Επιλέξαμεμερικά αποσπάσματα του οδοιπορικού με σκοπό να θυμηθούν ή να μάθους οιαναγνώστες μας τις σπάνιες ομορφιές και τη ποικιλόμορφη ζωή για τηνοποίααποτελεί καταφύγιο η ξανθιώτικη ορεινή γη.
«Τοτελευταίο αδιατάρακτο δάσος της Ροδόπης βρίσκεται ολόκληρο μέσα σταόρια τουνομού Ξάνθης κι είν’ αυτό που έχει τη μεγαλύτερη ανάπτυξη τα τελευταίαχρόνια.Αυτό είναι το περίφημο δάσος της Χαϊντούς, που γεωφυσικά καλύπτει τομεγαλύτερομέρος της ανατολικής Ροδόπης, με διάθεση ανάπτυξης τόσο στα ελληνικάόσο καιστα βουλγάρικα εδάφη σχηματίζοντας το ελληνοβουλγαρικό Εθνικό Πάρκο τηςΡοδόπηςπου προστατεύεται από τη NATURA 2000.
Τομοναδικό περιβάλλον που απαρτίζουν οι εδαφολογικές συντεταγμένες, τοιδιαίτερομικροκλίμα, οι βαθιές τομές των ποτάμιων δρόμων, η σχετική προσέγγισημε τηνθερμή ζώνη της Μεσογείου δέθηκαν στο άρμα της Ροδόπης και επώασαν αυτήτηνεξαιρετική χλωρίδα που τίναξε στα ύψη την πληθωριστική ποικιλία τωνδασών καιτη μοναδική και ιδιαίτερη άγρια πανίδα που το προτίμησε και το ενοικεί.[…]
Μέχριπριν λίγα χρόνια γνωρίζαμε ότι η μοναδική πύλη εισόδου στο δάσος τηςΧαϊντούςήταν ο Λειβαδίτης μέσω της Σταυρούπολης Ξάνθης. Τώρα, μπορεί να φτάσεικανείςκαι από το νέο δρόμο Ξάνθης – Δασικού Χωριού Ερύμανθου που διασχίζειμερικά απότα ωραιότερα δάση της Ευρώπης.
Η πιοκατάλληλη εποχή για να περιπλανηθεί κανείς στα μυστικά της Ροδόπηςείναι τοφθινόπωρο κι αυτό πρέπει να το πούμε, έστω κι αν κινδυνέψουμε ναχαρακτηριστούμε υπερβολικοί, αφήνοντας τη δρόσο, τα φυλλώματα, τουςμοναδικούςκρίνους και τα υγρά νάματα της άνοιξης κατά μέρος.
Ηαφετηρία όλων των διαδρομών για το μπάσιμο στα απέραντα δάση βρίσκεταιστονεοσύστατο Δασικό Χωριό του Ερύμανθου.
Τοδίκτυο των δρόμων είναι καταπληκτικό, άνετο και κατατοπιστικότατο.Παρόλ’ αυτάένας χάρτης που έχει συντάξει με πολύ μεράκι το δασαρχείο είναιαναγκαίος καιβοηθάει απεριόριστα, μπορώ να πω, τον περιηγητή. Παίρνουμε το δρόμο πουκινείται ευθεία στο πανέμορφο φθινοπωρινό δάσος. Παραμυθένιες στοές απόκλαδιάπυροκόκκινα και χρυσαφίζοντα μέλη σημύδων, οξιάς κι ερυθρελάτης κάνουναπότομη,συνεχή κι αδιατίμητη εμφάνιση κάτω από ένα οξύ, αυτοδιαλυόμενο καισυντριπτικόφως, που το εξαϋλώνουν οι κορφές και οι κορμοί των δέντρων.
Αυτήη ομορφιά είναι τόσο απλόχερα χαρισμένη από τη φύση που θαρρείς πως θασπάσειτο κέλυφος της αιώνιας γαλήνης του τόπου και θα ξεχυθούν από μέσα τουόλα ταξωτικά, οι νεράιδες και τ’ αερικά του δάσους. […]
Κιαφού ολοκληρώσουμε την περιήγησή μας στο ατέλειωτο σύστημα τωνβοτανικών αξιών,παίρνουμε το δρόμο για το Γυφτόκαστρο που οδηγεί σε 12 χιλιόμετρα στηθέσηΠαγοκρύσταλλα, από όπου θα αρχίσει η ανάβαση για την κορυφή.
