Άρθρο του Κωνσταντίνου Κουρτίδη, νυν Αντιπεριφερειάρχη ΠΕ Ξάνθης και εκ νέου υποψήφιου περιφερειακού συμβούλου με την «Νέα Περιφερειακή Αναγέννηση» για τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε για την βία κατά των γυναικών
Η ενδοοικογενειακή βία έχει πρόσωπο∙ είναι σιωπηλή αλλά ψιθυρίζει, μιλάει, φωνάζει καθημερινά μπροστά μας. Αφορά τις συζύγους, τις μητέρες, τις κόρες, τις συναδέλφους μας. Συχνά την αποφεύγουμε, προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχει, την εξωραΐζουμε αλλά είναι δίπλα μας, δε μας αφήνει να ησυχάσουμε: στο διπλανό σπίτι, στο σχολείο μας, στη δουλειά μας, στην παρέα μας. Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης μία στις τέσσερις Ευρωπαίες βιώνει ή θα βιώσει ενδοοικογενειακή βία κάποια στιγμή της ζωής της. Τα θύματα της , συνήθως γυναίκες και παιδιά, κακοποιούνται σωματικά, λεκτικά, συναισθηματικά∙ κακοποιούνται συνεχώς∙ υποφέρουν και δε μιλούν∙ συνηθίζουν στη βία και στην υποτίμηση. Σκοπός του θύτη; Ο εκφοβισμός, ο εξαναγκασμός και η ταπείνωση του θύματος, η άσκηση πλήρους εξουσίας πάνω σε αυτό. Και συνεχίζει όσο βλέπει ότι κανείς δεν αντιδρά∙ όσο βλέπει την εκκωφαντική σιωπή των συγγενών , της γειτονιάς∙ όσο βλέπει να σωπαίνει όλη η οικοδομή, όλη η γειτονιά και όλο το τετράγωνο∙ όσο βλέπει την πολιτεία να εθελοτυφλεί. Πίσω από τις κλειστές πόρτες, πίσω από τις ειδυλλιακές οικογενειακές φωτογραφίες στα social media συντελούνται καθημερινά μεγάλα οικογενειακά δράματα…
Η ενδοοικογενειακή βία παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα, προσβάλλει τον ηθικό και τον νομικό μας πολιτισμό, μετατρέπει την οικογένεια σε σχολείο επιθετικότητας και διαπαιδαγωγεί τα παιδιά με ανάλογες «αξίες». Δεν είναι ιδιωτική υπόθεση, δεν μπορεί να αφήνεται στις γυναίκες και να τις δημιουργεί επιπλέον φοβίες, ενοχές και διλήμματα. Αφορά όλη την κοινωνία-τους μπαμπάδες, τους συζύγους, τους αδελφούς, τους συναδέλφους- την πολιτεία, τους θεσμούς ∙ είναι πρόβλημα κοινωνικό, πολιτικό.
Κατά τη διάρκεια της θητείας μου διετέλεσα Πρόεδρος της Περιφερειακής Επιτροπής Ισότητας και Εντεταλμένος Σύμβουλος Ισότητας των Φύλων. Θεωρώ τη θέση μου αυτή ως λειτούργημα. Πάντα πίστευα λοιπόν ότι μια από τις υποχρεώσεις μου ήταν η αντιμετώπιση ζητημάτων έμφυλης βίας. Η προσπάθειά μου περιελάμβανε συστηματικές ενημερώσεις- άλλωστε η ενημέρωση αποτελεί το πρώτο βήμα για την κινητοποίηση. Ταυτόχρονα έθεσα τον στόχο να παρέχεται στα θύματα η απαιτούμενη έμπρακτη υποστήριξη. Και έμπρακτη υποστήριξη σημαίνει μόνο ένα πράγμα: απελευθέρωση από το νοσηρό, κακοποιητικό περιβάλλον, αυτονόμηση, χειραφέτηση, αυτοπραγμάτωση. Αυτό μπορούσε να συμβεί με τη δημιουργία ενός καταφυγίου μέσα στο οποίο να νιώθουν ασφάλεια, να ανακτούν τη χαμένη τους αυτοπεποίθηση και να επαναπροσδιορίζουν το μέλλον τους.
Με έντονο αίσθημα κοινωνικής ευθύνης επισκευάζουμε το κτίριο στην οδό Χατζησταύρου 2 και προχωρούμε στη δημιουργία ενός κατάλληλου χώρου πλαισιωμένου από ειδικούς επιστήμονες. Στον φιλόξενο αυτόν χώρο τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας της μικρής μας κοινωνίας θα μπορούν να αναζητούν ένα ασφαλές περιβάλλον, θα δέχονται την απαιτούμενη συμπαράσταση και συμβουλευτική από ειδικούς και εθελοντές ,ώστε να ηρεμήσουν, να σκεφθούν, να ξαναβρούν τη χαμένη τους αυτοεκτίμηση και τελικά να τολμήσουν να αλλάξουν το μέλλον τους.
Η 25η Νοεμβρίου έχει ανακηρυχθεί από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ως Διεθνής ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Την 25η Νοεμβρίου 2023 η τοπική κοινωνία της Ξάνθης θα διαθέτει ένα ακόμη σοβαρό μέσο για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πιο παράδοξης και σιωπηλής μορφής βίας: αυτής που ασκείται από δικό μας άνθρωπο μέσα στο ίδιο μας το σπίτι!
