Ανοίγει εκ νέου ο φάκελος «Παιδεία» με τη δεδηλωμένη πρόθεση του νέου υπουργού Παιδείας κ. Άρη Σπηλιωτόπουλου ν’ ανοίξει νέος κύκλος διαλόγου «από μηδενική βάση». Στο τραπέζι του διαλόγου κατατέθηκαν ήδη προτάσεις όπως τον πρύτανη Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μπαμπινιώτη που δίνουν μια άλλη διάσταση στην εξεταστική διαδικασία.
Πρόταση Μπαμπινιώτη
Συγκεκριμένα η πρόταση Μπαμπινιώτη αφορά την ίδρυση ενός ανεξάρτητου εξεταστικού κέντρου, που θα λειτουργεί υπό την εποπτεία του υπουργείου Παιδείας και στο οποίο κάθε υποψήφιος θα μπορεί να απευθύνεται όποτε επιθυμεί για να δώσει εξετάσεις και να επιτύχει τους βαθμούς που θέλει. Σύμφωνα με αυτήν, η κάθε πανεπιστημιακή σχολή θα καθορίζει μόνη της τα κριτήρια που κρίνει ότι ανταποκρίνονται στα προγράμματά της. Ο κάθε υποψήφιος θα δίνει εξετάσεις όσες φορές θέλει προκειμένου να συγκεντρώσει τους βαθμούς που απαιτούνται για να εγγραφεί στη σχολή της επιλογής του. Όταν θα συγκεντρώσει την απαραίτητη βαθμολογία, θα έχει το δικαίωμα να εγγραφεί και να παρακολουθήσει κανονικά τα προγράμματα της σχολής. Για την εισαγωγή του θα συνυπολογίζεται και η βαθμολογία του σε όλες τις τάξεις του Λυκείου. Οι υποψήφιοι θα μπορούν να δώσουν εξετάσεις όσες φορές θέλουν και σε όποια περίοδο επιλέξουν για να επιτύχουν τις βαθμολογίες που απαιτούνται, ενώ το εξεταστικό κέντρο θα είναι πάντα έτοιμο να τους υποδεχθεί με «τράπεζες θεμάτων» ή άλλους τρόπους εξέτασης που θα επιλεγούν στην πορεία.
Παράλληλα στο επίκεντρο του διαλόγου τίθεται και ένα άλλο θέμα που θεωρείται ταμπού, το θέμα του Ασύλου.
Επί αυτών των θεμάτων καταθέτει την άποψή του στο «Ε» ο αντιπρύτανης του Δ.Π.Θ. κ. Α. Καραμπίνης.
Ζητούμενο: Στοχευμένη εκπαίδευση
Καραμπίνης: « Ευελπιστώ ότι η δήλωση του νέου υπουργού «από μηδενική βάση», έχει την έννοια ότι δεν έχουμε αγκυλώσεις και όχι ότι ξαναρχίζουμε από την αρχή. Πιστεύω ότι επιτέλους πρέπει να χαράξουμε μια ενιαία πολιτική για την Παιδεία την οποία να ακολουθούμε πιστά ανεξαρτήτως ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση. Το θέμα της Παιδείας δεν είναι μόνο θέμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αφορά και στις τρεις βαθμίδες. Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση στις μέρες μας έχει γίνει ένα προεισαγωγικό στάδιο για την εισαγωγή στα ΑΕΙ ενώ θα έπρεπε να είναι άλλος ο ρόλος της. Προφανώς σ’ ότι αφορά τις εισαγωγικές εξετάσεις τα γεγονότα μας έχουν ξεπεράσει παρότι ήταν ένα σύστημα που δοκιμάστηκε, ήταν αντικειμενικό και αποδεκτό από όλους μας. Αυτό που πιστεύω όμως είναι ότι δεν είναι μόνο το πρόβλημα της εξεταστικής διαδικασίας είναι γενικότερο, αυτό της στόχευσης της εκπαίδευσης στη χώρα μας . Επί παραδείγματι κάποια παιδιά δίνουν εξετάσεις και εισάγονται σε ΑΕΙ σε σχολές που δεν είναι της επιλογής τους . Έτσι έχουμε τμήματα κενά και τμήματα υπεράριθμα και τις περισσότερες φορές αυτά τα παιδιά που μπαίνουν στα Πανεπιστήμια έχουν εξαντληθεί χωρίς να ξέρουν ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Είναι έκδηλη η αγωνία των φοιτητών που δεν ξέρουν τι θα κάνουν μετά την αποφοίτησή τους. Θα έπρεπε η εκπαίδευσή μας να είναι στοχευμένη. Να στοχεύει στον επαγγελματικό προσανατολισμό».
Όσον αφορά στην πρόταση Μπαμπινιώτη ο κ. Καραμπίνης σημείωσε ότι δεν διαφωνεί επί της αρχής, επικεντρώνοντας κυρίως στην απεξάρτηση του Λυκείου με τις εισαγωγικές εξετάσεις και στην απονομή πιο καθοριστικού ρόλου των πανεπιστήμιων σ’ αυτές.
