Όλα τα αντικείμενα αντιπροσωπεύουν μία αξία σε κάποιο άλλο είδος. Τα αυγά έχουν τα ισοδύναμά τους σε χρήμα ή σε ροδάκινα, τα λάστιχα αυτοκινήτου σε Δολάρια Αμερικής. Το μόνο πράγμα πού ισοδύναμό του δεν είναι το χρήμα ή κάποιο άλλο αντικείμενο είναι ο χρυσός. Το χρυσάφι δεν έχει ισοδύναμο τα Ευρώ μόνον αλλά και μία άυλη αξία.
Έχει διαπιστωθεί τα τελευταία χρόνια ότι η ουγγιά του χρυσού μπορεί να πληρωθεί και με άυλο φώς, δηλαδή με σκοτάδι. Ένα άλλο ισοδύναμο του πολύτιμου μετάλλου είναι ακόμη η σιωπηλή κραυγή, δηλαδή η απόλυτη σιωπή, το σιγάν πού λέγανε και οι αρχαίοι φιλόσοφοι. Το να μιλήσεις και να αποκαλύψεις χρειάζεται φωνή πού ισοδύναμό της μπορεί να είναι η τιμωρία, ενώ το να σιωπήσεις μπορεί να σημαίνει και το χρυσάφι του Πακτωλού ποταμού. Όχι μπορεί, σίγουρα σημαίνει. Αφορμή στη σκέψη αυτή πήρα από την σιωπή των εκάστοτε Διοικητών της Τραπέζης Ελλάδος. Ελλάδος τώρα λέμε για τον τύπο, επισήμως στα αρχεία των Ανωνύμων εταιρειών δεν είναι και τόσο φανατική ‘’της Ελλάδος’’.
Εν πάσει περιπτώσει τώρα ας έρθουμε στα δικά μας και στους διοικηταράδες μας. Φοβερά παλικάρια της μανέστρας μαγειρεμένο με ντόπιο αρνάκι Σοφάδων, να γλείφεις και τα δάχτυλά σου. Ας ξεκινήσουμε με τον κραταιό της Ελληνορωμαϊκής πάλης κύριο Νικόλαο Γκαργκάνα τον πρώτο. Μεγάλο μυαλό αφού όλη του τη ζωή εργάσθηκε στην αγνώστου ιδιοκτησίας Τράπεζα της Ελλάδος από όπου το 2008 απεχώρησε με το χρέος να έχει ξεπεράσει τα μαλλιά μας και να είμαστε έτοιμοι για θάνατο διά πνιγμού εντός αποχετευτικού αγωγού.
Ο κ. Διοικητής δεν είχε δει τίποτα και το τίποτα εκστόμιζε δια των πυρήνων λόγων του κάθε βράδυ εντός του υπνοδωματίου του προς την εκλεκτήν σύζυγόν του. Το κράτος δανειζόταν ασύστολα και προκλητικά και ο κ.Γκαργκάνας μετέφερε τις ανησυχίες του δια βοής μισού ντεσιμπέλ στην παρακοιμωμένη συμβίαν του. Σιγά Νίκο, μη φωνάζεις, θα μας ακούσουν. Ουδέποτε εργάστηκε σε ιδιωτική επιχείρηση και η πλαδαρή φυσιογνωμία του προσομοίαζε πάντοτε με το υπέροχο τοπικό προϊόν των Φαρσάλων. Μετά έφυγε και πήγε στο καλό του εισπράττοντας εφ άπαξ, δίπαξ και τρίπαξ για τις πολύτιμες υπηρεσίες του και πληροφορίες αποκλειστικά στην αγαπημένη του σύζυγο, πουθενά αλλού. Τάφος ο κ.Διοικητής, στις πληροφορίες και στην εκφορά του Ελληνικού λαού.
