Φέτος η πιο κατάλληλη ευχή είναι: ΚΑΛΑ ΧΡΩΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
Ο νέος αρχηγός της Ν.Δ.
Η Νέα Δημοκρατία δεν αναζήτησε στις εκλογές έναν αντι-Τσίπρα. Ο νέος αρχηγός πρέπει να συγκεντρώνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που δεν έχει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και τόσο λείπουν σήμερα από την προβληματική διακυβέρνηση του τόπου: Να είναι ευρωπαϊστής ως το μεδούλι του και ικανός να συνομιλεί στη γλώσσα τους. Να απεχθάνεται το ψέμα και τον λαϊκισμό και να μη φοβάται να πει στον κόσμο την πικρή αλήθεια. Να έχει τη συγκρότηση που απαιτεί η κατανόηση των παγκόσμιων εξελίξεων και να μη γοητεύεται από το εύκολο χειροκρότημα και την έξυπνη ατάκα αλλά από την ομαδική δουλειά και την επίτευξη συναινέσεων στην κοινωνία. Να πατάει τα πόδια του στη γη και να βλέπει μπροστά, σε αυτά που μας ενώνουν – όχι πίσω, σε όσα μας χωρίζουν.
-Απομένει να δούμε στις 10 Ιανουαρίου αν οι οπαδοί της Ν.Δ. θα επιλέξουν τον καταλληλότερο από τους δύο…
Ν.Π.
Άνευ σχολίων
Ο φίλος με τα δηλητηριώδη σχόλια μας τηλεφώνησε εκ νέου και με αφορμή τις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ. είπε: «Εάν Κοντός και άλλοι Νεοδημοκράτες έτρεχαν τόσο πολύ όσο έτρεξαν για την εκλογή του εκλεκτού τους, σήμερα θα είχε βουλευτή η Ν.Δ. στην Ξάνθη»!
-Τα σχόλια δικά σας…
Γ.Δ.
Αμφίρροπη μάχη
Στις εκλογικές αναμετρήσεις δύσκολα κάποιος υποψήφιος είναι σίγουρος ότι θα εκλεγεί. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα φαβορί που καταποντίστηκαν και αουτσάιντερ που πήραν πρωτιά. Βέβαια κάποιοι υποψήφιοι έχουν τη σιγουριά της εκλογής γιατί τους στηρίζει ο μηχανισμός του κόμματος. Όμως όταν συμμετέχει στην ψηφοφορία ο λαός, τα μέλη και οι φίλοι, το αποτέλεσμα είναι απρόβλεπτο.
Όπως θα είναι στις 10 Ιανουαρίου μεταξύ Μεϊμαράκη – Μητσοτάκη. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τελικό αποτέλεσμα μεταξύ των δύο ανδρών.
Γ.Δ.
Προσοχή στην έπαρση
Υπάρχει μια μερίδα ψηφοφόρων οι οποίοι πικάρονται ιδιαίτερα όταν αυτό που επιλέγουν δεν ξεχωρίζει, κυρίως δε σε επίπεδο προσώπων. Τους ενοχλεί δε ιδιαίτερα και είναι ανθρώπινο όταν τους «κολλάνε» ή τους αποδίδουν και ευθύνες για τη μη εκλογή του εκλεκτού τους, ενώ από την άλλη μεγαλοποιούν την προσφορά ανθρώπων που εργάστηκαν για την επικράτηση των νικητών.
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, υφιστάμενοι αυτήν τη μεταχείριση, αμυνόμενοι και απολύτως δικαιολογημένα ή θα σταθούν απέναντι αδιάφορα ή θα ψηφίσουν στις 10 Ιανουαρίου τον υποψήφιο που λειτούργησε χωρίς φανατισμούς, αποκλεισμούς και υπεροψία.
Γ.Δ.
Ο παράγοντας Μητσοτάκης
Είναι γεγονός ότι τα εκλογικά ποσοστά της ΝΔ τα τελευταία χρόνια ακολουθούν αντίστροφη πορεία από την ηλικία των ψηφοφόρων της. Ρίχνοντας μια ματιά στις ουρές της Κυριακής θα διαπίστωνε κανείς ότι κυριαρχούσαν οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, οι παραδοσιακοί δεξιοί.
