Οι θύμησες και η παράδοση ‘φως’ στο δρόμο της δημιουργίας

Ελένη Διαφωνίδου
elenidfn@yahoo.com
 
 
Τις πόρτες της άνοιξε για το φιλότεχνο κοινό η έκθεσηζωγραφικής «η Παλιά Ξάνθη του Ιμπρεσιονισμού» της Καίτης Σταυροπούλου-Βλάχουκαι της Τούλας Ευσταθιάδου- Τζιούφα που φιλοξενείται στον τεχνότοπο τηςΟρφέως66 και Αισχύλου του Νίκου Αναγνώστη.
Οι πίνακες ζωγραφικής που ‘στολίζουν΄ τους τείχους τουισογείου ‘μεταμορφώνονται’ σε μονοπάτια ιστορίας και λαογραφίας, μεκάθε εικόνανα μεταφέρει τη δική της μικρή ή μεγάλη ιστορία και κάθε έκφραση σταπρόσωπαπου απεικονίζονται να μεταδίδει τα δικά του συναισθήματα, κάποτεευχάριστα καικάποτε οδυνηρά. Με δημιουργούς δύο ξανθιώτισσες τα έργα φέρνουν στονεπισκέπτη‘μυρωδιές’ της Παλιάς Πόλης, της, θρακιώτικης λαογραφίας, της ντόπιαςφύσης καιτων ανθρώπων αυτής της γης.
 
Η παράδοση είναι κομμάτιαπ’ τον εαυτό μας
Η κ. Καίτη Σταυροπούλου Βλάχου εκθέτει όχι μόνο έργα από τηνΠαλιά Πόλη, αλλά και τοπία, εικόνες που έχουν σχέση με την παράδοση καιπίνακεςπου αποτυπώνουν ηλικιωμένους. Κι αν τη ρωτήσει κανείς τι προτιμά,απαντά ότιιδιαίτερη αδυναμία έχει στις λαογραφικές φορεσιές: «τα έντονα χρώματαμουκεντρίζουν το ενδιαφέρον», εξηγεί και σημειώνει: «ευελπιστώ ότι μιαμέρα θακαταφέρω να κάνω μία συλλογή από τέτοια έργα, αλλά χωρίς πρόθεση να ταπουλήσω,όχι από εγωισμό, αλλά γιατί είναι έργα που τα πονάω σαν παιδιά μου.Μάλιστα, ηαγάπη της δημιουργού καλύπτει ολόκληρο το φάσμα και όλες τις εκφάνσειςτηςπαράδοσης. «Για μένα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο να διατηρούμε τιςπαραδόσειςγια να μη χάσουμε τις ρίζες μας, είναι κομμάτι από την πατρίδα μας,κομμάτι απ’τον εαυτό μας. και πιστεύω ότι μπορούμε να είμαστε όλοι συμφιλιωμένοι,ναπετύχουμε την παγκόσμια ειρήνη και παράλληλα να κρατάμε όλοι ταχαρακτηριστικάμας. Άλλωστε, η πολυπολιτισμικότητα είναι δώρο που εμένα προσωπικά σ’αυτή τηνπεριοχή έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης», σημειώνει και δείχνει τονπίνακα με τημουσουλμάνα από τη Μύκη σε κόκκινο φόντο και με πλουμιστή εντυπωσιακήφορεσιά.
Για την ίδια επόμενος στόχος είναι να ζωγραφίσει παιδιάκάποια στιγμή. Νηπιαγωγός στο επάγγελμα αν και συνταξιούχος πια θέλεινααποτυπώσει τις εκφράσεις αυτής της ευαίσθητης ηλικίας και ναακολουθήσει κατάκάποιο τρόπο το «λατρεμένο» της, όπως τον αποκαλεί, Ιακωβίδη.
Τέλος, σε σχετική ερώτησή μας, απαντάει ότι παρατηρεί μιαστροφή των νέων προς την παράδοση, τους παραδοσιακούς χορούς και ταόργανα,τάση που θεωρεί άκρως αισιόδοξη και νιώθει μεγάλη ικανοποίηση που τηνέχειμεταδώσει και στα παιδιά της. Για την κ. Σαυροπούλου- Βλάχου ένα ακόμη«παιδί»της είναι η ζωγραφική και νιώθει ακόμη ότι υπάρχουν ώρες με αστείρευτηέμπνευσηκαι όμορφα πράγματα να αναβλύζουν από μέσα της, αλλά, όπως λέει και ηίδια:«έχω την εντύπωση ότι όταν δουλεύεις μέσα από την ψυχή σου βγαίνει κάτιπάραπολύ καλό».
 
