Δε μπορώ να αναπνεύσω
Διονύσιος: Γιατί κλαις, Καραγκιόζο, με μαύρο δάκρυ;
Καραγκιόζης: Αφορίσανε, Νιόνιο, τη ραπ. Και τώρα τι θα γίνω;
Διονύσιος: Γιατί, ήταν άλλη θρησκεία;
Καραγκιόζης: Δεν ξέρω. Τώρα γίνεται η νεκροψία.
Διονύσιος: Ποιανού;
Καραγκιόζης: Εκείνου που την έφτιασε.
Διονύσιος: Πώς ήταν;
Καραγκιόζης: Ήταν μαύρος σαν το δάκρυ μου.
Διονύσιος: Καλά εκάμανε, Καραγκιόζο, γιατί εφτούνη η θρησκεία βγαίνει κατευθείαν από τα ραπανάκια, που φυτρώνουν όπου-όπου κι έπρεπε να τα ξεκωλώσουν.
Καραγκιόζης: Τι φταίνε τα ραπανάκια;
Διονύσιος: Είναι φυτά, Καραγκιόζο.
Καραγκιόζης: Και δεν μας θέλουν φυτά;
Διονύσιος: Όσκε, μας θέλουνε ενεργούς πολίτες.
Καραγκιόζης: Μα δεν μου έμεινε και τίποτα άλλο. Αν δε φάω ραπανάκια και δεν χορέψω ραπ, πώς θα ενεργηθώ;