Χωρίς παρουσία μαρτύρων και ακροαματική διαδικασία εκδικάστηκε την Παρασκευή 3 Απριλίου στο Εφετείο Κομοτηνής η αγωγή της λεγόμενης ΤΕΞ.
Όπως πληροφορηθήκαμε από τον δικηγόρο της κ. Ορχάν Χατζηιμπράμ υποβλήθηκε στο δικαστήριο φάκελος εγγράφων με τα οποία ζητείται ανάκληση της απόφασης σύμφωνα με την οποία η λειτουργία του συγκεκριμένου συλλόγου είχε απαγορευθεί από την ελληνική Δικαιοσύνη, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την εφαρμογή της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που καταδίκασε την χώρα μας για παραβίαση της διάταξης του άρθρου 11 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που αφορά στο δικαίωμα της οργάνωσης και επιδίκασε ποσό 8000 για ηθική βλάβη.
Να σημειώσουμε ότι στη δίκη αντίδικος είναι ο νομάρχης Ξάνθης κ. Παυλίδης, εκπροσωπούμενος από τους δικηγόρους κ. Κώστα Γούναρη και από το νομικό συμβούλιο του κράτους. Επίσης παρεμβαίνων διάδικος ήταν η Ομοσπονδία Θρακικών συλλόγων Ελλάδας (έδρα Θεσσαλονίκη) που εκπροσωπούνταν από το δικηγόρο κ. Ιωάννη Χατζηαντωνίου.
Σύντομο δικαστικό ιστορικό
Υπενθυμίζουμε για το ιστορικό της υπόθεσης ότι ο δικαστικός αγώνας της ΤΕΞ συμπληρώνει 26 χρόνια από τότε που νομάρχης Ξάνθης καταφέρθηκε κατά του σωματείου το 1984. Η υπόθεση δικάζεται εντός του 1985, τον Ιανουάριο του 1986 εκδίδεται η απόφαση του πρωτοδικείου. Στη συνέχεια η ΤΕΞ καταθέτει έφεση. Η έφεση για πρώτη φορά προσδιορίζεται να δικαστεί το 1997, δηλαδή μετά από 11 χρόνια. Από το 1997 και μετά η υπόθεση δικάζεται το 1998 στο εφετείο, απορρίπτεται η έφεση, προσφεύγουν στον Άρειο Πάγο, το 2000 εκδίδεται αναιρετική απόφαση υπέρ της ΤΕΞ, έχουμε νέα απόφαση του εφετείου απορριπτική για την ΤΕΞ το 2002, το 2003-2004 εκδίδονται οι αποφάσεις του Αρείου Πάγου του τμήματος και στην συνέχεια της ολομέλειας. Η καταδικαστική απόφαση για την Ελλάδα από το ΕΔΑΔ όπου έγινε η προσφυγή της ΤΕΞ είχε δημοσιευτεί το Μάρτιο του 2008.
Ο. Χατζηιμπράμ: «Με την αγωγή στο Εφετείο επιζητούμε την ανάκληση της απόφασης ώστε να έχει εφαρμογή η απόφαση του ΕΔΑΔ»
«Συμπληρώνονται φέτος 26 χρόνια δικαστικού αγώνα της ΤΕΞ. Η απόφαση του ΕΔΑΔ μας δικαίωσε και με την αγωγή στο Εφετείο επιζητούμε την ανάκληση της απόφασης ώστε να έχει εφαρμογή η απόφαση του ΕΔΑΔ. Να επανακτήσει δηλαδή την νομική του προσωπικότητα το σωματείο και να πάρει το ποσό των 8.000 ευρώ. Η απόφαση του ΕΔΑΔ έχει την έννοια ότι ο αυτοπροσδιορισμός με εθνική ταυτότητα αποτελεί συλλογικό δικαίωμα και ότι δεν μπορεί να διαλυθεί ένα σωματείο διότι στην επωνυμία του φέρει τον όρο «τουρκικός» και ότι αυτό όπως και οι στόχοι και οι δραστηριότητες του σωματείου μας που ιδρύθηκε πριν 60 έτη δεν συνιστούν απειλή για την χώρα μας. Δεν έχουμε άλλους στόχους εκτός από το να αποτελούμε κομμάτι της πολυπολιτισμικότητας που τη θεωρούμε πλούτο για την περιοχή μας» δήλωσε ο κ. Ορχάν Χατζηιμπράμ στο «Ε».
