πρόοδο επαίρεται ο K.Γεκτίδης, έχει μήπως διατυπωθεί η θεωρία του ενοποιημένου πεδίου; Το μποζόνιο του Χίγκς έχει με βεβαιότητα 100% βρεθεί; Ποιό είναι αυτό το βασικό συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κενό; Το κενό είναι κυρίαρχο παντού*(2). Πραγματικά, όλοι οι σύνθετοι οργανισμοί – συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπινου, οι πλανήτες, τα αστέρια – είναι κυρίως κενά. Εάν όλο το σώμα σας συμπιεστεί, έτσι ώστε όλα τα στοιχειώδη συστατικά της ύλης του, να φτιάξουν μια σφιχτή μάζα, εσείς θα είσαστε πιο μικροσκοπικός και από την άκρη μιας βελόνας.
Μοιάζουν , όσοι κάνουν πραγματική έρευνα, με τυφλούς που ψηλαφούν το σκοτάδι. Μοιάζουμε , όλοι εμείς οι υπόλοιποι, με επισκέπτες ενός δάσους που θαυμάζουμε τα διάφορα δένδρα, τα φυτά, τα ζώα, αλλά δε μπορούμε να δούμε το δάσος, και ούτε πρόκειται να το δούμε ποτέ… Το μυαλό του ευφυέστερου ανθρώπου είναι τόσο αδύναμο να αντιληφθεί ή καλύτερα να φανταστεί την πραγματική έννοια και τις διαστάσεις αυτού που αποκαλούμε κόσμο, που τα λόγια του ποιητή T.S. Eliot ηχούν λυτρωτικά: “Αν υπάρχει κάποια μικρή ελπίδα να αποκτήσουμε κάποτε μια πραγματική σοφία, αυτή θα είναι η σοφία της ταπεινοφροσύνης”
Ο σχολιαστής.
*Παραπομπές.
(1) http://www.tovima.gr/science/article/?aid=453055
(2)http://www.physics4u.gr/articles/2006/vacuum_fluctuations_universe.html