Όμως όσο προχωρούσε η ημέρα, κάτι άλλαζε στην εικόνα, καθώς συνέρρεαν και καινούρια πρόσωπα, από τις παραγωγικές ηλικίες των 35-55, διστακτικά, πρωτάρηδες σε κομματικές εκδηλώσεις. Άνθρωποι που βιώνοντας τη λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ να ξεθεμελιώνει τη ζωή τους και τις δουλειές τους, σηκώθηκαν από τον καναπέ και αποφάσισαν να πάρουν στα χέρια τους τις πολιτικές εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία αυτοί οι άνθρωποι -οι περαστικοί όπως τους χαρακτήρισαν κάποιοι – ψήφισαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ανατρέποντας τις εσωκομματικές ισορροπίες που ήθελαν τη μάχη να γίνεται ανάμεσα σε Τζιτζικώστα και Μεϊμαράκη.
Αυτοί οι νέοι ψηφοφόροι λοιπόν πιστεύουν ότι ο Κ. Μητσοτάκης είναι αποφασισμένος να γυρίσει πραγματικά σελίδα για τη Νέα Δημοκρατία και για τη χώρα, διότι καταλαβαίνει ότι μόνο με ένα σοβαρό κόμμα δυτικού τύπου μπορεί η κεντροδεξιά να αρθρώσει νέο πολιτικό λόγο και να διεκδικήσει και πάλι την εξουσία από το ΣΥΡΙΖΑ. Με την εκλογή του Μητσοτάκη η Ν.Δ. θα ενσωματώσει στους κόλπους της αυτό το δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας, τη σιωπηλή πλειοψηφία του ιδιωτικού τομέα, που απεχθάνεται την παρωχημένη καμαρίλα που κυριαρχεί σήμερα.
Το μεγάλο στοίχημα είναι μετά να καταφέρει να κερδίσει τους νέους, που απογοητευμένοι από το φιάσκο του ΟΧΙ, αποστασιοποιήθηκαν εντελώς από τις πολιτικές εξελίξεις, αφήνοντας τους παππούδες τους να αποφασίσουν για το μέλλον τους…
Όταν αυτοί έτρωγαν βελανίδια…
Η Marcie Mayer ανατρέπει την ελληνική ρήση «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, εσείς τρώγατε βελανίδια», αφού αποδεικνύεται ότι οι πρόγονοί μας τα τιμούσαν ιδιαίτερα. Ο Χρήστος Λιάρος από το Δασαρχείο Ξάνθης ‘’ανέβασε’’ προχθές φωτογραφίες στην νέα ιστοσελίδα του Δασαρχείου, τρώγοντας τα μπισκότα βελανιδιών. Όπως έγραψε: «Πάνε χρόνια από τότε που διάβασα ότι τα βαλάνια είναι εδώδιμοι καρποί, και μάλιστα πολύ θρεπτικοί, αρκεί να απομακρυνθούν οι τανίνες, οι οποίες προσδίδουν την πικρή γεύση. Σήμερα είχαμε την τιμή να γευτούμε μπισκότα από βελανίδια, τα φτιάχνει με πολύ μεράκι μια Καλιφορνέζα που ζει στο νησί της Κέας (Τζιας). Τα μπισκότα αποτελούνται κατά 50% περίπου από βελανίδια, τα οποία επεξεργάζονται με νερό για την απομάκρυνση της τανίνης. Τα δασικά δένδρα που παράγουν βελανίδια είναι τα δέντρα με την μεγαλύτερη εξάπλωση στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη, αποδεικνύοντας ότι η φύση μπορεί απλόχερα να καλύψει τις διατροφικές μας ανάγκες, και να μας δώσει ότι χρειαζόμαστε».
Χ.Δ.
