Ο Στέφανος Ιωαννίδης καταγράφει στα «Θρακικά Χρονικά» του 1982 εμπεριστατωμένη πρόταση του δικηγόρου Σοφ. Αγγελίδη για την δημιουργία Μουσείου Ελληνικού Καπνού στην Ξάνθη
Εν αναμονή η τοπική κοινωνία για την ίδρυση φορέα διαχείρισης από την Αντιπεριφέρεια Ξάνθης, ώστε να προχωρήσει η υλοποίηση της μουσειολογικής μελέτης
Φαντάζει αδιανόητο για πολλούς, που γνωρίζουν έστω και λίγα για την τοπική ιστορία, να μην έχει ακόμη η Ξάνθη το δικό της Μουσείο Καπνού. Μάλιστα την στιγμή που υπάρχει εδώ και χρόνια στην γειτονική Καβάλα, η οποία είχε σχέση με τον καπνό ουσιαστικά λόγω του λιμανιού της. Το κατ’ εξοχήν προϊόν που χαρακτηρίζει την πόλη μας, που ευθύνεται για την belle époque της Ξάνθης ήδη από τον 19ο και κυρίως τις αρχές του 20ού αιώνα, δεν έχει βρει ακόμη στέγη και ένα μουσείο που να μεταφέρει στις νεώτερες γενιές όλη την διεργασία και την επιρροή που είχε στην τοπική οικονομική και κοινωνική ζωή.
Πρόταση για ίδρυση Μουσείου Καπνού από το 1981
Στα «Θρακικά Χρονικά» του Στέφανου Ιωαννίδη, τεύχος 37/1982, ο μακαριστός ιστοριοδίφης καταγράφει: «Ο κ. Σοφοκλής Αγγελίδης, δικηγόρος από την Θεσσαλονίκη, βρισκόταν στην Ξάνθη τις μέρες των εκλογών ως δικαστικός αντιπρόσωπος. Αφού επισκέφτηκε εκπροσώπους διαφόρων φορέων, ήρθε και σε μας να μας αναπτύξει μια ιδέα του, που τη βρήκαμε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Να ιδρυθεί στην Ξάνθη Μουσείο Ελληνικού Καπνού. Για το σκοπό αυτό ο κ. Αγγελίδης απευθύνθηκε πέρυσι στον πρόεδρο του Ελληνικού Οργανισμού Καπνού και την επιστολή του την δημοσίευσε στην ‘’Καπνική Επιθεώρηση’’. Στην επιστολή του ο κ. Αγγελίδης, που έχει προϋπηρεσία εννιά χρόνια στην ΚΥΔΕΠ και 19 χρόνια στον ΕΟΚ, επισημαίνει τον κίνδυνο να περάσουν στη λήθη ή να χαθούν ανεπανόρθωτα πολύτιμα στοιχεία για την ιστορία του Ελληνικού Καπνού. Πρόσωπα που πρόσφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στην υπόθεση του πρώτου εθνικού μας προϊόντος, μέθοδοι και πρωτογενή εργαλεία και μηχανήματα χωρικής και εμπορικής επεξεργασίας, που ανήκουν πια στο παρελθόν, άγνωστα όχι μόνο στο ευρύ κοινό, αλλά και στο νεώτερο προσωπικό των καπνικών επιχειρήσεων, πλούσιο λαογραφικό καπνικό υλικό (τραγούδια που συντρόφευαν το σπάσιμο και το βελόνιασμα), παραμύθια, φωτογραφίες και φωνογραφικοί δίσκοι. Επίσης –συμπληρώνουμε εμείς- φωτογραφίες από τις απεργίες και τους αγώνες των καπνεργατών, από τους πολιτιστικούς συλλόγους τους».
Η Ξάνθη κοιτίδα του ελληνικού καπνού
Την θέση αυτή και την πρόταση στήριξε ένθερμα τότε ο Στέφανος Ιωαννίδης, προτρέποντας τον δήμο Ξάνθης, τον Καπνεμπορικό Σύλλογο Ξάνθης, το Συνδικάτο Καπνεργατών, την ΣΕΚΕ και την ΣΕΚΑΠ να συνδράμουν. Η ΣΕΚΕ και η ΣΕΚΑΠ όντως εκδήλωσαν την πρόθεσή τους να συνδράμουν και πλέον αναμένουμε από τον Αντιπεριφερειάρχη Ξάνθης να προχωρήσει την διαδικασία που έχει καθυστερήσει ήδη επί μακρόν, αφού η μουσειολογική μελέτη είναι έτοιμη από ετών και η ανακαίνιση του κτηρίου έχει ολοκληρωθεί. Ο κ. Αγγελίδης κατέληγε τότε να προτείνει την Ξάνθη ‘’καθόσον αυτή συνιστά αναμφισβητήτως την κοιτίδα του ελληνικού καπνού και διαθέτει ακόμη πλείστας παλαιοτάτας θαυμασίου αρχιτεκτονικού στυλ καπναποθήκας’’.
ΧΑΡΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΔΗΣ
