Δύο χρόνια του νέου ΠΑΣΟΚ
Χθες 12 Δεκεμβρίου, πριν δύο χρόνια ακριβώς, το ΠΑΣΟΚ έκανε τη νέα πολιτική του παρουσία. Είχε δηλώσει τότε ο νέος αρχηγός Νίκος Ανδουλάκης «το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε».
Στο χρονικό αυτό διάστημα των δύο χρόνων, είναι γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε βήματα προόδου. Αργά, σταθερά βήματα, όχι άλματα τα οποία μπορεί να είναι επιθυμητά αλλά μπορούν να καταστούν και επικίνδυνα.
Έχει αυξήσει την κοινοβουλευτική του δύναμη. Έχει αναδείξει νέα στελέχη και έχει φρεσκάρει την φυσιογνωμία του. Έχει κερδίσει σημαντικούς δήμους. Είναι δεύτερο κόμμα σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, αφήνοντας πίσω του την πέτρινη εποχή των μονοψήφιων ποσοστών.
Σήμερα το μέλλον για το ΠΑΣΟΚ είναι θετικό, αισιόδοξο με στόχευση στο μέλλον.
Γ.Δ.
Εννέα κόμματα στη βουλή
Ζωή να’ χουν, εννέα έγιναν τα κόμματα που βρίσκονται στην ελληνική βουλή. Μάλιστα, από την μεταπολίτευση και δω πρώτη φορά έχουμε τέτοια και τόση αντιπροσώπευση. Γεγονός που σημαίνει πως ο μπαξές έχει απ’ όλα τα λουλούδια.
Ας τα θυμηθούμε λοιπόν μεγάλα και μικρά κόμματα που από πέντε πριν λίγα χρόνια έγιναν εννέα. Ακόμη ένα να βγει στο μεϊντάνι και θα’ ναι διπλάσια.
Ιδού λοιπόν τα ονόματα των 9 κομμάτων: Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ελληνική Λύση, Πλεύση Ελευθερίας, ΝΙΚΗ, Σπαρτιάτες, ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Γ.Δ.
Γίνεται χαμός με δεσμευμένους λογαριασμούς
Η ιστορία που δημοσιεύσαμε για το χρέος των 56,19 ευρώ στο δήμο και η «οδύσσεια» που έχει υποβληθεί ο συμπολίτης μας με την δέσμευση των λογαριασμών του δεν είναι μοναδική. Γίνεται χαμός στο διαδίκτυο με αντίστοιχες περιπτώσεις που οι τράπεζες κρατούν δεσμευμένους λογαριασμούς για πρόστιμα και χρέη ετών. Ξεχειλίζει η οργή των πολιτών και κατά του δήμου και κατά των τραπεζών. Κι όλοι αναρωτιούνται: Θα γινόταν αυτό αν ήταν προεκλογική χρονιά; Γιατί δεν έγινε πέρσι για παράδειγμα; Όλοι γνωρίζουμε την απάντηση.
Σε κάθε περίπτωση δεν είμαστε υπέρ αυτών που βάζουν «φέσια». Οι υποχρεώσεις πρέπει να πληρώνονται και στην ώρα τους για να μην τρέχουμε και δεν προλαβαίνουμε μετάΧ. Ωστόσο γιατί η αποδέσμευση να μην γίνεται αμέσως μόλις πληρωθεί το χρέος;
Αφού όλα γίνονται ηλεκτρονικά.
Μ.Ξ.
Παραμένει και επιμένει η ακρίβεια
Παραμένει και επιμένει πεισματικά η ακρίβεια. Οι τιμές παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης με το καλάθι του νοικοκυριού, ελέγχους και επιβολή προστίμων για συγκράτηση τιμών εξακολουθούν να ανεβαίνουν. Το ελληνικό μας γιαούρτι είναι πιο ακριβό απ’ ότι στην Αυστρία, η φέτα μας πιο ακριβή απ’ ότι την τρώνε οι Βέλγοι. Αυτά είναι εξακριβωμένα. Και βέβαια δεν έχουμε τους ίδιους μισθούς ούτε με τους Αυστριακούς ούτε με τους Βέλγους! Τι φταίει; Οι αναλυτές ρίχνουν το φταίξιμο στους ελλιπείς ελέγχους και κάνουν λόγο για την δράση καρτέλ, συμφωνιών δηλαδή μεταξύ εταιρειών να έχουν ίδιες τιμές και να μην λειτουργεί ο ανταγωνισμός. Επιτέλους πρέπει να κινητοποιηθεί η επιτροπή ανταγωνισμού για να μπορέσει ο καταναλωτής να έχει επιλογές και να υπάρξει αποκλιμάκωση του πληθωρισμού.
Μ.Ξ.
