Το να είσαι «καλός δάσκαλος»…
Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών καθιερώθηκε το 1994 από την UNESCO για να μας υπενθυμίσει τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει ο δάσκαλος μέσα στην κοινωνία. Το να είσαι «καλός δάσκαλος» δεν αφορά απαραιτήτως μόνο τις ακαδημαϊκές γνώσεις σου, απεναντίας θα πρέπει και να έχεις να επιδείξεις ισχυρές δεξιότητες στην επικοινωνία, την ομαδική εργασία, τη διαχείριση του χρόνου, την επίλυση προβλημάτων. Έπειτα, καλείσαι να εφαρμόσεις τις κατάλληλες μεθόδους, δηλαδή, να δίνεις διαρκώς κίνητρα στους μαθητές σου, να τους εμπνέεις καθημερινά, να τους δίνεις λόγο να έρχονται στο σχολείο, να περνούν ευχάριστες ώρες μαζί σου!
Αναντίρρητα, ως δάσκαλος οφείλεις να είσαι επικοινωνιακός και βέβαια να υποστηρίζεις την δημιουργία ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος ικανού να προωθήσει την μάθηση και φυσικά να επιτρέψει την διάδραση με τον μαθητή. Άλλωστε, σε κάθε περίπτωση καλείσαι να μοιραστείς την βαθιά γνώση και τον ενθουσιασμό για το αντικείμενό σου με τα παιδιά, να χτίσεις ισχυρούς δεσμούς και ακολούθως να προάγεις την ενσυναίσθηση δίνοντας ΕΣΥ πρώτος το παράδειγμα.
Κλείνω αυτή την μνεία μου στον ρόλο του εκπαιδευτικού παραθέτοντας τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη: «Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας τον μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες».
Χρύσα Κιατίπη
