Αρχή νέας χρονιάς το 2007.
Και στην αφετηρία αυτής της νέας χρονιάς, η εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» έκρινε σκόπιμο να διατυπώσει ορισμένες σκέψεις και απόψεις της.
Όχι για τα Πολιτικά, Αυτοδιοικητικά πράγματα του τόπου.
Όχι πως δεν έχουν το δικό τους ειδικό βάρος και σοβαρότητα. Απεναντίας.
Κρίναμε όμως σκόπιμο, τώρα στην αρχή του νέου χρόνου να κάνουμε μια αναφορά στον τόπο μας, την γενέτειρά μας, τον χώρο που ζούμε και δημιουργούμε όλοι εμείς και στον οποίο θα ζήσουν τα παιδιά μας.
Και για τον λόγοι αυτόν, ίσως και για έναν λόγο ακόμη μεγαλύτερο, της Προόδου και Ευημερίας των περισσότέρων για την προσδοκώμενη ΑΝΑΠΤΥΞΗ!
Επειγόντως η Θράκη, η Ξάνθη χρειάζεται αλλαγή πλεύσης, προσανατολισμού σε ότι αφορά τον τομέα της Ανάπτυξης.
Τα παλιά γνωστά στάνταρ που έφεραν την ανάπτυξη και ευημερία, καθημερινά μειώνονται ή εξαφανίζονται. Έτσι:
Θα πρέπει να προσεχθεί η αγροτική τάξη που δοκιμάζεται από τις αλλαγές που δρομολογήθηκαν ήδη, ενώ το ίδιο θα πρέπει να γίνει και για την εργατική τάξη που θα πρέπει να βρει εργασιακό διέξοδο μετά το κλείσιμο διαφόρων επιχειρήσεων.
Ως προς δε την μεσαία τάξη, πολύ σοβαρά θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν το μέλλον της διότι αλίμονο εάν υποστεί σοβαρή εισοδηματική μείωση που θα έχει ως αποτέλεσμα την οικονομική της υποβάθμιση που ως συνέπεια θα φέρει την απόγνωση και την φυγή.
Σε μια ευνομούμενη Πολιτεία θα πρέπει να θεωρείται σίγουρη η αξιοπρεπής διαβίωση όλων.
Οι αποκλεισμοί και οι περιθωριοποιήσεις πέρα από το οδυνηρόν του πράγματος δημιουργούν κοινωνικές τριβές, εντάσεις και αναταραχές, κάτι που σίγουρα δεν επιθυμεί οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος.
Ζητούμενο επομένως η λύση ή οι λύσεις. Γνωστού όντως βέβαια ότι έτοιμες συνταγές και δεν υπάρχουν κι ούτε βρίσκονται στα εγχειρίδια προς θεραπείαν κάθε νόσου.
Οι λύσεις που επιδιώκονται να εφαρμοσθούν κάθε φορά σε κάποια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή με το αντίστοιχο και ανάλογο ανθρώπινο δυναμικό, είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων.
Γι’ αυτό και αποτελούν μια σύνθετη υπόθεση που προσεγγίζοντάς την κανείς βρίσκει εκείνα τα δεδομένα που είναι απαραίτητα αλλά και που τελικά υπάρχουν στην περιοχή.
Ας προσεγγίσουμε λοιπόν εμείς τα δικά μας δεδομένα με νηφαλιότητα αλλά ΄και με ανοιχτό τον οπτικό ορίζοντα, έξω και πέρα από τις όποιες πρόσκαιρες σκοπιμότητες που στρεβλώνουν περισσότερο παρά βοηθούν να εξευρεθεί η σωστή λύση. Εν αρχή είναι οι άνθρωποι.
Κι εδώ σ’ αυτό το σημείο εμείς οι Θρακιώτες, οι Ξανθιώτες έχουμε μείνει απογοητευτικά πίσω. Δεν έχουμε καταγράψει το αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό εντός και εκτός χώρας που βρίσκεται σε διάφορες θέσεις της εξουσίας, διοικητικές θέσεις και άλλα αξιώματα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Ίσως ήρθε η ώρα να γίνει αυτό.