Η βία είναι παντού
Η βία υπάρχει πλέον παντού. Είναι στα τραγούδια που ακούει η πιτσιρικαρία. Με τον τράπερ που θα βγάλει και κουμπούρι για να αποκτήσει αυτό που θέλει, αυτοκίνητο, μηχανή ή γκόμενα. Είναι στα εκατοντάδες βίντεο που ανεβαίνουν καθημερινά στα social με τσαμπουκάδες ανάμεσα σε εφηβικές συμμορίες. Είναι στην κακοποίηση των πιο αδύναμων στο σχολείο, στο λεκτικό bullying κάτω από φωτογραφίες και αναρτήσεις.
Η βία είναι trend για ένα κομμάτι της νεολαίας. Και αν είσαι ένας πιτσιρικάς και αισθάνεσαι αδύναμος, χωρίς προοπτική, με ασήμαντο αποτύπωμα, αυτές οι ομάδες σου ενισχύουν το αίσθημα του ανήκειν. Σου προσφέρουν ισχύ και ταυτότητα.
Τα πιο αιματηρά, τα πιο δολοφονικά περιστατικά που συνδέονται με οπαδική βία, δεν έγιναν κατά τη διάρκεια αγώνων. Εγιναν εκτός γηπέδου και μάλιστα σε ημέρες που δεν υπήρχε αγωνιστική δράση. Και η αυστηροποίηση των ποινών δεν φέρνει αποτελέσματα.
Συνεπώς; Τα γήπεδα είναι μόνο ένας θύλακας, ένας πίδακας που πετιέται από υπόγειο ποτάμι. Και η απάντηση δεν βρίσκεται μόνο στις οικονομικές ανισότητες και στη στέρηση των ευκαιριών. Άλλωστε οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που εγκληματούν σε περιβάλλον χουλιγκανισμού, όπως αποκαλύπτεται στη συνέχεια, είχαν και δουλειά και οικογένεια. Η οπαδική βία είναι κοινωνικό πρόβλημα αλλά δεν πηγάζει κατ΄ ανάγκην από τα κοινωνικά προβλήματα που βιώνουν οι πρωταγωνιστές της. Και δεν τους αποθαρρύνει η ανακοίνωση μέτρων. Τους αποθαρρύνει η εφαρμογή τους.
Κ.Γ.
«Όπερ έδει δείξαι»
Από την 1η Ιανουαρίου ξεκινάει η νέα περίοδος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Για την περιφέρειά μας θα έχουμε νέο Περιφερειάρχη τον Χριστόδουλο Τοψίδη και στον νομό μας δύο νέους δημάρχους και δύο παλιούς. Παλιοί είναι ο Γιώργος Τσιτιρίδης και ο Θωμάς Μίχογλου και οι νέοι δήμαρχοι είναι ο Στράτος Κοντός και ο Αχμέτ Κιουρτ.
Οι παλιοί είναι γνωστοί, έχουν δώσει το στίγμα τους εδώ και χρόνια.
Το ζητούμενο είναι οι τρεις νέοι, Τοψίδης, Κοντός Κιουρτ. Αυτοί λοιπόν, κυρίως οι δύο πρώτοι, θα πρέπει με τις πράξεις τους και τις αποφάσεις τους ν’ αποδείξουν ότι σωστά επελέγησαν από τους ψηφοφόρους οι οποίοι αναμένουν να δουν νέες ιδέες, νέες προτάσεις, νέες νοοτροπίες και φυσικά έργα.
Είναι επομένως προφανές ότι για τους τρεις η εκλογή τους, τους δεσμεύει και υποχρεώνει ν’ αποδείξουν «εν τοις πράγμασι» ότι μπορούν, έχουν τις δυνατότητες και επιθυμούν να εργαστούν για την παραγωγή έργου.
Παράλληλα, να αποδείξουν πως και στην πολιτική πέρα από τα μαθηματικά ισχύει το «όπερ έδει δείξαι».
Γ.Δ.
Τιμή στον Αντώνη Σαμαράκη
Μετά τον Καραθεοδωρή, η Τράπεζα της Ελλάδος αποφάσισε να δημιουργήσει αργυρό συλλεκτικό νόμισμα ονομαστικής αξίας 6 ευρώ, με θέμα «20 χρόνια από τον θάνατο του Αντώνη Σαμαράκη».
Η έμπροσθεν όψη του νομίσματος εικονίζει τον λογοτέχνη, ενώ στην όπισθεν αναγράφονται τίτλοι χαρακτηριστικών έργων του, όπως: «Ζητείται ελπίς», «Αρνούμαι», «Το διαβατήριο», «Η ζούγκλα», «Γραφείο ιδεών», «Εν ονόματι», «Η κόντρα», «Σήμα κινδύνου», «Το λάθος». Ο Αντώνης Σαμαράκης υπήρξε ένας από τους επιφανέστερους έλληνες λογοτέχνες της μεταπολεμικής γενιάς. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919 και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση, συνελήφθη από τους Ναζί και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά κατάφερε να αποδράσει. Στον χώρο της λογοτεχνίας έγινε γνωστός το 1954 με τη συλλογή διηγημάτων «Ζητείται ελπίς».