Εδώσε αυτό το τετράσταυρο ξαφνιαζόμαστε από το χτιστό κυκλικό σκάλωμα μετιςπέτρινες αναβαθμίδες του με την επαρκέστατη σηματοδότηση κι από τοοποίοεισχωρούμε στον αειφόρο πλούτο του βουνού. […]
Βρισκόμαστεαπάνω ακριβώς στην παλιά συνοριακή λουρίδα της ελληνοβουλγαρικής τομής.Ηλουρίδα αυτή είναι σκανδαλωδώς φαρδιά και σημαίνεται στη μέση της μεμιατσιμεντοκολώνα, στη δυτική επιφάνεια της οποίας φαίνεται καθαρά το Εκαι στηνανατολική το BG, της Βουλγαρίας δηλαδή το εθνογραμμόσημο. […]
Ηστρογγυλεμένη κορυφούλα του Γυφτόκαστρου, με υψόμετρο 1.827 μ.,γυμνώνεταιξαφνικά και μας απονέμει το αριστείο μιας πολυσήμαντης θέαςυποδαυλίζοντας τημαγεία των αισθήσεων και την ηδονική αποτίμηση του ορεινού μεγαλείου.
Όμωςελάχιστα μέτρα πριν πατήσουμε την κορυφή του Γυφτόκαστρου περνάμε μέσααπό τηχωσιά μιας βαθιάς τομής, που δεν είναι άλλη από την ξεχασμένη πέτρινηκρηπίδατης οχύρωσης των συνοριακών γραμμών. Πολυβολεία, θέσεις μάχης, τρύπες,αναβαθμοί και υπόγειες στοές συνθέτουν μιαν αύλακα μυστηρίου καιιστορικήςδιαμάχης. […]
Ηεπιστροφή, με την υπέροχη κλίση που έχει το μονοπάτι είναιαπολαυστικότατη.Άλλο βλέμμα, άλλη διάσταση του ορίζοντα. Τα χρώματα γλυκαίνουν από τηνκατολίσθηση του ήλιου, τα φύλλα κοκκινίζουν περισσότερο και το δάσοςγίνεταιωριμότερο, αποβάλλοντας εκείνα τα σκληρά κάθετα διαγράμματα του φωτός.[…]
Τοαδιατάρακτο δάσος της Χαϊντούς, με όλο το ανάπτυγμα που διαθέτει και σεπαράλληλη και ευθεία συμπλοκή με το παρθένο δάσος του Φρακτού πουβρίσκεταιαπέναντί του είναι μια από τις μαγικότερες και κορυφαίες ώρες τηςευρωπαiκήςφυσικής λαγνείας, που ευτυχώς διατηρείται αλώβητο κι ωραιοτόκο.
Πώςύστερα από μια τέτοια ψυχική διάσχιση να γυρίσεις στον μοιραίο κόσμοτωνπερίπλοκων και ασταθών ανθρώπινων σχέσεων που διαμορφώνονται κάτω απότιςανάλγητες επιταγές και τα ηθικά διαγράμματα της “κοσμικής” ζωής;
Τοδιατηρητέο μνημείο της Χαϊντού μας δίδαξε το αληθινό νόημα της ζωής πουείναικρυμμένο βαθιά μέσα στον σφυγμό της δασικής πνοής και στον φλοιό τηςπαρθέναςγης και του γάργαρου νερού.
Κιαπό τέτοια είναι πάμπλουτη η φύση της Ροδόπης».
Στοαφιέρωμα γίνεται ειδική αναφορά και τις ιδιαιτερότητες των ζαρκαδιώντηςΡοδόπης, στα πολλά και πλούσια νερά της από το μεγάλο ύψος των ετήσιωνβροχοπτώσεων, στα μικτά δάση της περιοχής τη Γέφυρα του Λεωνίδακρυμμένη σ’ έναειδυλλιακό φυσικό περιβάλλον στα 1.280 μ., τις αρκούδες που βρίσκουνκαταφύγιοστα δάση της καθώς και τη σπάνια αγριόκοτα, από τα λιγότερο γνωστάπουλιά τηςχώρας μας.