Δεύτερο σημείο της υπόθεσης είναι οι Θεσμοί. Πρόκειται για τους παράγοντες που υπηρετούν τους θεσμούς αυτούς εκλεγμένους ή όχι.
Βουλευτές, Υπερνομαρχία, Νομαρχία, Δήμαρχοι, Πανεπιστήμιο, Επιμελητήριο βιοτεχνικό-βιομηχανικό, Τεχνικό Επιμελητήριο, Οικονομικό Επιμελητήριο, Σύνδεσμος Βιομηχάνων, Αναπτυξιακοί Σύνδεσμοι, Εργατικό Κέντρο, Ομοσπονδία.
Όλοι αυτοί και πιθανόν όποιος άλλος μας διαφεύγει από τους παραγωγικούς φορείς, ΟΦΕΙΛΟΥΝ να συνεργασθούν.
Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος.
Ο δρόμος είναι ένας. Συνεργασία! Ήδη η Νομαρχία Ξάνθης έχει ένα πλαίσιο δράσης από μια προηγούμενη πρωτοβουλία της.
Να εμπλουτισθεί, να συγκεκριμενοποιηθεί και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ν’ αγωνισθούνε, ΟΛΟΙ ενωμένοι για να δουν ΠΩΣ θα βοηθήσουν να πάει ο τόπος μπροστά, να αυξηθεί το εισόδημα, ν’ αυξηθούν οι θέσεις δουλειάς, να μειωθεί η ανεργία, με δυο λόγια να υπάρξει ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Ο πρώτος στόχος λοιπόν η από κοινού δράση.
Δεύτερος στόχος η διάγνωση το τι θέλουμε να κάνουμε. Να ξεκαθαρίσει τι εννοούμε όταν λέμε Ανάπτυξη.
Να βγάλουμε από το μυαλό μας όλοι τα παλιά στερεότυπα που πεθαίνουν, αποτελούν παρελθόν.
Απαιτείται Καινοτομία, Νέες Τεχνολογίες, Νέες Ιδέες, Επιστημονική Κατάρτιση.
Όλα τα παραπάνω, σε άμεση συνάρτηση με την καταγραφή (που ως ένα βαθμό υπάρχει) των ντόπιων πλουτοπαραγωγικών πηγών και δυνατοτήτων σε όλους τους τομείς βέβαια.
Με την γνώση ότι το παρελθόν δεν γυρίζει πίσω, ότι το μέλλον απαιτεί γνώσεις και τόλμη.
Όλοι μαζί λοιπόν, ενωμένοι μπορούν να δώσουν αυτή τη νέα προοπτική.
Με θάρρος και τόλμη να ξεπεραστούν αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Η αξιοποίηση της Βαλκανικής ενδοχώρας άμεσο ζητούμενο.
Η αξιοποίηση της γειτνίασης με την Τουρκία πρόκληση για περαιτέρω δράσεις.
Όλα αυτά φέρνουν στην επιφάνεια και την ανάγκη της ολοκλήρωσης των έργων υποδομής στα λιμάνια, την ολοκλήρωση της συνοριακής σύνδεσης με Βουλγαρία από Ξάνθη και άλλα.
Η πρόκληση μεγάλη. Το ίδιο και η ευθύνη όλων όσων εκπροσωπούν αυτόν τον νομό, αυτήν την ευλογημένη γη της Θράκης.
Το 2007, η χρονιά που ήδη έχουμε μπει, τους ζητά να προχωρήσουν ενωμένοι και αποφασισμένοι για την Προκοπή του τόπου και τον κατοίκων του. Θα το κάνουν;
Εμείς ως εφημερίδα θα είμαστε αρωγοί στην προσπάθειά τους. Με κάθε τρόπο.
Αναμένουνε απ’ όλους να αποδείξουν ότι μπορούν να σταθούν πάνω από τις όποιες σκοπιμότητες και ενωμένοι να υπηρετήσουν την Ανάπτυξη και Προκοπή του τόπου.
Θα τους περιμένουμε για να τους κρίνουμε.
Η τοπική συναίνεση μας χρειάζεται, μας είναι απαραίτητη.
Για την Θράκη, την Ξάνθη!…
Γ.Χ.Διαφωνίδης
