Πλήρης διάσταση λόγων και έργων χαρακτηρίζει τους Έλληνες σε ό,τι αφορά τη στάση τους απέναντι στην εθελοντική αιμοδοσία. Όπως προκύπτει από πανελλαδική έρευνα που διεξήχθη για λογαριασμό της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών (ΠΟΣΕΑ) μέσω της εταιρείας MRB και αυτές τις μέρες συμπλήρωσε ένα χρόνο από τη δημοσίευσή της, η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων στηρίζει μεν τον θεσμό της εθελοντικής αιμοδοσίας, αλλά μόνο στα λόγια, καθώς ουδέποτε έχει (σκεφθεί να) προσφέρει αυτοβούλως και ανιδιοτελώς, δηλαδή όχι για φίλο ή συγγενή, αίμα.
Ειδικότερα, οκτώ στους δέκα Έλληνες έχουν καλή εικόνα για την εθελοντική αιμοδοσία και επτά στους δέκα θεωρούν ότι είναι θεσμός απαραίτητος για το δημόσιο σύστημα υγείας. Επίσης, σημαντικό ποσοστό (57,9%) πιστεύει ότι πρόκειται για μια απολύτως ασφαλή αλλά και μη χρονοβόρα ιατρική πράξη. Την ίδια στιγμή, όμως, επτά στους δέκα παραδέχονται ότι δεν έχουν μπει ποτέ στη διαδικασία της εθελοντικής προσφοράς αίματος, χωρίς δηλαδή να συντρέχει ο κλασικός λόγος της ανάγκης εξασφάλισης μιας φιάλης αίματος για κάποιο φιλικό ή συγγενικό πρόσωπο.
Σχετική σύγχυση διακρίνει τους ερωτώμενους ως προς τους λόγους της μη συμμετοχής τους στον θεσμό της εθελοντικής αιμοδοσίας. Καλούμενοι να δώσουν αυθορμήτως πολλαπλές απαντήσεις / εξηγήσεις που να αποσαφηνίζουν τη στάση τους, δεν… ξέρουν ούτε κι οι ίδιοι που να αποδώσουν την έμπρακτη αρνητική στάση τους. Σημαντικό ποσοστό (40,3%) αναφέρει ως λόγο τα προβλήματα υγείας, ενώ ποσοστό 23,6% επικαλείται φοβίες για τις σύριγγες, τις ζαλάδες και τις μολύνσεις. Οι περισσότερες ωστόσο απαντήσεις αφορούν τις προτάσεις «δεν το έχω σκεφτεί» και «από αμέλεια», που συγκεντρώνουν ποσοστό 82,9%.
Πρόκειται κατά τους εκπροσώπους της ΠΟΣΕΑ για ένα απολύτως αναμενόμενο ερευνητικό εύρημα, που αντανακλά την έλλειψη ενημέρωσης και ως εκ τούτου την οριακή ευαισθητοποίηση των Ελλήνων στο θέμα της εθελοντικής αιμοδοσίας. Το επιβεβαιώνει και η εικόνα που προκύπτει από τις απαντήσεις στο ερώτημα «πόσο πιθανό είναι να δώσετε εθελοντικά αίμα στο μέλλον;»: οι έξι στους δέκα Έλληνες το αποκλείουν κατηγορηματικά ως πιθανότητα! Εκτός εάν ανακύψει θέμα αιμοδοσίας για συγγενείς/ φίλους/ γνωστούς. Στις περιπτώσεις αυτές οι Έλληνες σπεύδουν να προσφέρουν αίμα, αναγορεύοντας ακολούθως εαυτούς σε εθελοντές αιμοδότες. Οι πραγματικοί αιμοδότες ωστόσο όπως διαφαίνεται από την έρευνα είναι ισχνή μειοψηφία : μόλις το 9% δηλώνει ότι προσέφερε αίμα «για να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου που ενδεχομένως το χρειάζονται» και ακόμη πιο μικρό ποσοστό, 7,7% δηλώνει ότι δίνει αίμα γιατί «μου αρέσει να προσφέρω».Όποιος θέλει να μελετήσει τη σχετική έρευνα μπορεί να επισκεφτεί την σελίδα της Ομοσπονδίας των Εθελοντών Αιμοδοτών στο www.posea.gr
Φυσικά αν γινόταν αντίστοιχη έρευνα στο Νομό Ξάνθης με τα ίδια ερωτήματα οι απαντήσεις θα ήταν σαφώς βελτιωμένες αφού οι Ξανθιώτες διακρίνονται για τον πρωταθλητισμό τους και την προσφορά τους στο θέμα της εθελοντικής αιμοδοσίας. Κάτι που οφείλεται βέβαια και στην έντονη δραστηριότητα ιδίως τα τελευταία δέκα χρόνια του Συλλόγου της «Αγάπης». Εντούτοις έχουμε να παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν αρκετοί ακόμη συμπολίτες μας, υγιείς κατά τα άλλα όλα, που δεν έχουν μπει στη διαδικασία σκέψης ότι «δεν συμβαίνουν μόνο στους άλλους ατυχή περιστατικά !».Και εδώ είναι και η δική μας θέση, μαζί με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης που πάντα βοηθούν να τους το υπενθυμίζουμε… Δίνουμε αίμα γιατί μας περισσεύει η αγάπη Δε δίνουμε την αγάπη μας μόνο σε γνωστούς και οικείους μας! Αυτός είναι τρόπος ζωής, είναι στάση ζωής που πιστεύουμε και υπηρετούμε μέσω και του Συλλόγου της «ΑΓΑΠΗΣ».
Ο Πρόεδρος του Δ.Σ.
Ιωάννης Χαρ. Παπαχρόνης
