Αρχική ΓΝΩΜΕΣ Για τον άδικο χαμό του Αντώνη…

Για τον άδικο χαμό του Αντώνη…

0

Του Βασίλειου Παπαδόπουλου

Πέτρα που ασπάζεται
το φίλημα του φεγγαριού

γλυφό νερό που ξεδιψάει
το κύμα

κι ο ουρανός που ομολογάει
την ιστορία του κόσμου

σ’ ένα αργό, απατηλό ξημέρωμα
που ολοένα και ξεφεύγει

Θολώνει ο χρόνος τη ματιά μου
τόσο
που ξεθαρρεύει ο νους μου

Έσπασε το φεγγάρι
ράγισε ο βράχος
ο τραχύς

Σε άλλα μονοπάτια
– αλαργινά –
βυθίζεται η σιωπή μου
η κοφτερή
σαν των παθών τα λάθη

Και πνίγεται ο ουρανός
στο πέλαο
του αγνώστου

 

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από Βασίλης Παπαδόπουλος
  • Gaslighting ή Γενοκτονία;

    Της Μπουρτζού Γιαμανσαβαντσιλάρ Καθηγήτριας Τουρκικής Γλώσσας   Η ονομασία της ψυχολο…
  • Τράπεζες

    Τράπεζες. Προσωπικά τις αντιπαθώ. Όχι το προσωπικό, την ουσία των τραπεζών. Την πολιτική τ…
  • Πολιτική αναδιάταξη και το στοίχημα της ενότητας

    Του Στάθη Γιαννακίδη πρ. Υφ. Οικονομίας κ Ανάπτυξης υπ. Παρ. ΑΜΘ Ινστιτούτου Εναλλακτικών …
Περισσότερα άρθρα από ΓΝΩΜΕΣ
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Gaslighting ή Γενοκτονία;

Της Μπουρτζού Γιαμανσαβαντσιλάρ Καθηγήτριας Τουρκικής Γλώσσας   Η ονομασία της ψυχολο…