Τα έργα του, με κορυφαίο το μυθιστόρημά του «Το λάθος» (1965), έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες και έχουν τιμηθεί με πολλά βραβεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Γ.Δ.
Έλλειμμα αξιοπιστίας
Συχνά διαβάζουμε και ακούμε ότι η νέα γενιά, τα παιδιά μας δηλαδή και νεότερα, πως δεν έχουν και την καλύτερη άποψη για την πολιτική.
Διαπιστώνουμε βέβαια και μεις οι ίδιοι ότι βρίσκονται απομακρυσμένοι από την πολιτική εν γένει, δεν την εμπιστεύονται και διατηρούν ένα έλλειμμα αξιοπιστίας απέναντί της.
Χωρίς να θέλω να μειώσω τον ρόλο και την αποστολή των πολιτικών, θεωρώ πως μερίδιο ευθύνης για το έλλειμμα αυτό πως έχουν και οι ίδιοι.
Δε νοείται τυχαία να υπάρχει μια άποψη αρνητική, να μην στηρίζεται σε δεδομένα.
Από την άλλη, οι πολιτικοί γνωρίζοντας την αρνητική στάση των νέων αλλά και μερίδας της κοινωνίας, οφείλουν να αναλογιστούν και τις προσωπικές ευθύνες τους και ν’ αλλάξουν συμπεριφορά.
Γ.Δ.
Συνεχιζόμενες αρνήσεις
Ομολογώ πως δεν μπορώ να δεχτώ την ισοπεδωτική αντιπολίτευση. Είτε αυτή προέρχεται από την αντιπολίτευση της αυτοδιοίκησης, είτε στη βουλή. Αυτή η μονότονη άρνηση, αυτή η έλλειψη κριτικής μεν αλλά στο πλαίσιο μιας πραγματικότητας και κυρίως λογικής. Θεωρώ υπερβολή χωρίς ουσία όλες οι ενέργειες, οι αποφάσεις μιας κυβέρνησης να αντιμετωπίζονται με τη χρήση επιθέτων υπερβολής και άρνησης. Επιτέλους, τίποτε σωστό, καμία θετική απόφαση δεν έχει λάβει μια κυβέρνηση; Η όποια κυβέρνηση;
Αυτή λοιπόν η αρνητική αντίληψη, την οποία η αντιπολίτευση θεωρεί υποχρέωσή της μονίμως να υποστηρίζει, δημιουργεί ένα κλίμα παθογένειας στη λειτουργία τόσο του πολιτικού συστήματος, όσο και αυτής της δημοκρατίας.
Επιτέλους, η αντιπολίτευση γενικά θα πρέπει ν’ αντιληφθεί πως υπονομεύει τον δικό της ρόλο και αποστολή με το να καταδικάζει μονίμως και να θεωρεί όλα όσα αποφάσισε μια κυβέρνηση είναι λάθος, κρύβουν κάτι, βλέπουν ύποπτα συμφέροντα, και άλλα πολλά. Έτσι όμως δεν κερδίζεις, μένεις πίσω.
Γ.Δ.
Κοινωφελής εργασία καταδικασμένων
Στον νέο Ποινικό Κώδικα παρέχεται η δυνατότητα «εναλλακτικής» ποινής σε καταδικασθέντες με μικρή ποινή (πλημμέλημα) που αντί να πηγαίνουν στη φυλακή ή να πληρώνουν την ποινή τους, να την εκτίουν παρέχοντας κοινωφελή εργασία.
Η ιστορία αυτή δεν είναι καινούργια. Είναι παλιά, αλλά όπως συμβαίνει μονίμως σ’ αυτή την χώρα, απαξιώθηκε από τους ίδιους τους φορείς που είχαν την ευθύνη υλοποίησής της κι έτσι έμεινε στα χαρτιά.
Περιφέρειες, δήμοι και άλλοι φορείς έδειχναν ελαστικότητα προς τους υπόχρεους οι οποίοι οι περισσότεροι ούτε καν πήγαιναν εκεί που είχαν υποχρέωση προσφοράς της κοινωνικής εργασίας τους με την ανοχή βεβαίως όλων.
Τώρα, αποφασίστηκε να υπάρχει παρουσιολόγιο για την παρακολούθηση της παρουσίας του καταδικασμένου. Είναι ένα βήμα, αλλά θα χρειαστεί αποφασιστικότητα αλλά και αυστηρότητα στην τήρηση της απόφασης.
Διαφορετικά, θα πρόκειται για μια κοροϊδία.
Γ.Δ.
