Κι έτσι όπως ένα γύρο η ματιά των καιρών δε σκαλώνει πια στην εμορφιά, στ’ αληθινό και στο ξεχωριστό, έτσι όπως μια γκρίζα αχλή θαμπώνει τον ορίζοντα και μεγαλώνει και θεριεύει την αγωνία για μιας πινελιάς χρώμα, λίγο πράσινο, λίγο κόκκινο, λίγο κίτρινο, λευκό ή γαλάζιο απ την αρχοντιά αυτού του τόπου, έτσι ξεπρόβαλε κι ένα απόβραδο. Ένα απόβραδο που …

Τόνοι μελάνης πάνω στον αμέτρητο καημό των γονιών, των οικογενειών που έχασαν τα παιδιά τους. «Μαϊμού πραγματογνώμονες». «Θεωρίες συνωμοσίας». «Χοντροκομμένα ψέματα». «Μειωμένη αξιοπιστία». «Πρόβλημα ψυχιατρικό». «Ακραία σενάρια εν είδη ψυχοφαρμάκου» και μια καινούρια λέξη «εργαλειοποίηση». Και πόσα άλλα… Τόνοι μελάνης πάνω στα 57 και 57 άυπνα ζευγάρια μάτια, για τα οποία κανείς βέβαια δεν γνωρίζει, τί «ψυχοφάρμακα» καταπίνουν, για ν …

Διαβάσαμε στο φύλλο της Τρίτης 6 Μαΐου 2025: «Ημέρα ξενάγησης στο Αnatolia College Θεσσαλονίκης η 30η Απριλίου για τους μαθητές του 2ου Γυμνασίου Ξάνθης». Και λίγο πιο κάτω μέσα στο καλογραμμένο κείμενο κι ανάμεσα στο όλο πρόγραμμα της επίσκεψης: «Οι μαθητές ενημερώθηκαν για τα τμήματα Βιολογίας, Φυσικής, Χημείας και Τεχνολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Anatolia…» Ενδιαφέρουσα η αναφορά για τους αναγνώστες …

Κι ένα κλαρίνο «ορφανό», παροδικά ας ελπίσουμε κι ας το ευχηθούμε..! Τραγική μια είδηση για έναν νέο άνθρωπο, που λάτρεψε την μουσική και την υπηρετεί από τα εφηβικά του χρόνια μ αυτό το όργανο. «κλαρινίστας έχασε τα δάχτυλά του από κροτίδα στην γιορτή της ανάστασης…» Ο κόσμος γύρισε τούμπα, όπως διατεινόμαστε τελευταίως.. Τόσα και τόσα αναποδογύρισαν. Αυτή η συνήθεια, να …

Πρωταπριλιά του 1890   Ψαλέντος του “Χριστός ανέστη”, εισήλθον πάντες εις τον ναόν. Θα ήσαν το πολύ εβδομήκοντα άνθρωποι, άνδρες, γυναίκες και παίδες. Ο μπάρμπ’ – Αναγνώστης ήρχισε να ψάλλη τον Κανόνα του Πάσχα, ο δε ιερεύς, άμα αντιψάλλων αυτώ εξ ανάγκης, από του ιερού βήματος, ητοιμάζετο “να πάρη καιρόν” και, αφού τελέση τον ασπασμόν, να έμβη εις την λειτουργίαν. …

Από παράδοση ή από πεποίθηση όλοι λίγο πολύ θα βρεθούμε αυτές τις μέρες στην εκκλησία. Θα προσκυνήσουμε τον εσταυρωμένο και με τη σκέψη έστω θ ακολουθήσουμε την επώδυνη διαδρομή του στον Γολγοθά. Εκείνος μας δίδαξε βαθιές αξίες ανθρωπιάς και δικαιοσύνης..!!! Εμείς τι κρατήσαμε απ’ αυτά..;;; Λόγια μεγάλα και «κούφια» πάνε κι έρχονται καθημερινά πάνω στον άλλο Γολγοθά, που ανεβαίνουν δύο …

Δεκαετία του ‘60. Η βασίλισσα Φρειδερίκη επισκέπτεται το “σπίτι παιδιού” στο διπλανό χωριό, όπως και στ’ άλλα 260 ακριτικά χωριά της Βόρειας Ελλάδας. Ήταν έργο της Βασιλικής Πρόνοιας, για να μην “ξεστρατίσουν” οι πληθυσμοί εκεί όπου ελλόχευε αυτή η “απειλή”. (Ο Γιάννης Ατζακάς φιλόλογος με καταγωγή από τον Θεολόγο της Θάσου, τρόφιμος αυτών των ιδρυμάτων, μ’ ένα λιτό ύφος στο …