Πριν από τον κ.Γκαργκάνα μας είχε περιποιηθεί ο άλλος σοφός του γένους και του μένους, ο κ.Λουκάς Παπαδήμος. Σηκωθείτε όλοι όρθιοι όταν λέγονται τόσο μεγαλονανώδη ονόματα. Μιλούσε σαν δασκαλάκος ορεινού χωριού της περιοχής Παρνασσίδος με ευθύνη για την πρώτη τάξη του δημοτικού στο μάθημα της γυμναστικής, και όλοι λέγαμε μπράβο, έχει πολλά πτυχία αυτό το παλικάρι από τη Δεσφίνα. Το μόνο όμως πού απεδείχθη ήταν πως είχε μπει σφήνα ανάμεσα στην κατάρρευση της εθνικής οικονομίας και την λογική του απόλυτου και ειλικρινούς σκότους. Έβλεπε και αυτός τα εκατομμύρια να περνάνε εν είδη πλημμύρας από μπροστά του και εισέπραττε τα λύτρα της σιωπής του σε υπηρεσιακές Mercedes με οδηγούς και υπηρέτες. Κάθε λέξη πού αποσιωπούσε έπαιρνε και ένα καινούριο bonus σε επίδομα, ταξίδι ή πολυτελή επίπλωση. Κύριο μέλημά του ήταν πάντα να αποκαλύπτει τα πάντα διά της στομφώδους σιωπής του. Ήξερε ως διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος ότι η χώρα βούλιαζε ανάμεσα σε κροκοδείλους και αυτός συμπαραστεκόταν με κροκοδείλια δάκρυα. Μεγάλη φυσιογνωμία, μεγάλος άνδρας όταν είχε τα χέρια του στην ανάταση, πάνω από ένα και είκοσι εκατοστά.
Θα παρακαλούσα, όποιος ξέρει πού μένουν σήμερα οι δύο μεγάλοι αυτοί ευεργέτες να μας το γνωρίσει. Αυτοί οι περίφημοι διαφημιστές του σκληρού ανδρικού τύπου συνήθως εξαφανίζονται από προσώπου γης σε κάποιο θέρετρο των Ελβετικών Άλπεων και αναμένουν την τέταρτη παρουσία στον Σείριο για να ξαναεμφανιστούν. Με τέτοιους ανθρώπους μπορείς να διαφημίσεις τέλεια το καθαριστικό Ajax πού κάνει τα πάντα αόρατα, και κυρίως τους πρώην διοικητές κεντρικών τραπεζών.
Φτάνουμε τώρα και στον σημερινό Διοικητή κ.Γεώργιον Προβόπουλον τον πρώτον εκ Τυμφρηστού. Δεύτερον δεν έχει βγάλει ακόμη ο Τυμφρηστός, υπομονή. Ο κύριος λοιπόν αυτός διετέλεσε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Διοικητής της Εμπορικής Τράπεζας όπως και ανώτατο στέλεχος της τράπεζας Άλφα. Τόσα χρόνια δεν ακούσαμε καμία κατηγορία εναντίον κανενός υπουργού, κανένα άρθρο δεν έγραψε εναντίον της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής και ούτε σχολίασε ποτέ τα κρατικά οικονομικά στοιχεία πού πήγαιναν κατά διαβόλου και απ ευθείας στο σταθμό Λαρίσης της κολάσεως. Είκοσι δύο βαθμούς μυωπίας ο κ.Διοικητής, οι διασημότεροι οφθαλμίατροι σήκωναν τα χέρια ψηλά. Σιγήν πέστροφας ο πλοηγός ελέγχου των Ελληνικών Τραπεζών. Παρ όλο πού δεν μίλαγε ούτε έγραφε αυτά που έβλεπε, συνεχώς ανέβαινε θέσεις, μισθούς, επιδόματα, προοπτικές.
Γι αυτό σας λέω, σιωπάτε αν θέλετε να κατακτήσετε την εγκόσμια βασιλεία. Γι αυτή των ουρανών και του διαστήματος αφήστε το λαό, τον αμνόν τον σιτευτόν. Όταν με το καλό φύγει και ο κ.Προβόπουλος από τον θρόνον του θα τον εναγκαλισθεί και αυτόν ο Ζορό με την μαύρη μπέρτα του πού θα αρχίσει να ξιφουλκεί στα υγρά στενά της Λωζάνης.
