Σημάδια εγκατάλειψης και περιστατικά λεηλασίας στην αθλητική εγκατάσταση του χωριού
«Όταν κάποιο γήπεδο δεν λειτουργεί ως έδρα ομάδας δεν μπορεί να φυλαχθεί»
Η ομάδα του Ευμοίρου, ως «Ορφέας Ευμοίρου» αρχικά και ως ΑΕ Ποντίων Ευμοίρου από το 1992 κι έπειτα, μετά από μία πορεία συνολικά περισσότερων των 50 ετών, αδρανοποιήθηκε το Δεκέμβριο του 2011. Έκτοτε, έχουν εγκαταλειφθεί και οι αθλητικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται στο χωριό με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ο χώρος να γίνει άλλο ένα «γήπεδο – φάντασμα».
Από «κομπάρσος» των τοπικών πρωταθλημάτων στη Δ’ Εθνική
Με τον γνωστό ποδοσφαιρικό παράγοντα της Ξάνθης κ. Πόλυ Φωτιάδη, η ΑΕΠ Ευμοίρου έφτασε στο απόγειό της. Άνοδος αρχικά στην Α’ τοπική κατηγορία το 2009 για πρώτη φορά στην ιστορία της και ένα χρόνο αργότερα η «εκτίναξη» με την παρουσία της ΑΕΠ Ευμοίρου στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα (Δ’ Εθνική), όπου μάλιστα σε μία δύσκολη σεζόν (2010-2011) κατάφερε να είναι στην 8άδα που κέρδιζε την παραμονή της σε έναν όμιλο με 15 ομάδες απ’ όλη την Περιφέρεια.
Το καλοκαίρι του 2011 ο Πόλυς Φωτιάδης αποχωρεί από τη Διοίκηση της ομάδας και αναλαμβάνουν άνθρωποι από το χωριό οι οποίοι βλέποντας τα δυσθεώρητα εμπόδια και έξοδα απέσυραν την ομάδα και αδρανοποίησαν το σύλλογο, τον χειμώνα του ίδιου έτους.
«Παρέλαβα την ομάδα με χρέη χιλιάδων Ευρώ. Κατάφερα με προσωπικό κόπο και έξοδα να ξεχρεώσω και μάλιστα να έχουμε θετικό ισολογισμό κάθε χρόνο Αποχώρησα λόγω κούρασης, επειδή δεν έβρισκα συμπαραστάτες στην προσπάθεια μου, αλλά και λόγω των εξόδων που συνεχώς αυξάνονταν σε αντίθεση με τα έσοδα που ήταν σχεδόν μηδαμινά» δηλώνει ο κ. Φωτιάδης μιλώντας στο «Ε».
Μπορεί οι δυσκολίες να ήταν πολλές, όμως ο Πόλυς Φωτιάδης δεν μετανιώνει για την ενασχόλησή του με την ΑΕΠ Ευμοίρου. Ο ίδιος λέει:
Π.Φ.: «Είχαμε συγκεντρώσει τα περισσότερα παιδιά του χωριού και είχαμε κάνει μία σπουδαία ομάδα, δουλεύοντας επάνω σε ¨επαγγελματικά¨ πρότυπα. Αθλητικό υλικό και παροχές στους ποδοσφαιριστές, τοποθέτηση προβολέων για βραδινές προπονήσεις – καθώς οι περισσότεροι παίκτες δούλευαν την ημέρα – δημιουργία ακαδημιών για να μαθαίνουν τα μικρότερα παιδιά ποδόσφαιρο και περισσότερο ένα πολύ καλό κλίμα ανάμεσα σε όλους που μας οδήγησε σε επιτυχίες. Είναι πολλές οι καλές στιγμές, όπως πολλές ήταν και οι άσχημες. Αχαριστία από ανθρώπους που βοηθήθηκαν μέσα από την ομάδα, ¨τρικλοποδιές¨ από ανθρώπους που η παρουσία του συλλόγου μας δεν εξυπηρετούσε τα ¨βρώμικα¨ πλάνα τους κ.α. Δεν μετανιώνω όμως. Η αγάπη για το ποδόσφαιρο, αυτό που ζούσαμε κάθε Κυριακή με τους παίκτες ήταν κάτι ξεχωριστό. Το ότι στρέψαμε τη νεολαία του Ευμοίρου στον αθλητισμό τότε, ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία μας», προσθέτει.
Η διάλυση της ομάδας οδήγησε στην εγκατάλειψη του γηπέδου
Η ομάδα διαλύθηκε – από την επόμενη διοίκηση – το Δεκέμβριο του 2011 και από τότε έμειναν εγκαταλελειμμένες οι εγκαταστάσεις.
