Από τις διαφαινόμενες εξελίξεις, το αμέσως επόμενο διάστημα σε παγκόσμιο επίπεδο, όπου θα αντιμετωπιστούν μία σειρά χρόνιων θεμάτων μεταξύ των οποίων και το κυπριακό, η διεθνής κοινότητα θα κλιθεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Φαίνεται, οι συζητήσεις για μία ενωμένη Κύπρο, βρίσκεται σε πολύ προχωρημένη φάση σε σχέση με αυτό που φανταζόμαστε.
Η κοινή γνώμη σίγουρα δεν γνωρίζει σε πόσο βάθος έχουν προχωρήσει οι συζητήσεις για τη δημιουργία ενός ομόσπονδου κράτους στην Κύπρο με τη συμμετοχή Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Πολλοί διεθνείς πολιτικοί οργανισμοί θεωρούν τον Απρίλιο του 2010 ως καταλυτική ημερομηνία της επανένωσης της Κύπρου.
Υπάρχει επίσης έντονο παρασκήνιο για τη διεξαγωγή παράλληλων δημοψηφισμάτων ώστε να διευκολυνθεί η επιδιωκόμενη λύση του ομόσπονδου κυπριακού κράτους.
Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, ότι οι διάλογοι μεταξύ του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Χριστόφια με το ηγέτη του ψευδοκράτους κ. Ταλάτ, έχει προχωρήσει αρκετά μια και ο αριθμός των συναντήσεων μέχρι σήμερα ξεπερνά τις σαράντα.
Ενδεχόμενη αποτυχία στην εξεύρεση λύσης θα έχει δυσμενείς συνέπειες , όπως ένταση στις σχέσεις των εμπλεκόμενων μερών, επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης, αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών και σίγουρα αποσταθεροποίηση της περιοχής.
Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι βέβαιο, ότι η κάθε πλευρά, θα προσπαθήσει να οριοθετήσει τους στόχους της. Για παράδειγμα η Τουρκία θα θελήσει να έχει το δικαίωμα στην ανίχνευση πετρελαίου ακόμα και σε περιοχές που δεν θα έπρεπε καν να συζητά.
Για να οδηγηθούμε στη λύση του κυπριακού, σίγουρο είναι ότι θα ζητηθούν εκατέρωθεν υποχωρήσεις. Ως Ελλάδα θα πρέπει να έχουμε προετοιμαστεί ώστε οι προτάσεις μας να διασφαλίζουν τα ελληνικά και ελληνοκυπριακά συμφέροντα.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι διακαής πόθος της Τουρκίας είναι να ενταχθεί στην Ε.Ε. Αυτό μπορεί να αποτελέσει για μας ένα ισχυρό μέσο πίεσης, ώστε να μην υπάρξουν παράλογες απαιτήσεις από μέρους της.
Φαίνεται ότι είναι επιτακτική ανάγκη η επίλυση του κυπριακού καθώς επίσης και του παλαιστινιακού ζητήματος, γιατί όπως τρέχουν οι εξελίξεις στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν θα έχουμε γεγονότα που θα θέλουν οι Η.Π.Α. να μπορούν να τις ελέγξουν.
Ως Ελλάδα και ως μέλος της Ε.Ε. οφείλουμε να παρακολουθούμε με σύνεση και προσοχή τις διαφαινόμενες εξελίξεις, ώστε να μη βρεθούμε απροετοίμαστοι για όποιες δυσμενείς επιπτώσεις.
Κώστας Στεφανίδης