Όλοι αυτοί οι οικονομολόγοι του πυκνού ερέβους, στην ελεύθερη αγορά δεν θα ήταν ούτε βοηθοί περιπτερούχου, ας είναι καλά η Τράπεζα της Ελλάδος. Ο καλός ο μύλος όλα τ αλέθει. Δειλοί, μοιραίοι, άβουλοι και βολεμένοι αντάμα, δεν περίμεναν ποτέ στην προσωπικότητά τους κανένα θάμα.
Έχει διαπιστωθεί τα τελευταία χρόνια ότι η ουγγιά του χρυσού μπορεί να πληρωθεί και με άυλο φώς, δηλαδή με σκοτάδι. Ένα άλλο ισοδύναμο του πολύτιμου μετάλλου είναι ακόμη η σιωπηλή κραυγή, δηλαδή η απόλυτη σιωπή, το σιγάν πού λέγανε και οι αρχαίοι φιλόσοφοι. Το να μιλήσεις και να αποκαλύψεις χρειάζεται φωνή πού ισοδύναμό της μπορεί να είναι η τιμωρία, ενώ το να σιωπήσεις μπορεί να σημαίνει και το χρυσάφι του Πακτωλού ποταμού. Όχι μπορεί, σίγουρα σημαίνει. Αφορμή στη σκέψη αυτή πήρα από την σιωπή των εκάστοτε Διοικητών της Τραπέζης Ελλάδος. Ελλάδος τώρα λέμε για τον τύπο, επισήμως στα αρχεία των Ανωνύμων εταιρειών δεν είναι και τόσο φανατική ‘’της Ελλάδος’’.
Εν πάσει περιπτώσει τώρα ας έρθουμε στα δικά μας και στους διοικηταράδες μας. Φοβερά παλικάρια της μανέστρας μαγειρεμένο με ντόπιο αρνάκι Σοφάδων, να γλείφεις και τα δάχτυλά σου. Ας ξεκινήσουμε με τον κραταιό της Ελληνορωμαϊκής πάλης κύριο Νικόλαο Γκαργκάνα τον πρώτο. Μεγάλο μυαλό αφού όλη του τη ζωή εργάσθηκε στην αγνώστου ιδιοκτησίας Τράπεζα της Ελλάδος από όπου το 2008 απεχώρησε με το χρέος να έχει ξεπεράσει τα μαλλιά μας και να είμαστε έτοιμοι για θάνατο διά πνιγμού εντός αποχετευτικού αγωγού.
Ο κ. Διοικητής δεν είχε δει τίποτα και το τίποτα εκστόμιζε δια των πυρήνων λόγων του κάθε βράδυ εντός του υπνοδωματίου του προς την εκλεκτήν σύζυγόν του. Το κράτος δανειζόταν ασύστολα και προκλητικά και ο κ.Γκαργκάνας μετέφερε τις ανησυχίες του δια βοής μισού ντεσιμπέλ στην παρακοιμωμένη συμβίαν του. Σιγά Νίκο, μη φωνάζεις, θα μας ακούσουν. Ουδέποτε εργάστηκε σε ιδιωτική επιχείρηση και η πλαδαρή φυσιογνωμία του προσομοίαζε πάντοτε με το υπέροχο τοπικό προϊόν των Φαρσάλων. Μετά έφυγε και πήγε στο καλό του εισπράττοντας εφ άπαξ, δίπαξ και τρίπαξ για τις πολύτιμες υπηρεσίες του και πληροφορίες αποκλειστικά στην αγαπημένη του σύζυγο, πουθενά αλλού. Τάφος ο κ.Διοικητής, στις πληροφορίες και στην εκφορά του Ελληνικού λαού.