«7,70..;;;» μονολογεί μπροστά στο ράφι με τα λάδια ο ηλικιωμένος καλοστεκούμενος καταναλωτής. «Πόσο το πήραμε τα Χριστούγεννα, πόσος καιρός είναι που το πέρναμε δέκα τέσσερα και κάτι..; Σχεδόν στη μισή τιμή το ίδιο επώνυμο λάδι..;» συνεχίζει, απορημένος έως όψιμα  αγανακτισμένος. Ήταν εφικτό ν’ αγοράζει ο κοσμάκης το λαδάκι 7,70..; Και γιατί του το πούλαγαν 14,46..; Αμέτρητες οικογενειακές αγρύπνιες πάνω σε …

  Πόσο πιο ευχάριστο να είναι το ξεκίνημα της μέρας, όταν βλέπει κανείς τους δρόμους, να γεμίζουν παιδιά..! Τους δρόμους και τα σοκάκια που οδηγούν σε κάποιο σχολειό ή συνορεύουν μ αυτό. Τα παιδιά παρ’ όλες τις συγκρατημένες, τις αγουροξυπνημένες πρωί πρωί εκφράσεις τους, θαρρεί κανείς πως δίνουν τη γραμμή, τον ρυθμό, το κουράγιο για ένα αύριο με μια φωτεινή …

Ήταν 24 Ιουλίου του 1974. Έρχεται από το Παρίσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ως μεσίας τότε, μετά την κατάρρευση των πραξικοπηματιών και υπό το βάρος της προδοσίας της Κύπρου και της τουρκικής εισβολής… Τότε, σ’ αυτό το πολιτικό πλαίσιο για την υποδοχή της μεταπολίτευσης, τα ρεπορτάζ της εποχής έλεγαν και έγραφαν: “Η μεγαλύτερη συγγέντρωσις λαού από την εποχή της απελευθερώσεως – …

Το όποιο αξιωματικό «μέγεθος» ως απειροελάχιστη κουκίδα ωχριά – και πιθανόν να δακρύζει-μπροστά σ\ αυτό το έγκλημα και τον πόνο τόσων οικογενειών, στον οποίο συμπαρέσυραν ολάκερη σχεδόν τη χώρα.. Θέλει πρότυπα η Δημοκρατία, για να απαιτηθεί ο σεβασμός στους θεσμούς… Θέλει τόλμη, για να κερδηθεί ο σεβασμός που δεν επιβάλλεται… Θέλει τόλμη, για να σκορπίσει η ομίχλη στον μολυσμένο αέρα… Θέλει …

Τί μπορεί να κρύβει ένα πατάρι; Λίγα τετραγωνικά-δυσπρόσιτα συνήθως-όπου στη μικρή τους επιφάνεια απλώνονται, στριμώχνονται, ξεχνιούνται εν τέλει, αντικείμενα αμφιβόλου ή σπάνιας χρησιμότητας πια και μαζί τους μνήμες και εικόνες. Ένα κομμάτι ζωής, ξεχασμένης ίσως, παρωχημένης κι αφημένης στο κύλισμα του χρόνου. Κι αν είναι απ τα πατάρια που έχουν την τύχη να μην τα διασχίζουν σωλήνες σωληνάκια, υγρές κηλίδες …

«Όπως προκύπτει από “ΤΟ ΒΗΜΑ” της 12ης Απριλίου 1964 ο πρωθυπουργός και υπουργός Παιδείας Γεώργιος Παπανδρέου είχε αναφέρει μεταξύ άλλων: «Η δωρεάν Παιδεία η εγκαινιασθείσα ήδη υπό της Κυβερνήσεως εις όλας τας βαθμίδας της Εκπαιδεύσεως, συμπληρώνεται με ένα νέον μέτρον ιστορικής σημασίας δία την προόδον της χώρας: Εισάγεται η υποχρεωτική εκπαίδευσις όλων των Ελληνοπαίδων επί 9 πλήρη σχολικά έτη, από …

