Έρημο χωριό αναζητά… ζωή

Σεληνιακό τοπίο θυμίζει το χωριό Σέλινο του Δήμου Βιστονίδας. Ένα χωριό του κάμπου πλάι στη λίμνη Βιστονίδα, περιστοιχισμένο από εύφορα ποτιστικά χωράφια, ικανά να θρέψουν τους κατοίκους του, ένα χωριό που κάποτε έσφυζε από ζωή, βιώνει τη μοίρα της ερημιάς, της εγκατάλειψης. Οι κάτοικοί του που στη δεκαετία του 60 – 70 ήταν 750 το έχουν εγκαταλείψει. Οι περισσότεροι έχουν «μεταναστεύσει» στην Ξάνθη. Είναι το χωριό με τη μεγαλύτερη καταμετρημένη αστυφιλία. Εμφανή τα σημάδια: Έρημοι δρόμοι …βουβοί, σπίτια κλειστά, εγκαταλελειμμένα, χορταριασμένες αυλές, στερεμένες βρύσες. Δεν ακούς γέλια, κλάματα παιδιών, δεν ακούς φωνές μανάδων και μόνο …τα τζιτζίκια και τα κροταλίσματα των πελαργών, δίνουν κάποια μαρτυριά ζωής!
Που και που κάποια πόρτα ανοίγει και σε χαιρετά κάποιο καλόκαρδο γεροντάκι που απόμεινε εκεί να αργοπεθαίνει μαζί με το χωριό του…
Χωριό γερόντων το Σέλινο…
Ένα χωριό γερόντων είναι το Σέλινο. Οι περισσότεροι από τους 160 εναπομείναντες κατοίκους του είναι πάνω από 65 χρονών, 2 –3 είναι 30 – 40 χρονών και 2 παιδιά! Το σχολείο παντέρμο, τζάμια σπασμένα και μια μπασκέτα χάσκει μόνη στην χορταριασμένη αυλή, αναζητώντας παιδική ζωντάνια! Τα δύο παιδιά πηγαίνουν σχολείο στον Πολύσιτο!
Γάμους δεν κάνει ο παπάς που έρχεται και λειτουργεί από τη Λευκόπετρα, στην όμορφη εκκλησιά που δεσπόζει στο κέντρο του χωριού, βαφτίσια δεν κάνει παρά μόνο κηδείες. Σε δέκα μήνες δέκα άτομα…
Και να στην περιπλάνηση μας συναντήσαμε ένα κάτοικο! Είναι 67 χρονών και ονομάζεται Σεβαστός Δημήτρης. Τον ρωτάμε γιατί ερήμωσε το χωριό του: «Ρημάξαμε …» μας λέει με πόνο ψυχής, «…το χωριό μας ήταν πλούσιο. Είχε κόσμο παλιά που δούλευε τα χωράφια. Έρχονταν και απ’ αλλού και δούλευαν. Μια οικογένεια με 60 στρέμματα ζούσε καλά. Σπέρναμε παντζάρια, στάρια καλαμπόκια ντομάτες. Είχαμε και τα ζώα μας… ζούσαμε καλά! Τώρα παντζάρια δεν σπέρνουμε…γιατί το εργοστάσιο Ζάχαρης άλλαξε μας είπαν, για τις ντομάτες, η ΣΕΒΑΘ μας έδινε 30 δρχ. τώρα μόλις 25 δρχ., τα στάρια και τα καλαμπόκια δεν έχουν τιμές …το γάλα μας το παίρνουν φτηνά…Τί να κάνει ο κόσμος …έφυγε πήγε στην πόλη και δουλεύει σε εργοστάσια. Κάποτε ζούσες από 60 στρέμματα τώρα πρέπει να’ χεις 200 στρέμματα για να θρέψεις την οικογένεια σου».
Έχει γίνει καλύτερη ανάλυση των επιπτώσεων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής;
Από το διπλανό αγροτόσπιτο μας υποδέχεται ο κ. Κυριαζίδης Γιάννης ετών 85 με την κυρά του Παναγιώτα ετών 84 : «Έχω τέσσερα παιδιά και τα τέσσερα έφυγαν…μένουμε μόνοι εδώ…Τι να κάνουν οι νέοι παίρνουν των ομματιών τους, εδώ δεν έχει χαϊρ… και μένουμε εμείς πίσω…».
Το οδοιπορικό συνεχίζεται…
«Το σπίτι του τραγουδιστή Θάνου Πετρέλη», μας πληροφορεί ένας περαστικός. Ένα μανταλωμένο αγροτόσπιτο…με εμφανή τα σημάδια εγκατάλειψης!
Φτάνουμε στο καφενείο. Μια παρέα κατοίκων όλοι τους συνταξιούχοι, μας περιμένουν. Ο κ. Μοσχόπουλος Πολυχρόνης, ο κ. Ζλάτκος Νίκος (θείος του δημάρχου Βιστονίδας), ο κ. Παπαδιονυσίου Θεοδόσης, ο πρώην πρόεδρος της κοινότητας κ. Μακρής Δημήτρης, μας καλωσορίζουν με εκείνο τον ανεπιτήδευτο τρόπο που μόνο οι απλοί άνθρωποι έχουν. Μας κερνούν καφέ, μας μιλούν για μέρες αλλοτινές, για καλές μέρες, μας μιλούν και για το πως έφτασε το χωριό τους να αργοπεθαίνει και βγαίνει τέτοια θλίψη από τα μάτια και την ψυχή τους: «Ερημώσαμε …μόνο τα ΚΑΠΗ μας σώζουν. Οι νέοι έχουν φύγει…παιδιά δεν υπάρχουν. Ήρθαν καναδυό οικογένειες ελληνοπόντιοι, μία οικογένεια μουσουλμάνων και μία βουλγάρων. Όταν θα φύγουμε εμείς θα σβήσει απ’ τον χάρτη το χωριό μας».