Δικηγόρος της Ομοσπονδίας Θρακικών συλλόγων Ελλάδας, Χατζηαντωνίου: «Βλέποντας την απόφαση του ΕΔΑΔ ψυχρά νομικά, είναι πλημμελής…»
Στον αντίποδα αυτής, η δήλωση στην εφημερίδα «Χρόνος» του δικηγόρου κ. Χατζηαντωνίου που εκπροσωπεί την Ομοσπονδία Θρακικών συλλόγων Ελλάδας. Ο κ. Χατζηαντωνίου εκφράζει προβληματισμό αναφορικά με την απόφαση του ΕΔΑΔ: « Βλέποντας την απόφαση αυτή ψυχρά νομικά, είναι πλημμελής. Δηλαδή έχει ένα σκεπτικό το οποίο είναι «τραβηγμένο», όπως λένε έγκριτοι νομικοί που έχουμε συζητήσει και διάφορων πλευρών και ενασχολήσεων με το δίκαιο. Αναφέρομαι βέβαια για δικαστικούς που είναι εκτός δικαστικού σώματος, που έχουν συνταξιοδοτηθεί, γιατί όπως είναι γνωστό οι εν ενεργεία δικαστές είναι δύσκολο να εκφραστούν για υπόθεση που ενδεχομένως θα χρειαστεί να κρίνουν. Πάντως σε νομικούς κύκλους που έχει γίνει γνωστό το περιεχόμενο της απόφασης υπάρχει μία θεμελιώδης απορία γιατί το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων με το συγκεκριμένο σκεπτικό που έχει στην απόφαση αυτή μάλλον υπερέβη την δικαιοδοσία του. Να σας αναφέρω ένα παράδειγμα από το σκεπτικό της αποφάσεως. Διαλαμβάνεται μία σκέψη ότι τα σωματεία τα μειονοτικά δικαιούνται κατά μία σκέψη του δικαστηρίου, εφόσον απλώς ασχολούνται με προπαγάνδα αποσχιστική να την κάνουν αυτή. Λοιπόν αυτή η σκέψη πέραν του ότι η προπαγάνδα είναι προπαρασκευαστική πράξη ενεργειών και καθ’ αυτή είναι προβληματικό να θεωρείται απλή έκφραση γνώμης με τη νομική έννοια του όρου, εδώ υπάρχει και ένα θέμα ουσιώδες».
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου Δήμου Μπακιρτζάκη: «Πού φαίνεται αυτό το στοιχείο της προπαγάνδας;» ο κ. Χατζηαντωνίου απάντησε: «Υπάρχει στο σκεπτικό ως σκέψη της απόφασης. Λέει ότι ακόμα και αν το σωματείο έκανε αποσχιστική προπαγάνδα, δικαιούται να το κάνει αυτό εφόσον περιοριζόταν στην προπαγάνδα. Εννοείται και δεν έβαζε βόμβες. Δεν είναι όμως έτσι γιατί είναι γνωστό ότι όλα τα ένοπλα αποσχιστικά κινήματα είχαν μία φάση προετοιμασίας η οποία συνίστατο στην αποσχιστική προπαγάνδα. Είναι λίγο τα όρια ασαφή. Ιστορικώς είναι δεδομένο ότι η προπαγάνδα οδηγεί και σε ενέργειες, άλλωστε τι νόημα έχει; Πείθουμε κάποιον για να κάνει κάτι. Γι’ αυτό λέμε ότι υπερέβη την δικαιοδοσία του έτσι κι αλλιώς το δικαστήριο αυτό το οποίο δεν είναι ακριβώς δικαστήριο. Δηλαδή τα μέλη του δεν είναι όλα νομικοί της πράξης, υπάρχουν και πολιτικοί επιστήμονες και μη νομικοί οι οποίοι κρίνουν με ένα πνεύμα πολύ θολό να το πούμε έτσι, όχι ακριβοδίκαιο. Πρέπει επίσης να πούμε ότι το δικαστήριο αυτό θεώρησε ότι η μειονότητα αφ εαυτής έχει δικαίωμα συλλογικού αυτοπροσδιορισμού, κάτι το οποίο δεν προκύπτει από την έννομη τάξη, γιατί προβλέπεται μεν αυτό σε μια συνθήκη περί μειονοτήτων την οποία όμως η χώρα μας δεν έχει επικυρώσει και επομένως δεν την δεσμεύει.
Δηλαδή ασχέτως που υπάρχει στην Ε.Ε. μία συνθήκη η οποία προσδιορίζει το συλλογικό αυτό προσδιορισμό, η Ελλάδα δεν την αποδέχεται».
Τι σηματοδοτεί η καταδικαστική απόφαση του ΕΔΑΔ
Αναφορικά δεν με το τι σηματοδοτεί η καταδικαστική απόφαση του ΕΔΑΔ, για τον μεν κύριο Χατζηιμπράμ ότι ως νομολογία μπορεί να έχει εφαρμογή και σε άλλες περιπτώσεις, για παράδειγμα δημιουργία σωματείων με εθνικό προσδιορισμό στην επωνυμία τους και για τον κ. Χατζηαντωνίου: «Βεβαίως είναι ζημιά αυτό γιατί θα αξιοποιηθεί καταλλήλως από διάφορες πλευρές που θέλουν να πλήξουν την εικόνα της χώρας μας ως δημοκρατικής χώρας και ως χώρας που σέβεται τα δικαιώματα των μειονοτήτων και γενικώς και στη συγκεκριμένη περίπτωση».
Μαριάννα Ξανθοπούλου
Marianaxan@yahoo.gr
