Αναβίωσε και φέτος από τον Πολιτιστικό και Χορευτικό Σύλλογο Αβδηριτών ένα πανάρχαιο έθιμο: Το άναμμα και πήδημα της φωτιάς
Παλαιότερα οι Τσικνοπέμπτες ήταν τρεις και κάθε μαχαλάς είχε και τζάρο…
Η φωτιά που εξαγνίζει διώχνει τα κακά πνεύματα…
Τσικνοπέμπτη στα Άβδηρα και τα τελευταία 8 τουλάχιστον χρόνια αναβιώνει στην πλατεία των Αβδήρων μπρος στον ιστορικό Αλευρόμυλο ένα πανάρχαιο έθιμο: Το άναμμα και πήδημα της φωτιάς. Το έθιμο αναβιώνει ο Πολιτιστικός και Χορευτικός Σύλλογος Αβδηριτών και συμμετέχουν όλοι οι κάτοικοι του χωριού.
Παλαιότερα κάθε μαχαλάς και τζάρος… Στα Άβδηρα οι Τσικνοπέμπτες ήταν τρεις !!!
«Πρόκειται για ένα έθιμο μοναδικό και ιδιαίτερο σε ολόκληρη τη περιοχή», υποστηρίζει το μέλος του Συλλόγου και υπεύθυνος του χορευτικού τμήματος κ. Γαβριήλ Κιοσσές: «Πολύ παλαιότερα οι φωτιές , οι τζάροι, ανάβονταν τρεις φορές στην περίοδο του καρναβαλιού και κάθε Πέμπτη ήταν Τσικνοπέμπτη. Κύριο μέλημα των παιδιών , κυρίως μετά το σχολείο, ήταν η συλλογή ρεικιών (περένια ή ρύχια) , άχυρων και λεπτών ξύλων για να φτιάξει κάθε παρέα, γειτονιά ή μαχαλάς τη δική της μεγάλη φωτιά, μέσα από τη οποία θα περνούσαν όλοι γιατί έτσι πρόσταζε το αντέτ(ι) , το έθιμο!! Δεν υπήρχαν όργανα για να παίζουν μουσική και για να χορεύουν, ούτε κρέατα για να ψήνονται στα κάρβουνα , αλλά μόνο η λαχτάρα της θέασης της φωτιάς, η έγνοια να είναι συνέχεια θεριεμένη, η γλύκα του περάσματος μέσα από τη φωτιά. Όλοι περνούσαν μέσα από τη φωτιά και θεωρούνταν κακό να μην πηδήξουν τη φωτιά την περίοδο των αποκριών», εξηγεί ο κ. Κιοσσές.
Η φωτιά που εξαγνίζει…
Το άναμμα της φωτιάς κατά την περίοδο της αποκριάς, όπως υποστηρίζει η Λαογραφία, στηρίζεται στη μαγική δύναμη της φωτιάς κι έχει σχέση με τη μετάβαση από τη χειμωνιάτικη στην ανοιξιάτικη περίοδο. Η φωτιά, όπως πίστευαν παλιά, έδιωχνε τα κακά πνεύματα και γινόταν ένα είδος καθαρμού , για τη νέα παραγωγική περίοδο, γιατί οι αποκριές συμπίπτουν με το τέλος του χειμώνα και την αρχή της άνοιξης, όπου η φύση αναζωογονείται και ανασταίνεται.
Ακόμα και το πήδημα της φωτιάς από τους συγκεντρωμένους είχε συμβολικό χαρακτήρα. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι όλα τα κακά και δυσάρεστα, ( τα κακούσουρα , κατά τους σύγχρονους Αβδηρίτες ) καθώς περνούν μέσα από τη φωτιά, εξαφανίζονται και δίνουν τη θέση τους σε άλλα ευχάριστα γεγονότα.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