Η εικόνα στο γήπεδο του Ευμοίρου ήδη αρχίζει να θυμίζει λεηλατημένο τοπίο και, αν η εγκατάλειψη παραταθεί, το πιθανότερο είναι να «ξηλωθούν» τα πάντα. Οι απώλειες αυτή τη στιγμή περιορίζονται σε μία αλουμινένια πόρτα, νιπτήρες, σιδεριές, κ.α.
Στο χώρο όμως υπάρχει και άλλο υλικό που πρέπει να προφυλαχθεί.
Απογοητευμένος από την τωρινή εικόνα του γηπέδου, αλλά και συγκινημένος καθώς «σώθηκαν» τα δύο κύπελλα που έχει πάρει η ομάδα, ο κ. Φωτιάδης τονίζει:
«Αυτή η εικόνα προέκυψε από την εγκατάλειψη του γηπέδου. Όσο υπήρχε η ομάδα δεν είχαμε τέτοια κρούσματα. Τώρα βλέπω ότι αυτοί οι «ποντικοί» έχουν έρθει τουλάχιστον 4 φορές και κλέβουν σταδιακά διάφορα αντικείμενα ώστε να μη γίνουν αντιληπτοί. Για να διασωθεί ο χώρος χρειάζεται η παρουσία ομάδων, έτσι ώστε αν υπάρχει κίνηση να φοβούνται να πλησιάσουν οι κλέφτες. Από πλευράς Δήμου, θα μπορούσε να λειτουργεί μία υπηρεσία τύπου security, που να φυλάει τις εγκαταστάσεις του Δήμου, αθλητικές και όχι μόνο. Όλα αυτά είναι περιουσία του Δήμου και των Ξανθιωτών, θα έπρεπε να τα προσέχουν με υπευθυνότητα και όχι να τα αφήσουν στη μοίρα τους» καταλήγει ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΠ Ευμοίρου.
«Πολλές οι δυσκολίες για τη φύλαξη και συντήρηση των δημοτικών γηπέδων»
Το γήπεδο Ευμοίρου ανήκει στο Δήμο Ξάνθης κι έτσι απευθυνθήκαμε στον κ. Θανάση Πανδρακλάκη, υπεύθυνος στον τομέα αθλητισμού, που γνωρίζει την κατάσταση που επικρατεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις γηπέδων που είναι «ορφανά» από ομάδα. Ο ίδιος θεωρεί ότι πολύ δύσκολα μπορεί να γίνει κάτι για την πρόληψη τέτοιων ζημιών, όταν πρόκειται για γήπεδα ή αθλητικές εγκαταστάσεις απομακρυσμένες από σπίτια κλπ. Αναλυτικά ο κ. Πανδρακλάκης τονίζει:
Θ.Π.: «Σε όσα δημοτικά γήπεδα δηλώνονται ως έδρες ομάδων υπάρχει η σχετική συντήρηση και φύλαξη, τουλάχιστον τις ώρες προπονήσεων. Εφ’ όσον υπάρχει η παρουσία ανθρώπων έστω την ημέρα, οι επίδοξοι κλέφτες αποθαρρύνονται και δεν πλησιάζουν. Ουσιαστικά οι ομάδες συντηρούν τα γήπεδα με την παρουσία ανθρώπων τους εκεί. Τώρα σε περιπτώσεις όπως π.χ. το γήπεδο Ευμοίρου που είναι απομακρυσμένο και δεν φιλοξενεί ομάδα, μπορεί να γίνει πιο εύκολα στόχος. Πάντως ο Δήμος Ξάνθης με το μειωμένο προσωπικό που έχει δεν μπορεί να φυλάξει όλα τα γήπεδα και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τα ασφαλίζει με σιδεριές, κλειδαριές κλπ.».
«Ξέφραγα αμπέλια» πολλά γήπεδα του Νομού που χτίστηκαν με τεράστια χρηματικά ποσά
Δεν είναι μόνο το γήπεδο του Ευμοίρου που αντιμετωπίζει επιθέσεις… «ποντικών» στο Νομό μας, αλλά και πολλά ακόμη γήπεδα βρίσκονται στο έλεος εισβολέων. Τεράστια χρηματικά ποσά που δαπανήθηκαν στο παρελθόν από το κράτος για το χτίσιμο και τη λειτουργία των γηπέδων «εξανεμίζονται», με τα υλικά κατασκευής τους να καταλήγουν τις περισσότερες φορές στα παλιοσίδερα, για αντάλλαγμα λίγων χρημάτων. Χώροι που κάποτε γέμιζαν με κόσμο, παίκτες, φιλάθλους κ.α. καταλήγουν «ξέφραγα αμπέλια» χωρίς να υπάρχει δυνατότητα φύλαξης. Οι χώροι που φιλοξενούσαν το λαοφιλέστερο άθλημα, απροστάτευτοι, περιμένουν το τέλος τους…
Δημήτρης Καλτέκης
dkaltekis@empros.gr