«Μας θυμίζει πολλά ηΠαλιά Ξάνθη…»
Η κ. Τούλα Ευσταθίου- Τζιούφα, επίσης με καταγωγή από τηνΞάνθη χρησιμοποιεί ακρυλικά και εστιάζει περισσότερο στη φωτογραφικήαπεικόνιση. Η ίδια έζησε στην Ξάνθη μέχρι 10 ετών κι έπειτα έφυγανοικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη. Επέστρεψε στην Ξάνθη για 8 περίπουχρόνια καισήμερα είναι συνταξιούχος. Για την κ. Ευσταθιάδου- Τζιούφα, λοιπόν, τασοκάκιατης Παλιάς Πόλης είναι «πνιγμένα» από θύμησες. «Μας θυμίζει πολλά η Παλιά Πόλη, με την επαφή τηνανθρώπινη, τιςγειτονιές που είχαν ήχο και μυρωδιές, πρέπει να το κρατάμε ολοζώντανοκαι να τομεταφέρουμε στους νέους και αυτοί να το διατηρήσουν», σημειώνει ηκαλλιτέχνις,σχολιάζοντας ότι πολλοί νέοι σήμερα, ανάμεσά τους και ο γιος της,νιώθουν«ασφυκτικά» από το αστικό περιβάλλον και τις σύγχρονες συνθήκες ζωήςκαι θέλουννα ξεφύγουν, να ανακαλύψουν την ύπαιθρο και την απλότητα στηνκαθημερινότητακαι τη διαβίωση.
Αυτό παρατηρεί και στον κόσμο της τέχνης. Μάλιστα, μαςεξηγεί ότι σήμερα στην τέχνη ταιριάζει ένας νέος τρόπος προσέγγισης καιαυτόςυιοθετείται από τους ανθρώπους που ασχολούνται τώρα με αυτή: «ο κόσμοςέχειπολλά προβλήματα, δεν έχει μυαλό για την ομορφιά. Μέσα από αυτά ταπροβλήματαμπορεί να αναδειχθεί μία ευαισθησία άλλου είδους, με έντονα μηνύματαπου νααπεικονίζουν το πρόβλημα, τις δυσκολίες, την απομάκρυνση του ενός απότον άλλο,την έλλειψη εμπιστοσύνης…». Όλα αυτά αποτυπώνονται στο θέμα, στηντεχνική, σταχρώματα, εξηγεί.
Όταν τη ρωτάμε τη στάση θα κρατούσε απέναντι σ’ ένα νέο πουεπιθυμεί να ασχοληθεί με την τέχνη, απαντά: «θα παρότρυνα τους νέους ναασχοληθούν με την τέχνη γιατί ότι ανεβάζει ψυχικά και πνευματικά είναικαλό.Άλλωστε το μόνο που μας ανήκει είναι η ψυχή και το μυαλό μας».
Η έκθεση, που επιμελήθηκε η κ. Αλκινόη Μοσχίδου, υπ. Δρ.Ιστορίας της Τέχνης ΔΠΘ, εγκαινιάστηκε την Κυριακή και θα διαρκέσει έωςτις 12Σεπτεμβρίου, ενώ θα λειτουργεί από 20.00-24.00.