Αρχική ΓΝΩΜΕΣ Για τον άδικο χαμό του Αντώνη…

Για τον άδικο χαμό του Αντώνη…

0

Του Βασίλειου Παπαδόπουλου

Πέτρα που ασπάζεται
το φίλημα του φεγγαριού

γλυφό νερό που ξεδιψάει
το κύμα

κι ο ουρανός που ομολογάει
την ιστορία του κόσμου

σ’ ένα αργό, απατηλό ξημέρωμα
που ολοένα και ξεφεύγει

Θολώνει ο χρόνος τη ματιά μου
τόσο
που ξεθαρρεύει ο νους μου

Έσπασε το φεγγάρι
ράγισε ο βράχος
ο τραχύς

Σε άλλα μονοπάτια
– αλαργινά –
βυθίζεται η σιωπή μου
η κοφτερή
σαν των παθών τα λάθη

Και πνίγεται ο ουρανός
στο πέλαο
του αγνώστου

 

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από Βασίλης Παπαδόπουλος
Περισσότερα άρθρα από ΓΝΩΜΕΣ
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Επτά λέξεις που προκαλούν «πονοκέφαλο»

1.Κλασικά Στα ελληνικά, γράφεται με ένα σ. Στην καθαρεύουσα γραφόταν όντως ως: κλασσικά. 2…