Δε μπορώ ν’αναπνεύσω
Μπαρμπαγιώργος: Καραγκιόζ, Καραγκιόζ.
Καραγκιόζης: Πού πας μπάρμπα με την καλή τη φουστανέλα;
Μπαρμπαγιώργος: Πάω παιδάκι μ’ στην παρέλαση.
Καραγκιόζης: Μπάρμπα, δε θα γίνει η παρέλαση.
Μπαρμπαγιώργος: Γιατί παιδί μ’; Βρέχει καρεκλοπόδαρα και δεν το πήρα χαμπάρι;
Καραγκιόζης: Όχι δεν βρέχει αλλά το απαγόρεψε η πολιτική προστασία για τον κορωνοϊό.
Μπαρμπαγιώργος: Μα θα φοράω μάσκα, ποδονάρια, γάντια και ό,τι άλλο μου πουν.
Καραγκιόζης: Μπάρμπα και πανοπλία να φορέσεις δεν γίνεται. Να το ξεχάσεις.
Μπαρμπαγιώργος: Εγώ παιδάκι μ’ θα πάω, γιατί αν δεν πάω πώς θα θυμάμαι ότι το χωριό μ’ το ’καψαν οι Γερμανοί;
Καραγκιόζης: Κι αυτό μπάρμπα να το ξεχάσεις.
Μπαρμπαγιώργος: Εγώ παιδάκι μ’ θα πάω. Θέλω να μου δώσουν και την αποζημίωση που μου ’καψαν το σπίτι.
Καραγκιόζης: Και αυτό μπάρμπα να το ξεχάσεις.
Μπαρμπαγιώργος: Σκότωσαν και τους μισούς χωριανούς.
Καραγκιόζης: Τώρα μπάρμπα είναι άλλες εποχές. Είμαστε φίλοι με τους Γερμανούς.
Μπαρμπαγιώργος: Αυτό το ’χα ξεχάσει παιδί μ’. Εκείνοι το ξέρουν ότι είμαστε φίλοι;