Πριν από τον κ.Γκαργκάνα μας είχε περιποιηθεί ο άλλος σοφός του γένους και του μένους, ο κ.Λουκάς Παπαδήμος. Σηκωθείτε όλοι όρθιοι όταν λέγονται τόσο μεγαλονανώδη ονόματα. Μιλούσε σαν δασκαλάκος ορεινού χωριού της περιοχής Παρνασσίδος με ευθύνη για την πρώτη τάξη του δημοτικού στο μάθημα της γυμναστικής, και όλοι λέγαμε μπράβο, έχει πολλά πτυχία αυτό το παλικάρι από τη Δεσφίνα. Το μόνο όμως πού απεδείχθη ήταν πως είχε μπει σφήνα ανάμεσα στην κατάρρευση της εθνικής οικονομίας και την λογική του απόλυτου και ειλικρινούς σκότους. Έβλεπε και αυτός τα εκατομμύρια να περνάνε εν είδη πλημμύρας από μπροστά του και εισέπραττε τα λύτρα της σιωπής του σε υπηρεσιακές Mercedes με οδηγούς και υπηρέτες. Κάθε λέξη πού αποσιωπούσε έπαιρνε και ένα καινούριο bonus σε επίδομα, ταξίδι ή πολυτελή επίπλωση. Κύριο μέλημά του ήταν πάντα να αποκαλύπτει τα πάντα διά της στομφώδους σιωπής του. Ήξερε ως διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος ότι η χώρα βούλιαζε ανάμεσα σε κροκοδείλους και αυτός συμπαραστεκόταν με κροκοδείλια δάκρυα. Μεγάλη φυσιογνωμία, μεγάλος άνδρας όταν είχε τα χέρια του στην ανάταση, πάνω από ένα και είκοσι εκατοστά.
Θα παρακαλούσα, όποιος ξέρει πού μένουν σήμερα οι δύο μεγάλοι αυτοί ευεργέτες να μας το γνωρίσει. Αυτοί οι περίφημοι διαφημιστές του σκληρού ανδρικού τύπου συνήθως εξαφανίζονται από προσώπου γης σε κάποιο θέρετρο των Ελβετικών Άλπεων και αναμένουν την τέταρτη παρουσία στον Σείριο για να ξαναεμφανιστούν. Με τέτοιους ανθρώπους μπορείς να διαφημίσεις τέλεια το καθαριστικό Ajax πού κάνει τα πάντα αόρατα, και κυρίως τους πρώην διοικητές κεντρικών τραπεζών.
Φτάνουμε τώρα και στον σημερινό Διοικητή κ.Γεώργιον Προβόπουλον τον πρώτον εκ Τυμφρηστού. Δεύτερον δεν έχει βγάλει ακόμη ο Τυμφρηστός, υπομονή. Ο κύριος λοιπόν αυτός διετέλεσε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Διοικητής της Εμπορικής Τράπεζας όπως και ανώτατο στέλεχος της τράπεζας Άλφα. Τόσα χρόνια δεν ακούσαμε καμία κατηγορία εναντίον κανενός υπουργού, κανένα άρθρο δεν έγραψε εναντίον της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής και ούτε σχολίασε ποτέ τα κρατικά οικονομικά στοιχεία πού πήγαιναν κατά διαβόλου και απ ευθείας στο σταθμό Λαρίσης της κολάσεως. Είκοσι δύο βαθμούς μυωπίας ο κ.Διοικητής, οι διασημότεροι οφθαλμίατροι σήκωναν τα χέρια ψηλά. Σιγήν πέστροφας ο πλοηγός ελέγχου των Ελληνικών Τραπεζών. Παρ όλο πού δεν μίλαγε ούτε έγραφε αυτά που έβλεπε, συνεχώς ανέβαινε θέσεις, μισθούς, επιδόματα, προοπτικές.
Γι αυτό σας λέω, σιωπάτε αν θέλετε να κατακτήσετε την εγκόσμια βασιλεία. Γι αυτή των ουρανών και του διαστήματος αφήστε το λαό, τον αμνόν τον σιτευτόν. Όταν με το καλό φύγει και ο κ.Προβόπουλος από τον θρόνον του θα τον εναγκαλισθεί και αυτόν ο Ζορό με την μαύρη μπέρτα του πού θα αρχίσει να ξιφουλκεί στα υγρά στενά της Λωζάνης.
Όλοι αυτοί οι οικονομολόγοι του πυκνού ερέβους, στην ελεύθερη αγορά δεν θα ήταν ούτε βοηθοί περιπτερούχου, ας είναι καλά η Τράπεζα της Ελλάδος. Ο καλός ο μύλος όλα τ αλέθει. Δειλοί, μοιραίοι, άβουλοι και βολεμένοι αντάμα, δεν περίμεναν ποτέ στην προσωπικότητά τους κανένα θάμα.
* Ο Φοίβος Ιωσήφ γράφει από τη Λαμία
