Εμείς που είμαστε πάνω από την θάλασσα έχουμε χαμηλό πολιτιστικό επίπεδο. Η Ολλανδία που βρίσκεται κάτω από την θάλασσα έχει υψηλό επίπεδο. Αα, μην το αμφισβητείται, θα σας το αποδείξω και θα τρίψω την μούρη όλων εκείνων που πιστεύουν ότι εμείς είμαστε χαμηλότερα από τους Ολλανδούς.
Στο κέντρο του Άμστερνταμ υπάρχει μία πλατεία με το όνομα Dam. Εκεί λοιπόν σ’ αυτή την πλατεία γίνονται πράγματα θαυμαστά. Κατ αρχήν μένει η Βασίλισσα. Και μόνον αυτό θα έπρεπε να σας κάνει όλους να νοιώθετε κατάπληξη, φοβερό πράγμα, να τρώει η μάνα και το παιδί από δίπλα να ζηλεύει. Ας είναι, προχωρούμε. Τα ανάκτορα είναι μεγαλόπρεπα, όπως πρέπει σε μια Βασίλισσα, ακόμη και σε δύο, για να μην πώ και σε τρείς. Από την αριστερή μεριά των ανακτόρων υπάρχει το μουσείο των κέρινων ομοιωμάτων της ευγενεστάτης κυρίας Tussauds. Αυτή από μικρή είχε την έμμονη ιδέα να απαθανατίζει για την αιωνιότητα σπουδαίους ανθρώπους και να τους αφήνει παρακαταθήκη σαν κέρινα ομοιώματα. Ένα είδος σαν την Αφροδίτη της Μήλου, αλλά επί το επιεικέστερον. Τους σπουδαίους της ιστορίας, όχι τίποτα παρακατιανούς.
Το εισιτήριο ήταν λίγο εφάλμυρο, καμιά τριανταριά ευρώ, αν θυμάμαι καλά. Στην βιτρίνα του είχε τα σπουδαιότερα εκθέματα για να σε προσελκύσει. Μπροστά-μπροστά τον Τζώρτζ Κλούνεϊ, ξέρετε, αυτόν που τρελαίνονται οι γυναίκες να τον βλέπουν να πίνει συγκεκριμένη μάρκα καφέ, αν έπινε άλλη μάρκα, ούτε θα γύριζε καμία να τον κοιτάξει. Δίπλα είχε τον περίφημο Αργεντίνο ημίθεο Lionel Messi. Τον μάγο γητευτή της στρογγυλής θεάς με τον βασιλικό τίτλο the ball. O άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε κατ όναρ με τον Αριστοτέλη ή τον Σοπέν στην εκτέλεση ενός φάουλ ή ενός κόρνερ με φαλτσαριστή τροχιά. Υπερέχει σαφώς και του Νίτσε στις εκτελέσεις των πέναλτι. Ο Πλάτων, τα στραβά του δεν θα ήξερε να βγάλει μέσα στο Old Trafford.
Μία άλλη προσωπικότης διαστημικού διαμετρήματος στην προθήκη αυτού του μουσείου των κέρινων ομοιωμάτων ήταν – με συγχωρείτε, πιάστηκε η ανάσα μου-ήταν λέγω, η Lady Gaga η γυναίκα που πέτυχε να ανεξαρτητοποιήσει την κίνηση του ενός γλουτού από τον άλλον. Κινούνται με απόλυτη ανεξαρτησία ταχύτητας και κατεύθυνσης, ο ένας γλουτός βραδέως παλινδρομικά και ο άλλος με ταχείς ρυθμούς περιστροφικά, θυμηθείτε τις μηχανές vankel, τίποτα άλλο δεν σας λέω, φοβερή ιπποδύναμη. Πολύ μακράν σε κινήσεις οπισθίων, τόσο από τον Έλληνα Ευριπίδη όσο και από τον Άγγλο Μπερντραντ Ράσελ.
Υπήρχαν κι άλλες ανάλογες προσωπικότητες στην βιτρίνα του Μουσείου αλλά δεν κατόρθωσα να μπω εξ αιτίας μιας ξαφνικής ασθένειας, μιας τάσης προς έμετον που με κατέλαβε. Έτσι γλύτωσα και το τριαντάρι. Ας είναι καλά οι άνθρωποι που με προφύλαξαν.
Τώρα, στην άλλη γωνία της πλατείας, και σχεδόν σε επαφή με τα ανάκτορα ήταν κρεμασμένη από πάνω ως κάτω μία μακρόστενη τεράστια αφίσα με την ένδειξη ‘’90 χρόνια από την γέννηση της Marylin Monroe’’. Αυτό δεν μπόρεσα να το αντέξω, τρίκλισα και κάθισα όπως-όπως σε ένα παρακείμενο παγκάκι. Τι να την κάνω τώρα τη ζωή, δεν απομένει τίποτα άλλο να δω, τα είδα όλα σε σινεμασκόπ στο παλιό Ροζικλαίρ. Ακουσον-άκουσον και ανατρίχιασον: γιορτάζουν την ιστορική ημέρα γέννησης μιας μετριοτάτης ηθοποιού που το μόνο που έκανε εκτός των πλατό ήταν να εξυπηρετεί περιοδικά και εναλλάξ το αρσενικόν γένος της προεδρικής οικογένειας των Κέννεντυ.
Αυτά είναι τα μεγάλα γεγονότα που κατακλύζουν τα ενδιαφέροντα των πολιτισμένων λαών της κεντρικής Ευρώπης. Ο σκουπιδότοπος της ιστορίας αποτελεί τον χώρο ψυχαγωγίας, μυσταγωγίας, οσφρητικής απονεύρωσης και λυτρωτικής αναλγησίας των αφελών και πιθανόν ηλιθίων μαζών.
Ζήτωσαν οι γλουτοί, οι καφέδες και τα έμμεσα faults, οι φωτεινοί αστέρες της νύκτωρ καθεύδουσας προοδευμένης κοινωνίας της Ευρώπης.
Φοίβος Ιωσήφ
