Η Ξάνθη πενθεί το άξιο τέκνο της

«Ουρανοδρομεί προς την αιωνιότητα» – σύμφωνα με την Εκκλησία – από το χάραμα της Δευτέρας (5.15) ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος που επί μήνες πάλευε παλικαρίσια με σθένος και υποδειγματική ψυχική δύναμη με τον καρκίνο. Τετραήμερο πένθος κηρύχθηκε σ’ όλη τη χώρα, ενώ η σορός του εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών. Στις 2.00 το μεσημέρι συνεδρίασε εκτάκτως η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, στην οποία θα προήδρευσε ο μητροπολίτης Καρυστείας Σεραφείμ, καθώς οι δύο γηραιότεροι μητροπολίτες Λαγκαδά και Κιλκισίας ασθενούν, προκειμένου να προετοιμάσει τα της εξοδίου Ακολουθίας του Αρχιεπισκόπου στην οποία αναμένεται να παραστεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Βαρύ το κλίμα στην Ξάνθη
Στην Ξάνθη γενέτειρα του Αρχιεπισκόπου η θλίψη είναι εμφανής. Μεσίστιες σημαίες στις εκκλησίες, η καμπάνα χτύπησε πένθιμα στις 11.00 το πρωί. Εκτάκτως συνεδρίασαν το Δημοτικό και το Νομαρχιακό Συμβούλιο εκδίδοντας ψηφίσματα, ενώ ο δήμαρχος Ξάνθης πρότεινε να μετονομαστεί η οδός Θεμιστοκλέους, όπου βρισκόταν το πατρικό του σπίτι σε οδό Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου.
Το απόγευμα στις 5.00 χθες τελέστηκε επίσημο Τρισάγιο στον Καθεδρικό Ναό της Του Θεού Σοφίας παρουσία των τοπικών αρχών, του κλήρου και του λαού. Στον Ναό έχει ανοίξει και Βιβλίο Συλλυπητήριων.
Ο 12ετής Χρήστος Παρακευαϊδης στην Ξάνθη
Το διάβα της οικογένειάς του και του ιδίου στην Ξάνθη καταγράφει το «Ε» παρουσιάζοντας ιστορικές μαρτυρίες που ευγενικά μας παραχώρησε ο ιστοριοδίφης κ. Θωμάς Εξάρχου αλλά και αναμνήσεις του κ. Παρασκευά Αβραμίδη που είχε στο αρχείο του τη φωτογραφία του 12ετή Χρήστου την οποία δημοσιεύουμε κατ’ αποκλειστικότητα.
Πατέρας του ήταν ο Κωνσταντίνος Παρασκευαϊδης του Χρήστου, πρόσφυγας από το Μεγάλο Ζαλούφι, περιφέρεια Μακράς Γέφυρας σημερινή ονομασία Κιρκασαλίχ (30 χιλιόμετρα έξω από την Αδριανούπολη). Εγκαταστάθηκε στην Ξάνθη το 1922 και απόκτησε προσφυγικό σπίτι στην οδό Θεμιστοκλέους και ένα μικρό μαγαζί 20 τ.μ. Ήταν έμπορος αποικιακών στη γωνία των οδών Π. Τσαλδάρη – Ύδρας. Ο Αρχιεπίσκοπος γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 1939 και πήρε το όνομα Χρήστος. Πρωτότοκος γιος της οικογένεια είναι ο Γιώργος.
Τον Απρίλιο του 1941 με την είσοδο των Βουλγάρων στην Ξάνθη η οικογένεια φεύγει στην Αθήνα και επανέρχεται το 1945. Ο Χρήστος μαθητής της Α΄ Δημοτικού το 1945 – 1946 φοιτά στο 6ο Δημοτικό Σχολείο μέχρι και τη Δευτέρα Δημοτικού. Τον Σεπτέμβριο του 1947 η οικογένεια μεταφέρεται στην Αθήνα και ο πατέρας του διορίζεται δήμαρχος της Ξάνθης το Αύγουστο το 1946 μέχρι τον Απρίλιο το 1951 οπότε και έγιναν εκλογές δημοτικές και εξελέγη δήμαρχος ο Πυγμαλίων Χρηστίδης ο οποίος είχε εκλεγεί το 1934 διατηρήθηκε επί Μεταξά και απολύθηκε τον Αύγουστο το 1946. Παράδοξο είναι ότι στην θητεία του, το 1948 πουλάει το σπίτι του και το μαγαζί του το 1950.
Ο πατέρας του ήταν λόγιος άνθρωπος και αυτό οφείλεται στην πιθανή φοίτησή του σε Δευτεροβάθμιο σχολείο της Αδριανούπολης. Στον μεσοπόλεμο έγραψε πολλά άρθρα στην εφημερίδα «Προοδευτική» του Σταύρου Βλαχόπουλου για πολλά θέματα. Χρημάτισε πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών Ξάνθης. Ο μικρός Χρήστος με την μητέρα του και τον αδελφό του διέμειναν στην Αθήνα όμως ερχόταν τα καλοκαίρια. Έκτοτε γνωρίζουμε την επίσκεψή του το 1996 όταν έγιναν τα εγκαίνια του αναπαλαιωθέντος αρχοντικού της Άννα Καλούδη ως φιλοξενούμενος Μητροπολίτης Δημητριάδος, ενώ τον πρώτο χρόνο που εκλέχτηκε στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο το 1998 ανακηρύχθηκε Επίτιμος Δημότης της Ξάνθης από τον αείμνηστο δήμαρχο Φίλιππο Αμοιρίδη.
Αγαπημένο του παιχνίδι ένα κονσερβοκούτι – θυμιατό
Μαρτυρία του πρωτοψάλτη κ. Παρασκευά Αβραμίδη: « Το 1945 μετά την κατοχή έψαλα στην εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στον συνοικισμό Κυψέλης. Κατά διαστήματα ερχότανε ο τότε δήμαρχος Ξάνθης Κωνσταντίνος Παρασκευαϊδης με τον μικρό 12ετή γιο του Χρήστο για εκκλησιασμό κοντά στο Αναλόγιο. Ο δήμαρχος έλεγε το «Πιστεύω», τον «Απόστολο» το «Πάτερ Ημών». Ο μικρός Χρήστος καθόταν ήσυχος μπροστά του και παρακολουθούσε την Θεία Λειτουργία. Κάθε Κυριακή περιοδεύανε με τον πατέρα του τις εκκλησίες της Ξάνθης. Στη γειτονιά του έλεγαν ότι το αγαπημένο παιχνίδι του μικρού Χρήστου ήταν ένα κονσερβοκούτι που το έκανε θυμιατό και το κουνούσε. Φαινόταν από τότε η έφεσή του στα Θεία. Το 1991 πέρασα απο τον Βόλο όπου ήταν Μητροπολίτης Δημητριάδος. Του έδειξα την φωτογραφία αυτή και χάρηκε πολύ. Συγκινήθηκε… την έβλεπε, την ξανάβλεπε και μου λέει «Κύριε Παρασκευά, έχω πολλές φωτογραφίες αλλά όχι σ’ αυτή την ηλικία». Του την έδωσα»!
Τα νεανικά του χρόνια
Η οικογένειά του τον ήθελε να σπουδάσει. Έτσι, σε μικρή ηλικία πήγε στην Αθήνα προκειμένου να φοιτήσει στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων – για έξι χρόνια- και έπειτα στη Νομική και Θεολογική Σχολή Αθηνών. Ήταν μάλιστα πτυχιούχος της αγγλικής και γαλλικής γλώσσας καθώς και γνώστης ιταλικών και γερμανικών.
Διάκονος χειροτονήθηκε το 1961, σε ηλικία 22 ετών, όταν δηλαδή ήταν ακόμη φοιτητής στη Νομική Σχολή. Εκείνο το διάστημα συνδέθηκε με τον Μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο που έγινε ο πνευματικός του πατέρας. Ακολούθησε τον μοναχικό βίο και έγινε μέλος της μοναστικής αδελφότητας «Χρυσοπηγή».
Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1965 και τοποθετήθηκε ως ιεροκήρυκας και πνευματικός προϊστάμενος του Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου (Παναγίτσας) στο Π. Φάληρο. Τη χρονιά που έγινε αρχιεπίσκοπος ο Ιερώνυμος, επελέγη ως ο γραμματέας της Ιεράς Συνόδου. Θέση στην οποία παρέμεινε επί 7 χρόνια, δηλαδή και κατά τη διάρκεια της Χούντας.
Μητροπολίτης Δημητριάδος
Το 1974 εκλέχθηκε σε ηλικία 35 ετών Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού. Ήταν ο νεώτερος μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πλούσιο ήταν το συγγραφικό του έργο. Έως το 2006 είχε γράψει 36 βιβλία για εκκλησιαστικά και κοινωνικά θέματα. Αρθρογράφησε στον εκκλησιαστικό Τύπο και σε εφημερίδες.
Ανάμεσα στις δημοσιεύσεις του ξεχωρίζουν τα βιβλία «Ελληνισμός προσήλυτος. Η μετάβαση από την αρχαιότητα στον χριστιανισμό», όπου ερμηνεύει πως πέτυχε ο χριστιανισμός να επικρατήσει και να προσηλυτίσει Έλληνες και Ρωμαίους και «Η ψυχή της Ευρώπης».
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος
Το 1998, μετά το θάνατο του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, τρεις ήταν οι επικρατέστεροι υποψήφιοι: ο Δημητριάδος Χριστόδουλος, ο Θηβών Ιερώνυμος και ο τότε Αλεξανδρουπόλεως (νυν Θεσσαλονίκης) Άνθιμος. Εξελέγη αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ο από Δημητριάδος Χριστόδουλος, ο οποίος προκάλεσε αίσθηση στην κοινή γνώμη, από την πρώτη στιγμή που άρχισε να διαβάζει τον λόγο του στον κατάμεστο μητροπολιτικό ναό Αθηνών.
Πολύ γρήγορα