«Επενδύσεις» αετονύχηδων εργολάβων…
Η συζήτηση κυλά απλά φιλικά και μας σκάνε το μυστικό! Κάποιοι αετονύχηδες εργολάβοι επωφελούνται από την ερήμωση του Σέλινου και πήγαν εκεί να αναπτύξουν τα «επενδυτικά» τους σχέδια. Το κόλπο είναι δοκιμασμένο! Επωφελούνται από το πρόγραμμα περί στεγαστικής αποκατάστασης των Ρομά και κατόπιν συμφωνιών με κάποιους για ένα άτυπο αλισβερίσι με τα δάνεια που δικαιούνται αγοράζουν οικόπεδα από κατοίκους στο Σέλινο για να κτίσουν σπίτια για τους Ρομά! Έτσι ξεφύτρωσαν σπίτια – κατ’ ευφημισμόν – φαντάσματα. Κάτι υποτυπώδη παραπήγματα από 5 έως 15 σ’ ένα οικόπεδο! Όσο για την υποδομή τους, ο φωτογραφικός φακός του «Ε» είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Θεμέλια από τσιμεντόλιθους και «σπίτια» – κουτιά, που κανείς δεν θα κατοικήσει και απλά κατασκευάζονται για να δικαιολογούν την «επένδυση». Και τα ερωτήματα που τίθενται είναι; Πως δίνει αυτές τις άδειες η Πολεοδομία; Δεν υπάρχουν έλεγχοι; Αυτά αναρωτιούνται οι κάτοικοι.
Έκλεισε ο ΧΑΔΑ…σκουπίδια παντού!
Παράλληλα μας μιλούν και για ένα άλλο πρόβλημά τους. Έχει κλείσει ο Χώρος Απόθεσης Απορριμμάτων χωρίς παράλληλα να αποκατασταθεί ή να χωροθετηθεί νέος χώρος και τώρα το Σέλινο έχει μεταβληθεί σ’ ένα ανεξέλεγκτο σκουπιδότοπο. Ο Σύνδεσμος κάνει την αποκομιδή μέσα από το χωριό, ενώ γύρω – γύρω, βρίθει από σκουπίδια ο τόπος!
Τα παιδιά του Σέλινου… ζουν στην Ξάνθη
Μέσα σ’ όλη αυτή την πεσιμιστική διάθεση μια χαραμάδα αισιοδοξίας…μια παρέα παιδιών τραβά της προσοχή μας. Γελούν ανέμελα καθισμένα στο παγκάκι της πλατείας δίπλα στο σιντριβάνι και δείχνουν πρόθυμα να φωτογραφηθούν για το «Ε». Είναι παιδιά από το Σέλινο που μένουν στην Ξάνθη και ήρθαν να δουν τους παππούδες τους!
Περιβαλλοντικό Κέντρο το Δημοτικό σχολείο
Μια άλλη αισιόδοξη προοπτική είναι ότι το δημοτικό σχολείο θα μεταβληθεί σε Περιβαλλοντικό Κέντρο του Δήμου Βιστονίδας. Θα δημιουργηθούν εργαστήρια και θα το επισκέπτονται παιδιά που θα υλοποιούν περιβαλλοντικά προγράμματα των σχολείων τους. Έτσι τουλάχιστον θα ενισχυθεί η ψευδαίσθηση των κατοίκων ότι υπάρχουν παιδιά, είναι ζωντανό το χωριό τους!
Τα αίτια της αστικοποίησης του πληθυσμού του νομού Ξάνθης
Δυστυχώς το Σέλινο δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά τείνει να γίνει κανόνας. Η τάση ερήμωσης των χωριών των νομών της χώρας είναι γενικότερη και συνεχώς αυξητική και ο νομός Ξάνθης κατέχει μια απ’ τις πρώτες θέσεις αστυφιλίας στην περιφέρειά μας. Τα αίτια είναι πολλά και η συρρίκνωση του αγροτικού τομέα είναι μια μόνο παράμετρος του προβλήματος. Η ύπαιθρος είναι ελλειμματική σε υποδομές, δεν υπάρχει αποκέντρωση σε υπηρεσίες, δεν υπάρχει χώρος ανάπτυξης δραστηριότητας των νέων ανθρώπων. Για το λόγο αυτό ο μισός πληθυσμός του νομού συγκεντρώνεται στην Ξάνθη με όλα τα επακόλουθα προβλήματα (προβλήματα σχολικής στέγης, ανεργία κ.λ.π.). Δυσοίωνες είναι οι προβλέψεις γιατί το νομό μας καθώς τόσο τα προβλήματα των συνεταιριστικών εργοστάσίων όσο και η φθίνουσα πορεία του καπνού, αναμένεται να επιτείνουν την αστικοποίηση του πληθυσμού και από την ορεινή περιοχή. Και τότε π&#959