Φιλόλογος,συγγραφέας,ποιητής
Σε ένα ράφι της βιβλιοθήκης μου υπάρχουν δυο μικρές προτομές, του Διονύσιου Σολωμού και του Βλαδίμηρου Λένιν. Όταν τις απέκτησα έφηβος, συμβόλιζαν ένα Έλληνα και έναν ξένο Επαναστάτη. Το βαθύτερο περιεχόμενό τους το απέκτησαν με την πάροδο του χρόνου. Συγκινήθηκα όταν μεγάλος πια επισκέφθηκα τους τόπους όπου έζησαν. Το Μαυσωλείο του Σολωμού στη Ζάκυνθο και το Μαυσωλείο του Λένιν στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας.
Τιμώντας τα 200 χρόνια από τον Αγώνα του 1821 αναφέρθηκα στο έργο και στην προσφορά του Εθνικού μας ποιητή. Φέτος, με την ευκαιρία των εκατό χρόνων από τον θάνατο του Λένιν αφιερώνω το ακόλουθο κείμενο σε μια εμβληματική προσωπικότητα του εικοστού αιώνα.
Όπως γράφει ο Παναγιώτης Σωτήρης «Ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλιάνωφ, πιο γνωστός με το επαναστατικό του ψευδώνυμο Λένιν, είχε το ιδιότυπο προνόμιο να ζήσει αυτό στο οποίο αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του: μια νικηφόρα επανάσταση στη Ρωσία».
Για τη ζωή και τη δράση του βρίσκουμε πολλά στοιχεία στο Διαδίκτυο. Κάνουμε μια μικρή επιλογή και συρραφή πληροφοριών.
Ο Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν (22 Απριλίου 1870 – 21 Ιανουαρίου 1924) ήταν ηγέτης της Ρωσικής Επανάστασης, επικεφαλής Ε.Σ.Σ.Δ. (1922-1924), ηγέτης της Κομμουνιστικής Διεθνούς και του μπολσεβικικού κόμματος. Λόγω της συμβολής του στην Οκτωβριανή επανάσταση, Σοβιετικοί αλλά και μη κομμουνιστές μελετητές ονομάζουν τον Λένιν σαν τον μεγαλύτερο επαναστάτη της ιστορίας. Ο Λένιν σπούδασε νομικά, ενώ ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του μελετούσε ενδελεχώς το έργο του Μαρξ και οργάνωσε μαρξιστικό κύκλο, δημιουργώντας επαφές και με την επαναστατική νεολαία άλλων πόλεων. Η μαρξιστική του δράση άρχισε κυρίως από το 1894, όταν έφτασε στην Αγία Πετρούπολη και ήρθε σε επαφή με τους μαρξιστικούς ομίλους της πόλης. Η δράση του Λένιν οδήγησε στο να υποστεί αλλεπάλληλες συλλήψεις, εκτοπισμούς και εξορίες από το τσαρικό καθεστώς.
Στις 26 Οκτωβρίου 1917, το πανρωσικό συνέδριο των Σοβιέτ παρέδωσε την εξουσία στο Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού. Ο Λένιν εξελέγη πρόεδρος και σαν πρόεδρος του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού ο Λένιν κατήργησε την ιδιωτική ιδιοκτησία στη γη και άρχισε την διανομή της γης στους αγρότες. Οι τράπεζες εθνικοποιήθηκαν και εισήχθη ο έλεγχος της παραγωγής στα εργοστάσια.
Το Μάρτιο του 1919, ο Λένιν και άλλοι μπολσεβίκοι ηγέτες από όλο τον κόσμο συναντήθηκαν και ίδρυσαν την Κομμουνιστική Διεθνή. Τα μέλη της Κομμουνιστικής Διεθνούς, συμπεριλαμβανομένου του Λένιν και των Μπολσεβίκων, διέκοψαν τις επαφές τους με το ευρύτερο σοσιαλιστικό κίνημα. Από εκείνο το σημείο και μετά, θα ήταν γνωστοί ως κομμουνιστές.
Ο Λένιν πέθανε στις 21 Ιανουαρίου του 1924 στη Γκόρκι (συνοικισμός κοντά στη Μόσχα). Η επίσημη αιτία θανάτου που δόθηκε ήταν εγκεφαλική αρτηριοσκλήρωση ή εγκεφαλικό επεισόδιο (το τέταρτό του). Η Αγία Πετρούπολη μετονομάστηκε σε Λένινγκραντ προς τιμήν του. Αυτό παρέμεινε το όνομα της πόλης μέχρι την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, όταν έλαβε ξανά το αρχικό όνομά της.
