Καθηγητής
Έτσι έγιναν τα πράγματα. Μάλλον έτσι εμείς τα κάναμε. Πήγαμε στη Θάσο. Άλλαξε. Πολύ. Πάρα πολύ. Στην Χρυσή Αμμουδιά και Σκάλα Ποταμιάς δύσκολο να κάνεις μπάνιο ελεύθερα. Πάνω κάτω το ίδιο συμβαίνει παντού. Μόνο επί πληρωμή. Δύσκολα και στο φαγητό. Ουρά αναμονής. Τιμές στα ύψη. Δωμάτια, ξενοδοχεία, ταβέρνες. Γιατί ;…ρωτώ. Οι ξένοι λέει. Δίνουν εύκολα χρήματα. Ανεβάζουν τιμές. Σε πωλήσεις σπιτιών, οικόπεδα, όλα. Παντού δίπλα σου. Αποτελούν πλειοψηφία. Αυτή είναι πλέον η εικόνα. Και δεν πρόκειται ν΄ αλλάξει. Καθώς η Θάσος είναι (και θα μείνει) το πιο κοντινό (κι άκρως αξιόλογο) τουριστικό νησί σε Βουλγαρία – Ρουμανία. Παραμένει πανέμορφο, καταπράσινο, με τις ωραιότερες ακτές, καλό οδικό δίκτυο, συχνή ακτοπλοϊκή συγκοινωνία, κοντινό αεροδρόμιο….ε τι άλλο να ζητήσεις. Τώρα, εάν δεν τα πας καλά με πολυκοσμία κι ότι κακό συνεπάγεται….τι να σου πω.
Κι απ’ την άλλη….Λήμνος! Σχετικά κοντά. Τίμιο νησί. Άλλοι άνθρωποι. Διαφορετικοί. Μάλλον πιο…ανθρώπινοι, έτσι λένε όλοι. Συμφωνούν. Φαγητό κορυφαίο. Τιμές καλές. Παντού. Επιλογές αρκετές. Ξένοι λίγοι. Παντού διάχυτη ηρεμία. Ντόπια προϊόντα. ΠΟΠ. Κρασάκι Λημνιό, τυρί, κασέρι, ζυμαρικά (και πολλά…κουνέλια). Μάλλον κι ένα κλικ παραπάνω….ποιότητα. Θάλασσες καλές, χωρίς να είναι κορυφαίες. Τοπίο ενδιαφέρον. Ιστορικό, γεωφυσικό, περιβαλλοντικό. Ποιος “φταίει” γι’ αυτά ; …ρώτησα. Οι άνθρωποι Χ 2…μου είπαν. Δηλ ; Να, απ’ την μια είναι η ράτσα, αντίληψη και νοοτροπία των ντόπιων. Ας πούμε, απ΄τους καλύτερους νησιώτες που θα συναντήσετε. Απ’ την άλλη ο Στρατός ! Αυτός πως συμβάλλει ; Γίνεται, μου είπαν. Όπου κι αν πας βλέπεις οικογένειες. Συνήθως φρέσκες, καινούργιες. Τετραμελής. Τυπική διάταξη “στρατιωτικής” οικογένειας. Άνθρωποι νοικοκύρηδες, σοβαροί, μετρημένοι. Πολλοί στο νησί. Και πηγαίνουν παντού. Και συμμετέχουν. Και συμβάλουν. Και κρατούν το επίπεδο. Κάπως έτσι….
