Έτοιμη για ύπνο είναι πλέον η Παλιά Πόλη μετά την ολοκλήρωση των φετινών γιορτινών δραστηριοτήτων που για ακόμη μια χρονιά έλαβαν χώρα στην πόλη. Πλήθος κόσμου παρακολούθησε τις φετινές πολιτισμικές εκδηλώσεις, δίνοντας με αυτό τον τρόπο την δυνατότητα στους διοργανωτές των γιορτών να χαρακτηρίσουν τις φετινές τους επιλογές επιτυχημένες.
Το μέγεθος όμως της κοινωνικής αποδοχής των γιορτών δεν αποτελεί αυτόματα και ουσιαστική ένδειξη του μεγέθους της αισθητικής και καλλιτεχνικής αξίας των εκδηλώσεων. Αυτό μπορεί εύκολα να γίνει κατανοητό αρκεί να αναλογιστεί κανείς το ότι οι επιλογές του κοινού στηρίζονται συνήθως σε κριτήρια προσωπικής ευχαρίστησης και ικανοποίησης ενώ τα κριτήρια αξιολόγησης μιας πολιτισμικής διοργάνωσης είναι ρευστά και εύκολα αμφισβητήσιμα λόγω της πολυσημίας της τέχνης. Η υπαρκτή δυσκολία καθορισμού της καλλιτεχνικής αξίας των εκδηλώσεων θέτει περιορισμούς στην κριτική αξιολόγηση των γιορτών επιτρέποντας μοναχά την κριτική ανασκόπηση της πρακτικής αξίας των εκδηλώσεων.
Η τσίκνα, η μπύρα και το τραγούδι ήταν τα τρία βασικά συστατικά των εκδηλώσεων που αποτελούν άλλωστε τον βασικό τρόπο διασκέδασης του μέσου νέο-έλληνα πολίτη. Παράλληλα ωστόσο η πολυμορφία της καλλιτεχνικής έκφρασης, μέσω της ισορροπημένης εναλλαγής διαφόρων πολιτισμικών μορφωμάτων, σε συνδυασμό με την ιστορική πολύπολιτισμικότητα του τόπου, που αποτυπώνεται στα γραφικά οικοδομικά κτίσματα της πόλης, έδωσαν την δυνατότητα στους επισκέπτες να γευτούν έναν διαφορετικό τρόπο διασκέδασης με όσο το δυνατό περισσότερες αποκλείσεις από τον μέσο τρόπο διασκέδασης.
Αυτά που άφησαν όμως πίσω τους οι φετινές γιορτές δεν ήταν άλλα από δεκάδες πεταμένα σκουπίδια, γόπες τσιγάρων και η αίσθηση πως ο πολιτισμός στην χώρα μας περιορίζεται απλά στην διασκέδαση χωρίς καμία περιβαλλοντική αισθητική. Και πάλι ωστόσο η συγκεκριμένη πολιτισμικά «παραβατική» συμπεριφορά των επισκεπτών δεν μπορεί να καταλογιστεί στα αρνητικά των γιορτινών εκδηλώσεων μιας και αποτελεί κοινωνική συμπεριφορά του έθνους μας. Όμως αυτό που μπορεί να χαρακτηρίσει αρνητικά την συγκεκριμένη διοργάνωση δεν είναι άλλο από την πολιτισμικά νεκρική συνέχεια των δραστηριοτήτων της περιοχής.
Μια πόλη όπως η Ξάνθη, με τόσο σημαντική πολιτισμική κληρονομία, έχει την δυναμική που απαιτείται για να μετατραπεί στο πιο ισχυρό πολιτισμικό κέντρο της βορείου Ελλάδος και ένα από τα πιο ενεργά πολιτισμικά κέντρα της χώρας μας. Ο πολυμορφικός χαρακτήρας της πόλης σε συνδυασμό με την θρησκευτική και εθνοτική πολυμορφία της περιοχής αποτελούν δυο βασικά όπλα που μέχρι στιγμής δεν έχουν χρησιμοποιηθεί κατάλληλα με στόχο την πολιτιστική και συνάμα τουριστική μετάλλαξη της πόλης. Μια περισσότερο ενεργή Παλιά Πόλη και μια αποτελεσματική συντήρηση των γραφικών οικημάτων της πόλης μπορούν εύκολα να της προσφέρουν τα ινία των πολιτισμικών δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα.
Για να επιτευχθεί όμως κάτι τέτοιο απαιτείται αλλαγή πολιτικής διαχείρισης του πολιτισμικού πλούτου της περιοχής με έμφαση κυρίως στην αύξηση των γιορτινών εκδηλώσεων της περιοχής. Η διοργάνωση άλλωστε μιας επιτυχημένης πολιτισμικής δραστηριότητας είναι κάτι το εφικτό, η διαρκής όμως πολιτισμική δραστηριότητα είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσει η πόλη μας για να διεκδικήσει τον τίτλο της πολιτιστικής και πολιτισμικής πηγής της χώρας μας.
