Διαβουλεύσεις & νέα δεδομένα

Την ίδια ώρα που οι ευρωπαίοι εταίροι μας αποχαιρετούν ισχυριζόμενοι ότι έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα για το ενδεχόμενο αποχώρησης της χώρας μας από την ευρωζώνη, εδώ στην Ελλάδα  το θρίλερ συνεχίζεται και η αποφυγή της νέας εκλογικής αναμέτρησης δεν προβλέπεται και πολύ πιθανή. Παρά τις πιέσεις που δέχθηκε ο Αλέξης Τσίπρας στην συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο ΣΥΡΙΖΑ αξιώνει να τον αφήσουν να είναι αντιπολίτευση αφού υπάρχει πλειοψηφία για την δημιουργία κυβέρνησης  με την προσθήκη της ΔΗΜΑΡ. Τι άλλο όμως είναι αυτό εκτός από ευθεία βολή προς τον Φώτη Κουβέλη ότι έχει ήδη συναινέσει στην κυβέρνηση αυτή χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ;
Η βολή αυτή όμως, τουλάχιστον σύμφωνα με αυτά που έχει πει ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ είναι επιεικώς άστοχη, αφού ο κος Κουβέλης έχει μιλήσει  για οικουμενική κυβέρνηση, με απαραίτητη την συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ: «Η σταθερότητα των θέσεων της ΔΗΜΑΡ είναι δεδομένη και διαχρονική. Εάν ο κύριος Τσίπρας θέλει να «αγωνιά» για την δεδομένη σταθερότητα της ΔΗΜΑΡ και του προέδρου της Φώτη Κουβέλη είναι δικό του πρόβλημα και επικοινωνιακή του αγωνία», δηλώνουν από την Δημοκρατική Αριστερά.
Και πράγματι είναι απορίας άξιο:  Πως θα μπορούσε να αλλάξει πορεία 180 μοιρών ο κος Κουβέλης και να συναινέσει σε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ χωρίς την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο ίδιος έχει θέσει ως βασική προϋπόθεση την συμμετοχή του; Τι θα ήταν αυτό αν όχι αθέτηση των υποσχέσεων του που τόσο συχνά και ξεκάθαρα επαναλαμβάνει;  Στον ΣΥΡΙΖΑ μάλλον ή κάτι άλλο γνωρίζουν για να προβαίνουν δια του προέδρου τους σε δηλώσεις του τύπου «προχωρήστε σε κυβέρνηση, μαζί με την ΔΗΜΑΡ, έχετε την πλειοψηφία» ή απλά εκτοξεύουν προεκλογικές τσιρίδες προκειμένου να καρπωθούν περαιτέρω από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που τον φέρουν  πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές.
Όντως λοιπόν, αγαπητοί φίλοι και φίλες, αυτή την φορά τα πράγματα έχουν γίνει ακόμη πιο σύνθετα μετά και την συνάντηση υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό που βλέπουμε να διαδραματίζεται είναι μια συνεχή πίεση προς την χώρα μας να μην προχωρήσει σε εκλογές και να σχηματίσει το ταχύτερο κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι ψελλίζουν ότι θα μας δώσουν παράταση και πως ακόμη και αν φύγουμε και από το ευρώ η ενίσχυση δεν θα πάψει! Περίεργες οι στιγμές που ζούμε. Και θα γίνουν ακόμη πιο ανησυχητικές αν προχωρώντας προς νέες εκλογές συνεχίζουν να μας απειλούν οι ευρωπαίοι  για το μέλλον μας. Πάντως οι συζητήσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης ήταν αρκούντως αντιφατικές.
Πως θα μπορούσε να σχηματιστεί άραγε αυτή η κυβέρνηση από την στιγμή που ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα συμμετείχε αλλά ούτε και η ΔΗΜΑΡ θα συναινούσε χωρίς αυτόν; Και απόρησε ο  Σαμαράς για το που το πάει ο Τσίπρας… Που αλλού πέραν της πολιτικής του τοποθέτησης στα γεγονότα αλλά και του ρίσκου λόγω των θετικών αποτελεσμάτων από τα μέχρι στιγμής δημοσκοπικά δεδομένα; Σίγουρα και οι ώρες αυτές είναι ασύγκριτα μεγάλες και για τον ΣΥΡΙΖΑ που είδε ξαφνικά από την μια στιγμή στην άλλη τις δυνάμεις του να αυξάνονται θεαματικά. Το κλειδί λοιπόν σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι μόνο πως θα διαχειριστείς ένα θετικό αποτέλεσμα αλλά πως θα το διατηρήσεις και ει δυνατόν το επαυξήσεις.
Αλλά δεν είναι μόνο ο πρόεδρος  του ΣΥΡΙΖΑ που δοκιμάζεται. Είναι και η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ που προσπαθούν να ανασυγκροτηθούν , ο μεν Βενιζέλος για να μην καταποντιστεί, και ο δε Σαμαράς για να μην χάσει  την επαφή του με την εξουσία. Τα αποτελέσματα των εκλογών έφεραν τα πάνω-κάτω στην Ελλάδα. Ρόλο σημαντικό θα διαδραματίσουν πλέον  και τα άλλα κόμματα που μπήκαν στη Βουλή. Αν δεν έχουμε όμως κάποια θεαματική αλλαγή, τα δεδομένα δεν θα αλλάξουν. Αποδείχθηκε λοιπόν για άλλη μια φορά πως οι διαχωριστικές γραμμές ενώ την μια στιγμή μπορεί να χαλαρώσουν, την άλλη είναι και πάλι έντονες. Και με δεδομένο ότι σε αυτές τις εκλογές η αντιμνημονιακή διάθεση έπαιξε τον δικό της καθοριστικό ρόλο, τα αποτελέσματα των όποιων συνομιλιών ήταν αναμενόμενα.
Ας ελπίσουμε πως; το διάστημα που θα μεσολαβήσει θα προσφέρει την ευκαιρία στις ψύχραιμες φωνές να δείξουν έναν διαφορετικό δρόμο, εντελώς ξεχωριστό και καινοτόμο σε σχέση με τον προηγούμενο. Και το «Αντίο Ακρόπολη!» του Spiegel δεν θα δώσει το στίγμα της νέας εποχής, για μια Ελλάδα που λαβωμένη από τα μέχρι τώρα σκληρά μέτρα θα διολισθήσει στην δραχμή, γιατί πολύ απλά όσοι εξέλαβαν το μήνυμα της κάλπης με λανθασμένο τρόπο, οδήγησαν σε αδιέξοδο τις όποιες διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης σταθερότητας και όχι υπό προθεσμία.  
Φίλιππος Ζάχαρης
(phil.zaharis@gmail.com)