Δεν ακούεται ούτ΄ ένα κύμα
εις την έρμη ακρογιαλιά,
λες και η θάλασσα κοιμάται
μες στης γης την αγκαλιά.
Διονύσιος Σολωμός
Πολλές φορές, θα ήταν προτιμότερο να μην ακούγεται κανένας ήχος, έτσι για να γαληνέψουμε, να απορήσουμε, να σκεφτούμε, να εκτιμήσουμε τον λόγο.
Μια σιγαλιά να επικρατήσει και σαν παρθενογένεση οι εύηχες λέξεις, σαν ευωδιαστά άνθη, να αρχίσουν να φανερώνονται στην γη.
Να τις παίρνουν οι άνθρωποι, να τις καλλιεργούν, και να υψώνονται.
Να φτιάχνουν με αυτές ολόχαρα στεφάνια! Αυτά που θα προσελκύουν μελισσολόγια.
Να τα φορούν περιδέραια, κοσμήματα, φυλαχτά.
Να επιστρέψουν στο βασίλειο της παιδικής τους ηλικίας και να μιλήσουν με τα αθωότερα λόγια. Να υμνήσουν τα καλά και για τα κακά να έχουν μόνο σιωπή και σκέψη και κατανόηση.
Μόνο ήχοι γενναίων λέξεων καλοσύνης να ακούγονται σαν αρχαίος χορός, που η ηχώ του να φτάνει στο σήμερα. Να παρηγορεί και να προτρέπει. Ηχώ παραμυθίας δηλαδή.
Γιατί οι ήχοι είναι πουλιά που τέρπονται από την άκρα σιωπή και φανερώνουν κεφάλι ειλικρίνειας όταν την ακούσουν, με θεϊκές λαλιές.
Ζουν, σαν να ζητούν άσυλο, στα κατάβαθα της ψυχής, εκεί που γεννιέται ο έρωτας και η αγάπη.
Θέλουν μια υπέρτατη σιγαλιά, σαν διαμαρτυρία, για όσα έχουμε πει μέχρι τώρα. Και μέσα σε αυτήν, να ανακαλύψουμε ήχους της φύσης και να διδαχθούμε φθόγγους, σαν πρωτόγονοι.
Να μελετήσουμε θροΐσματα και να συνθέσουμε λέξεις, για να εκφραστούμε εμπρός στο μέγα δώρο της ζωής.
Ύστερα, να αγκαλιαστούμε στον χορό των λέξεων που θα υψώνουν τον άνθρωπο, ως ον μοναδικό, βασιλιά στο θρόνο της ευπρέπειας. Γύρω, στρατιώτες φανταστικοί να είναι οι καλές λέξεις και δόρατα τους, οι ιδέες, που θα διαπερνούν κάθε βαθύ σκοτάδι στην άβυσσο του νου ή στο χάος της ψυχής ή στις κούφιες μα θορυβώδεις εποχές, που εμποδίζουν την καθαρότητα της σκέψης.
Και ο παράδεισος, τι άλλο μπορεί να είναι, παρά λέξεις μνημεία! Παραινέσεις των Ακοιμήτων!
Και έτσι, με λίγες, καταρχήν, συλλαβές, σαν, ντο, ρε, μι, φα, σολ, λα ,σι, να αρχίσει μέσα μας ένα τραγούδι, χορός χαράς, που να μας υποχρεώσει αβίαστα να τον σέρνουμε ,και να δεχόμαστε κι΄ άλλους, περήφανα μα και ταπεινά, σ’ όλη μας την ζωή.
Να υποταχτούμε στο μέτρο του!
Να αποκτήσουμε ζωοφόρα μνήμη.
Οι ήχοι των λέξεων να διαμορφώνουν συνειδήσεις, και η γλώσσα το μεγαλύτερο όπλο του ανθρώπου, να μιλήσει με νανουρίσματα, παραμύθια, παροιμίες, τραγούδια, ποίηση, θέατρο, σάτιρα, δείχνοντας ανά τους αιώνες τον δρόμο της Αρετής. Και ο λόγος να γίνει θεός με το προσωνύμιο: Ενάρετος. Τόση γοητεία στον ήχο μιας λέξης. Τόση ωραιότης!
Αυτός θα είναι που θα ακούσει τους ήχους, από τα πρώτα μας ξυπόλυτα βήματα. Θα παρακολουθεί και θα προτρέπει τις καλές λέξεις να μη δειλιάζουν να φανερώνονται απέναντι στις άλλες. Θα μας καθοδηγεί σαν παιδιά στον κήπο του λόγου. Θα μας βλέπει σαν παιδιά των λουλουδιών, στο θέατρο του δρόμου των αξιών.
Εμείς θα είμαστε το δώρο, εμείς και το αντίδωρο!
Εμείς και κάθε Ανάσταση!
Κατά βάθος, θα μας αντικρίζει σαν παιδιά του λόγου μας. Γιατί αυτή είναι η φύση των πραγμάτων και κατά τας γραφάς, μα και την αλήθεια.
Θα μας ακολουθεί σε κάθε σκέψη. Και όταν έχεις τέτοιο ακόλουθο ποτέ δεν θα ξεστρατίσεις.
Θα παρατηρείς και θα γνωρίζεις.
Θα ακούς για να επιλέγεις.
Θα σιωπάς για να συμμετέχεις στο κοινό καλό.
Θα μιλάς με μια λέξη.
Θα νοιώθεις τους ήχους της καρδιάς.
Θα φιλοσοφείς.
Θα πολλαπλασιάζεσαι.
Θα οδηγηθείς στην ευτυχία.
Θα δεχθείς την επίσκεψη της σοφίας.
Θα ακούσεις για πρώτη φορά, τους άφταστους ήχους των τόνων και των σημείων στίξεως να γοητεύουν την αγορά, το θέατρο, και να αγορεύουν στην Δημοκρατία των αισθήσεων, περί κοινής λογικής.
Τα θαυμαστικά θα προηγούνται των θαυμάτων!
Θα χαίρεσαι.
‘’Χαίρετε, λοιπόν, θείοι τόνοι, οξείες, βαρείες, περισπωμένες!
Χαίρετε, ψιλές, δασείες, στιγμές, μεσοστιγμές, υποστιγμές, ερωτηματικές, χαίρετε!
Ο κόσμος τρέμει την δύναμη σας και ουδέ ποιητής ουδέ λογογράφος ημπορεί να γράψει λέξη χωρίς πρώτα να σας υποταχθεί.’’(Διονύσιος Σολωμός, ο Εθνικός)
Χαίρετε λοιπόν, για όσα μας κατάργησαν, προκειμένου…
Επίκαιρος;
Διακόσια χρόνια μετά!
Aν είναι να χαθεί η ευπρέπεια της γλώσσας, θα χαθούμε πρώτα εμείς…
Αν όχι τώρα, πότε;
Δημήτρης Αβούρης
Συγγραφέας-αφηγητής παραμυθιών
