Δε μπορώ ν’ αναπνεύσω
Κολλητήρης: Πατέρα η ανθρωπότητα απελευθερώθηκε. Η σκλαβιά τελείωσε.
Καραγκιόζης: Καιρός ήταν παιδάκι μου. Τόσοι αγώνες έγιναν.
Κολλητήρης: Τι αγώνες;
Καραγκιόζης: Αγωνιστικοί.
Κολλητήρης: Δηλαδή πατέρα έκαναν αγώνες νηστικοί;
Καραγκιόζης: Ακριβώς παιδάκι μου.
Κολλητήρης: Τώρα πατέρα δε θα υπάρχουν και τα σκλαβοπάζαρα της παλιάς κανονικότητας, ούτε οι δουλέμποροι;
Καραγκιόζης: Πάνε αυτά παιδάκι μου. Τελείωσαν.
Κολλητήρης: Αλλά πατέρα δε θα καταργηθούν τελείως με τη νέα κανονικότητα σκλαβοπάζαρα.
Καραγκιόζης: Πού το ξέρεις παιδάκι μου;
Κολλητήρης: Η κυρία, μας είπε, ότι απλώς αλλάζουν χρήση.
Καραγκιόζης: Τι χρήση αλλάζουν;
Κολλητήρης: Παλιά πουλάγανε ανθρώπους ολόκληρους.
Καραγκιόζης: Ναι παιδάκι μου.
Κολλητήρης: Ε, τώρα θα πουλάνε κομματάκια ανθρώπους. Συκωτάκια, καρδούλες, νεφράκια και ζωάκια. Παγκολίνους, νυχτερίδες, φιδάκια, χελωνίτσες, παπαγάλους.
Καραγκιόζης: Θα τα αλυσοδένουν;
Κολλητήρης: Όχι πατέρα, αυτό απαγορεύτηκε. Όλα θα είναι ελεύθερα μέσα στα κλουβάκια τους.
Καραγκιόζης: Είπα κι εγώ, τσάμπα τόσοι αγώνες;
Κολλητήρης: Αγωνιστικοί πατέρα. Τώρα θα κάνουμε χορτάτοι αγώνες.
Καραγκιόζης: Να ’ναι καλά η νέα κανονικότητα.