Ισότητα στην Ελλάδα: ζητούμενο ακόμη…
Εκλέγουμε Κυβερνήσεις για να νομοθετούν, ώστε να διασφαλίζουν την ισότητα μεταξύ των πολιτών ανεξάρτητα από την γνώμη που μπορεί να έχουν διάφορες κοινωνικές ομάδες, μειοψηφικές ή πλειοψηφικές. Είναι θλιβερό που κάποιοι αφήνονται αενάως να θεωρούν πως έχουν λόγο σε θέματα Παιδείας, κρατικών εγγράφων, όπως οι ταυτότητες, νομικών σχέσεων, τρόπων ταφής των πολιτών ή ανεγέρσεως ναών άλλων δογμάτων ή θρησκειών από την “επικρατούσα”. Είναι δικαίωμά τους να χτυπούν τις καμπάνες πένθιμα, είναι δικαίωμα και υποχρέωση της Πολιτείας όμως να νομοθετεί κατά την κρίση της για την οποία και η ίδια θα κριθεί κάποτε στα πλαίσια του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Όσοι βουλευτές μέσω της απουσίας τους “γλίτωσαν” το ναι ή το όχι στην ψήφιση του συμφώνου συμβίωσης, οι πολιτικοί της αυτοσυντήρησης, του παλαιοκομματισμού και της κομμουνιστικής ‘’μονογαμίας’’, αποτελούν ενδιαφέρον φαινόμενο. Η πολιτική όμως δεν έχει διλήμματα μόνο για ΦΠΑ και τέλη χαρτοσήμου. Και σ’ αυτά τα διλήμματα η χειρότερη απάντηση είναι η υπεκφυγή και η σιωπή. Έχουν ξεχάσει ότι ο ρόλος τους δεν είναι μόνο να ικανοποιούν πελατειακά αιτήματα, αλλά να διαμορφώνουν πολιτική και να καθοδηγούν ορθά τους πολίτες. Μεϊμαράκης, Σαμαράς, Καραμανλής μερικοί από αυτούς που ‘’κρύφτηκαν’’ ως πρέσβεις του συντηρητισμού. Τέλος πάντων, έστω και κουτσουρεμένο ψηφίστηκε σε μια ιστορική στιγμή που αφορούσε όλους. Γιατί οι «Και τι σε νοιάζει εσένα; αφού είσαι ετεροφυλόφιλος», είναι οι απόγονοι του «Και τι σε νοιάζει εσένα το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες; Αφού είσαι άντρας». Το σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων ζευγαριών δεν είναι ένα προνόμιο, αλλά η αποκατάσταση μιας αδικίας.
Χ.Δ.
Ασυμφωνία για το Σύμφωνο συμβίωσης
Δίχασε την ελληνική κοινωνία το Σύμφωνο Συμβίωσης. Εκφράστηκαν ακραίες απόψεις από μερίδα των ιεραρχών. Απόψεις σκοταδιστικές, ομοφοβικές, ρατσιστικές, απόψεις που παραπέμπουν ευθέως σε κυνήγι μαγισσών του μεσαίωνα. Κάποιοι ιεράρχες χτύπησαν πένθιμες καμπάνες και κάποιοι πολιτικοί εκφράστηκαν με χαρακτηρισμούς χαμαιτυπείου (άλλωστε έτσι την έχουν καταντήσει την Βουλή), αναδύοντας έναν ακραίο συντηρητισμό τύπου ελληναρά και «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια» στα πρότυπα του Μεταξά, σε μια εποχή και για ένα θέμα που θεωρείται αυτονόητο ως ανθρώπινο δικαίωμα και κατοχυρωμένο θεσμικά στην Ευρώπη και στον σύγχρονο κόσμο. Η ελευθερία της έκφρασης, της αυτοδιάθεσης, του σεξουαλικού προσδιορισμού. Ευτυχώς που η ελληνική κοινωνία στην πλειοψηφία της είναι ώριμη για κάτι τέτοιο…
Μ.Ξ.
Τα παρατράγουδα του Μαρτάκη…
Τα 9.000 ευρώ που έδωσε ο δήμος για τον Μαρτάκη στοιχειώνουν κάθε συνεδρίαση του δήμου. Προχθές έγινε ο κακός χαμός στο δημοτικό συμβούλιο αλλά αναφορά στο θέμα έγινε και στην Οικονομική Επιτροπή από τον Ηλία Βασιλούδη που αφού του είπε: «Είναι πολλά τα λεφτά Μπάμπη…»! Ο δήμαρχος ήθελε να το κάνει λίγο …γαργάρα και του υπενθύμισε ότι το ψήφισαν σαν αντιπολίτευση για να το κλείσει με την προτροπή ότι είναι καλό για την πόλη πρέπει να το ψηφίζετε! Τώρα πόσο καλό είναι για την πόλη το ότι ήρθε ένα τραγουδιστής και με δυο ώρες πρόγραμμα και μάλιστα χωρίς μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή πήρε 9.000 ευρώ σε τέτοια εποχή που ο κόσμος πεινάει ενώ θα μπορούσε να τα κάνει δέματα ή να τα δώσει στο Ψυχολογικό, ή το Γηροκομείο είναι εξόφθαλμα αμφισβητήσιμο! Μάλλον θα εννοούσε για την τσέπη του Μαρτάκη!
Αλλά εκ των υστέρων πώς να παραδεχτεί η δημοτική αρχή ότι επί του θέματος έκανε πατάτα;
Μ.Ξ.
