Επισκεφθήκαμε το πρωί της Πέμπτης, μια μέρα μετά την έντονη βροχόπτωση που έπληξε την περιοχή μας, τον οικισμό του Δροσερού. Λίγα μόλις χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης και σε τίποτα δεν θυμίζει τους υπόλοιπους οικισμούς του Δήμου, έστω και αν υπάρχουν και εκεί προβλήματα. Γιατί στο Δροσερό, δεν μπορούμε απλά να κάνουμε λόγω για προβλήματα, αλλά και για ένα και μοναδικό που είναι ο ίδιος ο οικισμός!
Μια ημέρα λοιπόν μετά την βροχή και το χαλάζι και μόνο οι εικόνες μπορούν να περιγράψουν την καταστροφή.
Οι κάτοικοι όλοι, έξω στους δρόμους, μετρώντας τις πληγές τους…
Η πραμάτεια των σπιτιών, το νοικοκυριό, όλα έξω από τα σπίτια, κρεμασμένα στα σύρματα για να στεγνώσουν.
Τα περισσότερα σπίτια των κατοίκων, πλημμύρησαν και οι γυναίκες έβαλαν τα καζάνια για να ζεστάνουν το νερό και να ξεπλύνουν, παπλώματα, κουβέρτες και χαλιά από τα βρόχινα νερά.
Μέσα σε πολλά σπίτια, που φιλοξενούν επταμελείς οικογένειες, η κατάσταση ήταν τουλάχιστον απελπιστική.
Σπίτια χαμηλά, χτισμένα κάτω από το ύψος του δρόμου, γεμάτα νερό, τα παιδιά ξυπόλητα και οι γυναίκες να προσπαθούν να περιμαζέψουν ότι απέμεινε…
Επισκεφθήκαμε πολλά σπίτια.
Αυτό που κατέγραψε ο φακός του «Ε» δεν ήταν μόνο οι πλημμύρες αλλά η απόγνωση στα μάτια των κατοίκων, στα μάτια των μικρών παιδιών που έβλεπαν τους γονείς τους να κλαίνε.
Και αυτό που μας ζητούσαν ήταν βοήθεια….
Γιατί νόμιζαν ότι ήμασταν από τις υπηρεσίες του Δήμου ή της Νομαρχίας…
Και ο καθένας χωριστά μας καλούσε να δούμε το σπίτι του.
«Σπίτια» με ξύλα, με οροφή από αλουμίνιο, με νάιλον στα παράθυρα.
Και για να φτάσουμε σε πολλά από τα σπίτια αυτά χρειαζόμασταν μάλλον τζιπ, αφού οι γνωστές σε όλους λακκούβες που υπάρχουν στα στενά δρομάκια του οικισμού, γέμισαν νερό.
Δρόμοι που μοιάζουν να τους έφτιαξαν οι ίδιοι οι κάτοικοι μιας και σε τίποτα δεν θυμίζουν τους δρόμους της Ξάνθης, εκεί όπου υπάρχει παρέμβαση από τις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες…
Με έλλειψη βασικών υποδομών, χωρίς κάτι να μοιάζει έστω με φρεάτιο…
Ένα πρόβλημα όμως για το οποίο όλοι έχουν μερίδιο ευθύνης.
Τόσο η Πολιτεία όσο και οι ίδιοι οι κάτοικοι, αφού η αυθαιρεσία κυριαρχεί…
Ο Δήμαρχος Ξάνθης κ. Μιχάλης Στυλιανίδης, βρίσκονταν στο Δροσερό από το απόγευμα της Τετάρτης έως και τη μία το βράδυ, μέχρι δηλαδή την «κορύφωση» της ζημιάς.
Ο οικισμός αυτός από την πρώτη μέρα που δημιουργήθηκε με την ανοχή της Πολιτείας όπως μας είπε ο Δήμαρχος, αφού πρόκειται για έναν αυθαίρετο οικισμό, έχει πάρα πολλά προβλήματα.
Ο Δήμος κατά καιρούς παρεμβαίνει σ’ αυτόν για να προσφέρει υπηρεσίες και να βελτιώσει το επίπεδο ζωής των κατοίκων του.
Δυστυχώς όμως, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «εκεί, ένα πρόβλημα λύνουμε και δύο δημιουργούνται!».
Και αυτά γιατί η άναρχη δόμηση έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Πριν από δύο περίπου χρόνια, ο Δήμος Ξάνθης ξεκίνησε μια προσπάθεια ένταξης του Δροσερού στο σχέδιο πόλης ώστε να γνωρίζει ο καθένας τι πρέπει να κάνει και που.
Με τον Γενικό Πολεοδομικό, η περιοχή αυτή χαρακτηρίζεται οικιστική.
Πριν όμως ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, προχώρησε στο δεύτερο στάδιό της, ξεκινώντας την πολεοδόμηση.
Ακόμη όμως δεν μπορεί το μελετητικό γραφείο που ανέλαβε την δουλειά, να «βγάλει άκρη» με το ιδιοκτησιακό καθεστώς, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι ανύπαρκτο!
«Εκεί η γη πουλιέται και αγοράζεται με απλές αποδείξεις στο πόδι και στο καφενείο. Δεν υπάρχουν τίτλοι και έχει δημιουργηθεί μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση».
Όπως τόνισε ωστόσο ο κ. Στυλιανίδης, εκεί ο Δήμος Ξάνθης έχει ένα πλήρες δίκτυο ύδρευσης και έχει ένα «μερικό» δίκτυο όσον αφορά στην αποχέτευση όμβριων και ένα μέρος ακαθάρτων.
Οι υποδομές αυτές υπάρχουν στον παλιό οικισμό του Δροσερού, ο οποίος σήμερα έχει πολλαπλασιαστεί και στο νέο του τμήμα υπάρχουν και τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Αυτό που αποφασίστηκε έπειτα και από την βροχόπτωση της Τετάρτης, είναι η να γίνει και νέα μελέτη στα δίκτυα της αποχέτευσης, να επεκταθεί στα σημεία όπου δημιουργούνται οι πλημμύρες.
«Και η Πολιτεία και ο Δήμος Ξάνθης, έχουν ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί στο Δροσερό».
Ο οικισμός του Δροσερού είναι σχετικά νέος, αφού δημιουργήθηκε την δεκαετία του 1970.
Και δημιουργήθηκε γιατί τότε, η Πολιτεία, ήθελε προφανώς να «γκετοποιήσει» αυτή τη μερίδα ανθρώπων, με την πρόφαση της «διατάραξης της ησυχίας της πόλης».
Τότε, ο οικισμός απαριθμούσε λιγότερες από δέκα οικογένειες, για να φτάσει σήμερα στους τρεις χιλιάδες κατοίκους…
Και όσο για την διαβίωση αλλά και το επίπεδο ζωής τους, αυτό είναι μάλλον σαν τις υποδομές που υπάρχουν στον οικισμό, δηλαδή ανύπαρκτο!
ΧΡΥΣΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