Απεξάρτηση του Λυκείου από τις εισαγωγικές
Καραμπίνης: «Δεν διαφωνώ επί της αρχής με την πρόταση Μπαμπινιώτη. Όμως αν περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη σίγουρα θα υπάρξουν προβλήματα. Πρέπει όμως, πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσει αυτή η εξάρτηση ανάμεσα στο Λύκειο και στις εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ. Το Λύκειο πρέπει να προσφέρει αυτογενώς πολλά πράγματα και από κει να επιλέγουν αν θα μπουν στα Πανεπιστήμια.
Σ’ ότι αφορά τις εξετάσεις πιστεύω ότι ο ρόλος των πανεπιστημίων να είναι πιο καθοριστικός. Βλέπουμε ότι εισάγονται παιδιά που μπορεί να έχουν εξειδικευμένες γνώσεις αλλά να μην είναι αυτές που θα ήθελαν τα πανεπιστήμια. Πιστεύω ότι οι εξετάσεις πρέπει να εξαρτηθούν και από τις κατευθύνσεις. Όχι τόσο χαλαρά όπως είναι τώρα αλλά πιο εξειδικευμένα. Δεν μπορούμε να έχουμε ένα πλέγμα κοινών μαθημάτων για όλες τις επιστήμες.
Τα Πανεπιστήμια πρέπει να βγάζουν ύλη που έχει καλυφθεί στο λύκειο ώστε τα παιδιά να είναι προετοιμασμένα».
Όχι …άσυλο στους εξωπανεπιστημιακούς καταστροφείς
Τέλος επί του θέματος της άρσης του Ασύλου, ο κ. Καραμπίνης που βίωσε προσωπικά την καταστρατήγησή του από μια μειοψηφία φοιτητών (κτίσιμο του γραφείου του και προπηλακισμοί), αποφαίνεται ότι πρέπει να επανέλθει στην πρωταρχική του σημασία η έννοια του Ασύλου και δεν μπορεί αυτό να παραβιάζεται από ισχνές μειοψηφίες που δεν έχουν σχέση με την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Καραμπίνης: «Μην ξεχνάμε πως δημιουργήθηκε το Άσυλο και τι ήθελε να προστατεύσει. Δημιουργήθηκε πολύ ορθά και σοφά σε καιρούς δύσκολους γιατί έπρεπε να προστατεύσει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών στα πανεπιστήμια. Στην πορεία όμως δυστυχώς ισχνές μειοψηφίες χρησιμοποιούν την έννοια του ασύλου προκειμένου να καταλύσουν οι ίδιοι αυτή τη δυνατότητα που προσφέρει το άσυλο. Δηλαδή οι απέναντι τους να έχουν διαφορετικές απόψεις και να εκφράζονται διαφορετικά. Μέσα από ένα δυναμισμό «επαναστατικής βίας» ορισμένες ισχνές μειοψηφίες να χρησιμοποιούν την κάλυψη του ασύλου καταλύοντας το άσυλο. Την ευθύνη έχει η πολιτεία και η πανεπιστημιακή κοινότητα, η οποία οφείλει να το προστατεύσει. Πρέπει η έννοια του ασύλου να ξαναγυρίσει στην πρωταρχική της σημασία που είναι η ελεύθερη διακίνηση ιδεών χωρίς κανείς να μπορεί να σε εμποδίσει να έχεις διαφορετική άποψη και να τη διατυπώνεις. Και όχι να με καλύπτει όταν θέλω να σπάσω να καταστρέψω να κτίσω γραφεία καθηγητών, να διαρρήξω…Όλοι θα πρέπει να έχουμε ίσα δικαιώματα στην έκφραση των ιδεών μας και να προσπαθούμε να πείσουμε χωρίς να φοβόμαστε ότι θα προπηλακιστούμε.
Εγώ σ’ αυτό που βίωσα δεν σκέφτηκα να βάλω στο Πανεπιστήμιο την αστυνομία. Αυτή η περίπτωση δεν είχε χαρακτηριστικά κακουργηματικά αλλά ήταν κακής αντίληψης της λειτουργίας του ασύλου. Πιστεύω ότι όλη η πανεπιστημιακή κοινότητα που καταδίκασε τότε τα επεισόδια, ξέρει να προστατεύσει το άσυλο και θα πρέπει να ενεργήσει έτσι ώστε αυτές οι ισχνές μειοψηφίες που καταστρέφουν τους χώρους των πανεπιστημίων και δεν έχουν καμιά σχέση με την πανεπιστημιακή κοινότητα, να απομονωθούν και να αποβληθούν από τα πανεπιστήμια».
Μαριάννα Ξανθοπούλου
marianaxan@yahoo.gr
