Μία διαφορετική εκδήλωση από τις συνηθισμένες διοργάνωσε το Κέντρο Ξένων Γλωσσών Πετμεζά, με αφορμή την ολοκλήρωση μίας ακόμη επιτυχημένης σχολικής χρονιάς, το απόγευμα της Τετάρτης 10 Ιουνίου 2009, στην αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου «Elisso».
Πιο συγκεκριμένα, οι μικροί μαθητές του Κέντρου αλλά και οι γονείς τους είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την ομιλία της εκπαιδευτικής ψυχολόγου και συνεργάτιδας του Κέντρου, κας Ελένης Λιβανίου, με θέμα «Προϋποθέσεις και διαφορές στις συνθήκες που μεγαλώνουν τα παιδιά που επιζητούν τη μάθηση σε κάθε περίσταση, από αυτά που φοβούνται το «καινούριο». Πως ενισχύουμε την ανάγκη για μάθηση στο σπίτι».
Παρά τον μακροσκελή της τίτλο, η ομιλία της κας Λιβανίου ήταν εξαιρετικά ουσιαστική αφού, απευθυνόμενη σε ένα κοινό αποτελούμενο από μικρούς μαθητές και τους γονείς του, αναφέρθηκε γενικότερα και συνολικότερα στις σχέσεις γονέων και παιδιών, με κεντρικό άξονα την εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και πέρα από αυτήν.
Η κα Λιβανίου προσπάθησε στην ομιλία της να επικεντρώσει στην συμπεριφορά των ίδιων των γονέων ως κυρίαρχη επιρροή στην διαμόρφωση της συμπεριφοράς των παιδιών, περικλείοντας τον τρόπο που αντιγράφουν συμπεριφορές τα παιδιά από τους μεγαλύτερους και κυρίως από τους γονείς τους, στην φράση «τα παιδιά βλέπουν – τα παιδιά κάνουν». Με την παράλληλη χρήση οπτικοακουστικών μέσων η κα Λιβανίου προέτρεψε τους γονείς να συνειδητοποιήσουν πρώτα οι ίδιοι την εικόνα που προβάλλουν προς τα έξω, ιδιαίτερα μέσα στην οικογένεια, δεδομένου ότι αυτή η εικόνα προσλαμβάνεται από τα παιδιά τους ως κυρίαρχη, επηρεάζοντας την αυτοεικόνα των ίδιων των παιδιών. Με αυτό τον τρόπο, σύμφωνα με την ομιλήτρια, θα μπορέσουν να οικοδομηθούν οι απαραίτητες σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ γονέων και παιδιών, οι οποίες βάλλονται ευθέως όταν το παιδί γίνεται αποδέκτης όχι ξεκάθαρων μηνυμάτων από την πλευρά των γονέων, μέσω ασαφών μηνυμάτων και γενικοτήτων, αναφορικά με τις απαιτήσεις που έχουν οι πρώτοι από αυτά. «Αυτά τα δύο στοιχεία στην επικοινωνία γονέων και παιδιών «σκοτώνουν» τα παιδιά, τα οποία επιζητούν βεβαιότητα και σταθερότητα στην συμπεριφορά της οποίας γίνονται αποδέκτες», τόνισε η κα Λιβανίου.
Ένα σημαντικό θέμα που απασχόλησε τόσο τους γονείς όσο και την ομιλήτρια της εκδήλωσης ήταν το άγχος που εμφανίζουν, ιδιαίτερα στις εφηβικές ηλικίες, οι μαθητές καθώς και ο ενδεδειγμένος τρόπος που αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από τους γονείς. Στο σημείο αυτό η κα Λιβανίου στάθηκε ιδιαίτερα, τονίζοντας ότι «άγχος μπορεί να δημιουργηθεί όχι μόνο μέσω των επιπλήξεων αλλά και μέσω της επιλεκτικής επιβράβευσης ή της μη επιβράβευσης του παιδιού για επιτεύγματά του που δεν έχουν άμεση σχέση με την σχολική του πρόοδο. Το να τα επιβραβεύουμε μόνο όταν φέρνουν «καλούς» βαθμούς – αποτελέσματα από τις σχολικές του επιδόσεις, δίνει στο παιδί μία σαφέστατη εικόνα του τι θέλουν οι γονείς του από αυτό, ακόμη και αν η επιδίωξη των γονέων δεν διατυπωθεί ποτέ ευθέως». Σημαντική βοήθεια στον τομέα της αντιμετώπισης του άγχους που εμφανίζουν οι μαθητές όλων των βαθμίδων μπορούν να βρουν οι γονείς μέσω της δημιουργίας μίας «συμμαχίας» με τους εκπαιδευτικούς του παιδιού τους, η οποία όμως δεν θα πρέπει να γίνεται για να επικεντρώσει στον συνεχή έλεγχο και την καταπίεση των παιδιών. Επίσης σημαντική συμβολή στην καταπολέμηση του άγχους έχει και η αποβολή της τάσης για προβολή «ιδανικών» στερεοτύπων από την πλευρά των γονέων προς τα παιδιά, κάτι που συντελεί στην αύξηση της ψυχολογικής πίεσης προς τα δεύτερα.
Μετά το τέλος της ομιλίας ακολούθησε σύντομη ανταλλαγή απόψεων με τους γονείς των μαθητών καθώς και επαφή των τελευταίων με το διδακτικό προσωπικό του Κέντρου για την ενημέρωσή τους αναφορικά με την συνολική εκπαιδευτική πορεία των παιδιών τους στο Κέντρο, κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους που έληξε.
Γιώργος Συληγαρδάκης
syligardakisg@yahoo.gr
