Στο φύλλο της Τετάρτης 11 Ιανουαρίου 2023, ο εκδότης της εφημερίδας κάνει μία σύντομη μα πολύ ουσιώδη Ιστορική αναδρομή με τίτλο:
“ΕΣΥ: 1983-2023”.
Και αναφέρει: “Αξίζει να το θυμηθούμε ως μία σημαντικότερη επέτειο της νεότερης πολιτικής Ιστορίας μας αυτής μετά τη μεταπολίτευση.
Αναφέρομαι για τη νομοθετική κατοχύρωση και υλοποίηση στη συνέχεια του γνωστού Εθνικού Συστήματος Υγείας που ξεκίνησε το 1983 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Φέτος λοιπόν συμπληρώνονται σαράντα χρόνια που έγινε η μεγάλη, σημαντική αλλαγή στο θέμα της Υγείας στη χώρα. Η αλλαγή αυτή μάλιστα υπήρξε καταλυτική και έγινε δεκτή από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού που βίωσε αυτό που περίμενε πολλά χρόνια να ζήσει, δηλαδή να έχει ισότιμη πρόσβαση στην ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη δωρεάν. Οι μεγαλύτεροι στην ηλικία έχουν γνωρίσει το πριν και μετά του 1983”.
Διαβάζοντας την παραπάνω αναφορά συνειρμικά ανέσυρε η μνήμη ένα προσωπικό βίωμα, που το καταθέτουμε έτσι σαν μια μικρή αμελητέα υπογραφή στο ότι πράγματι θυμούνται οι μεγαλύτεροι στην ηλικία, κυρίως όμως σαν μια υπογραφή στην τυράννια και τον τρόμο μιας μερίδας του κοσμάκη τότε(και σήμερα πια), για το τί θ απογίνει αν με όποιον τρόπο βρεθεί ασθενής …
Οκτώβρης 13 του 1982. Ο πατέρας σκοτώνεται σε τροχαίο και η μητέρα (συνεπιβαίνουσα) νοσηλεύεται επί σαράντα ημέρες στο νοσοκομείο. Η νοσηλεία επέβαλλε και κάποια φαρμακευτική αγωγή. Αγοράζαμε τα φάρμακα απ’ το φαρμακείο και τα πηγαίναμε στο νοσοκομείο για να χορηγηθούν στην ασθενή. Στις είκοσι μέρες της νοσηλείας ο αείμνηστος κ. Βάσος (διευθυντής τότε του νοσοκομείου και επί προεδρίας-του επίσης αξέχαστου-Θωμά Εξάρχου) μας λέει επί λέξει: “από σήμερα δικαιούται και η μητέρα σας δωρεάν φάρμακα…” Τις υπόλοιπες είκοσι μέρες που παρέμεινε νοσηλευόμενη δεν πληρώσαμε τα φάρμακα(όπως και στον υπόλοιπο βίο της). Ήταν τέλη Οκτώβρη του 1982…
Οκτώβρης του 83. Ολοκληρώνεται το ΕΣΥ με τον Νόμο 1397/1983.
Όπως φαίνεται, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία όντως έχουν γνωρίσει το πριν και γνωρίζουν και το τώρα. Και θυμούνται. Άραγε οι μικρότεροι σε ηλικία τα μαθαίνουν..;
Με όλα αυτά και με τα τελευταία τεκταινόμενα στο χώρο της Υγείας, αβίαστα εντελώς βγαίνει ένα συμπέρασμα κι ένα επίμονο ερώτημα:
“Πού βρισκόμαστε, είμαστε ή δεν είμαστε 40 (σαράντα) χρόνια πίσω..;;; ”
Χρύσα Μπαΐρα