Το 1949 καθιερώθηκε Διεθνές Βραβείο Ειρήνης Στάλιν για την Ενίσχυση της Ειρήνης μεταξύ των Λαών, που το 1956 ο Νικήτα Χρουστσώφ το μετονόμασε σε Βραβείο Ειρήνης Λένιν. Με το βραβείο Λένιν που θεωρούνταν ανάλογο του Νόμπελ τιμήθηκαν οι Έλληνες Κώστας Βάρναλης 1958, Μανώλης Γλέζος 1962, Γιάννης Ρίτσος 1976, Μίκης Θεοδωράκης 1983, Χαρίλαος Φλωράκης 1984, καθώς και οι Πάμπλο Νερούδα, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ίντιρα Γκάντι, Νέλσον Μαντέλα.
Ο Λένιν, εκτός από μεγάλος επαναστάτης και στρατηγικός νους, ήταν σημαντικός επιστήμονας και στοχαστής. Στο χώρο της φιλοσοφίας, υπερασπίστηκε τον διαλεκτικό υλισμό, διατύπωσε τη θεωρία της αντανάκλασης και εμβάθυνε στη μελέτη των νόμων της διαλεκτικής (ιδίως του βασικότερου: του νόμου της ενότητας και πάλης των αντιθέτων).
Τα Άπαντα του Λένιν, αποτελούνται από 55 τόμους υλικού και 2 τόμους ευρετηρίου. Η πρώτη πλήρη έκδοσή τους έγινε με ευθύνη του «Ινστιτούτου Μαρξισμού – Λενινισμού» της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης το 1971. Στα ελληνικά μεταφράστηκε από ομάδα μαρξιστών επιστημόνων και εκδόθηκε τμηματικά από τον εκδοτικό οίκο «Σύγχρονη Εποχή», από το 1985 και εξής. Τα βιβλία είναι πλέον διαθέσιμα και σε ψηφιακή μορφή.
Στη συνέχεια θα παραθέσουμε κάποιες φράσεις του:
- «Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλεσμα της αδυναμίας»
- «Ένα ψέμα που λέγεται αρκετά συχνά μετατρέπεται σε αλήθεια»
- «Είναι αδύνατον να προβλέψουμε το χρόνο και την πρόοδο της επανάστασης. Κυριαρχείται από τους δικούς της μυστηριώδεις νόμους»
- «Καμία ποσότητα πολιτικής ελευθερίας δεν θα ικανοποιήσει τις πεινασμένες μάζες»
- «Κάποιες φορές η ιστορία χρειάζεται μια ώθηση»
- Κλείνοντας θα χαρούμε σε μετάφραση του Κώστα Βάρναλη κάποιους στίχους από ένα ποίημα του Λένιν, θα δούμε τη σκέψη και ευαισθησία του:
Στοιχεία κι ανθρώποι είχαν ανακυλιστεί / οι καρδιές είτανε σφιγμένες από σκοτεινήν ανησυχία / τα στήθια κοντανασαίνανε μ’ αγωνία / τα στόματα στεγνωμένα στέκανε κλειστά. / Χιλιάδες μαρτύροι χαθήκανε στις ματωμένες θύελλες / μα δεν υποφέρανε μάταια τον πόνο τους και τ’ αγκάθινο στεφάνι./Στο βασίλειο της Ψευτιάς και του Σκοταδιού ανάμεσα στους υποκριτές σκλάβους / περάσανε σα λαμπάδες του μελλούμενου καιρού. / Με μια κοντυλιά φωτιάς, με μιάν άσβεστη κοντυλιά / χαράζανε μπροστά μας το δρόμο του μαρτυρίου / κι’ απάνου στο χαρτί της ζωής πατήσανε τη σφραγίδα της ατιμίας / καθώς κι απάνου στο ζυγό της σκλαβιάς και στις ντροπιασμένες αλυσίδες.
*Πίσου από το Αρμα της Ελευθερίας / και σειώντας τις κόκκινες παντιέρες / τα πλήθη σαν ποτάμια κυλούσανε
καθώς ξυπνάνε τα νερά την άνοιξη. / Οι κόκκινες παντιέρες του πολέμου παλλότανε πάνου από την πομπή / ο ιερός ύμνος της λευτεριάς υψώθηκε / κι’ ο λαός τραγουδούσε με δάκρυα της αγάπης / ένα πένθιμο εμβατήριο για τους μάρτυρες.
*Ας τσακίσουμε τη σκλαβιά, τη ντροπή της σκλαβιάς!
Ω Ελευθερία, δώσε μας / τη γη και την ανεξαρτησία!
