Η μικρή Πηνελόπη γεννήθηκε στην Ξάνθη ανήμερα το Σάββατο του Λαζάρου. Οι γονείς όλο χαρά, μεταξύ άλλων παράγγειλαν και μια θρησκευτική εικόνα να απεικονίζει τον Λάζαρο. Την φιλοτέχνησε η Αγιογράφος Τρίκη, που είχε το εργαστήριο στην περιοχή της πλατείας Αντίκα. Οι παλιότεροι Ξανθιώτες την θυμούνται και μάλιστα κοντοστέκονταν στην βιτρίνα και την καμάρωναν στην εργασία της. Η Πηνελόπη μεγάλωνε και κάθε φορά που έβλεπε στον τοίχο του σπιτιού την εικόνα με την “Ανάσταση του Λαζάρου” την έπιανε ένας….φόβος ! Καθαρά παιδικός. Στα μάτια της φάνταζε λίγο τρομακτικός, έτσι όπως ήταν ντυμένος ο Λάζαρος με το άσπρο σάβανο. Το έλεγε στους γονείς κι αυτοί αποφάσισαν τελικά να “ξεφορτωθούν” την εικόνα….Η ευκαιρία δόθηκε όταν η εκκλησία της Χρύσας ζήτησε απ’ τους πιστούς να δωρίσουν εκκλησιαστικά αντικείμενα στην Μητρόπολη Ξάνθης, προκειμένου να εμπλουτίσουν νέους ναούς που φτιαχνόταν σε απομακρυσμένα χωριά. Έτσι κι έγινε. Η εικόνα δόθηκε κι ο φόβος…..ξεχάστηκε !
Τα χρόνια πέρασαν κι η Πηνελόπη μεγάλωσε. Κάποτε η παρέα την προσκάλεσε στην γιορτής της Αγίας Όλγας. Το χωριό ήταν μακριά, 40 χλμ από Ξάνθη. Το έλεγαν Καλό Νερό (μετά το Κάτω Καρυόφυτο) κι είχε λιγοστούς κατοίκους, που μαζεύονταν όλοι στο πανηγύρι. Όταν η Πηνελόπη έφτασε και μπήκε στον Ναό, την περίμενε μια έκπληξη: συνάντησε την εικόνα του Λαζάρου, που είχαν δωρίσει οι γονείς της και τελικά κατέληξε εδώ. Συγκινήθηκε και θυμήθηκε τα παιδικά της χρόνια.
Τελικά…όλα μπορούν να συμβούν !
(την ιστορία διηγήθηκε η κ. Πηνελόπη Μειμαρίδου, που την ευχαριστώ πολύ)
Δημήτρης Γκαγκαλίδης
Καθηγητής