Στο φύλλο της Τετάρτης 15 Ιανουαρίου 2025 στην σελίδα πρόσωπα και γεγονότα ο εκδότης έκανε ένα σχόλιο με τον τίτλο “ποιος φταίει;” Με κείνη την αναφορά του στα άλογα πάνω στις γραμμές του τρένου, μας έδωσε μια βολική πάσα, να μοιραστούμε μια πρόσφατη-χαριτωμένη εκ των υστέρων-εμπειρία. Την καταγράψαμε τότε με μια εύθυμη διάθεση εκ του ασφαλούς βεβαίως… Και καθώς ο …

Ο σοβάς στον τοίχο γεμάτος παραπονιάρικες ρωγμές και το φυτό ξεραμένο σε μια στεγνή, απότιστη γλάστρα. Μια γλάστρα συμπληρωματικό δείγμα της κάποτε  καθημερινότητας, από παλιά σε μια καταπράσινη φιλόξενη αυλή με φυτά και δέντρα, με άρωμα ζωής. Αυλή… Μια όμορφη «παραφωνία» ανάμεσα σε τόνους τσιμέντου που σκέπασαν την πόλη-όπως και κάθε πόλη-απ’ άκρη σ’ άκρη. Μια παραφωνία όπου τα πουλιά …

Σίγουρα δεν φταίνε τα καιρικά φαινόμενα. Δεν φταίει ο καύσωνας, δεν φταίνε οι περσινές πυρκαγιές που κατάντησαν τον Έβρο σε κρανίου τόπο με απρόβλεπτη-ή προβλέψιμη- κατάληξη, δεν φταίει ο Daniel και η απέραντη “άγονη”πια  λίμνη της Θσσαλίας. Να φταίει η τουριστική αιχμή..; Μα αυτήν την επικαλούμαστε  ως την χρυσοφόρα πηγή της χώρας… Να φταίει κάποιο Υπουργείο, όπως ας πούμε το …

Στο φύλλο της Τετάρτης 3 Απριλίου ο αγαπητός συλλέκτης-ερευνητής ο Κώστας Μαυρομάτης, μας θύμισε τον μεγάλο φιλέλληνα Λόρδο Βύρωνα, με αφορμή τα 200 χρόνια από τον θάνατο του. Τα λιγοστά και περιεκτικά του λόγια για τον ρομαντικό-όπως τον αποκαλεί-Άγγλο ποιητή μας έδωσαν μια ωραία “πάσα” (χωρίς την παραμικρή διάθεση να παρεισφρήσουμε στο ιδιαίτερο, αξιόλογο έργο του Κώστα Μαυρομάτη), για μια …

Ήταν νέα, είχε νιάτα, είχε την ομορφιά και την δροσιά των εικοσιοχτώ χρόνων της. Ήταν «θαρραλέα». Είχε αγάπη κι όνειρα για την ζωή. Είχε την αγάπη της οικογένειας που την γέννησε, την φρόντισε, την ξενύχτησε, την γιατροπόρεψε, την ανάστησε, την σπούδασε, την καμάρωνε κι αντλούσε το νόημα για την δική της ύπαρξη (η οικογένεια, η μάνα κι ο πατέρας). Είχε …

Απ’ όλα είχε ο μπαχτσές στην ολομέλεια της Βουλής επί τρεις μέρες την προηγούμενη εβδομάδα. Σόου, κορώνες, παραλήρημα… Σείστηκε το κοινοβούλιο. Και δεν ανέβηκαν μονάχα οι τόνοι, αλλά σε δύο (ευτυχώς μόνον) «ευυπόληπτους» πολιτικούς-ομιλητές ανέβηκε και η αρτηριακή πίεση. Με τα πρόσωπά τους ως παραγινωμένα κοκκινογούλια, ενώ διογκωμένες φλέβες διένυαν κατακόρυφα τον τράχηλο τους, ως αποσυναρμολογημένες ράγες, σε μια πρόδηλη …

Γράφει η Χρύσα Μπαΐρα Η φωνή σας… σαν γιασεμιού ευωδιά, μες στα πηχτά σκοτάδια γύρω… Η φωνή σας… σαν ταπεινό, καρποφόρο στάχυ ανάμεσα σε παράσιτα κι αγριάδες, φυτρωμένες ολόγυρα σε καταθλιπτικούς συρμούς και τρομαγμένες ράγες. Η φωνή σας… σαν αρμονία άλλοτε κι άλλοτε απεγνωσμένη ηχώ, στην άγρια πάλη μέσα στα τούνελ της αισχύνης και της αδικίας. Η φωνή σας… νυχτερινός …