Συνέντευξη με τον ηθοποιό της θεατρικής παράστασης «Αντιγόνη» του Σοφοκλή με αφορμή την παράσταση της Κυριακής στο θερινό αμφιθέατρο
Οι σπουδές στο μάρκετινγκ, η αγάπη του για την ηθοποιία και την σκηνοθεσία ,τα σχέδια για το μέλλον φτάνοντας στη φετινή περιοδεία με την «Αντιγόνη», σε μια απολαυστική συνέντευξη
Στο πλαίσιο της θερινής περιοδείας, η θεατρική παράσταση «Αντιγόνη» του Σοφοκλή έκανε στάση και στην πόλη μας την Κυριακή 21/8 για να παρουσιάσει επί σκηνής μία διαφορετική «εικόνα» της γνωστής ηρωίδας της Θήβας στο θεατρόφιλο κοινό της πόλης. Στο θίασο συμμετέχει και ο καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης, Γιώργος Παπαγεωργίου, ο οποίος με αφορμή την παρουσία του στην πόλη μας, μίλησε στο «Ε» τονίζοντας την αγάπη του για την ηθοποιία , κάτι που τον έκανε να εγκαταλείψει την καριέρα του στο μάρκετινγκ, επεσήμανε την κλίση του στην κωμωδία(μολονότι προσφάτως τον έχουμε συναντήσει σε δραματικούς ρόλους) και τέλος αναφέρθηκε συνοπτικά στα σχέδια του «αύριο»!
«Ε»: Γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στη Θεσσαλονίκη. Ποιες μνήμες έχετε από τα χρόνια της παραμονής σας στην συμπρωτεύουσα; Tι νοσταλγείτε περισσότερο;
Γ.Π.: Εγώ μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη σε μία πολύ διαφορετική εποχή από τη σημερινή ,τη δεκαετία του ’90.Τα πράγματα είχαν έναν αυθορμητισμό, τότε ,οι άνθρωποι είχαν μία μεγαλύτερη εξωστρέφεια, έβγαιναν συχνότερα έξω χωρίς να είναι σκυμμένοι πάνω από ένα κινητό. Ήταν μία πόλη που «έβραζε», ήταν πολύ δημιουργική. Οι Τέχνες, το ελληνικό ροκ και το Κρατικό Θέατρο διένυαν περίοδο μεγάλης άνθισης. Μπορούσες να ζήσεις τον «παλμό» της πόλης.
«Ε»: Ποια διαφορά θα βρίσκατε ενδεχομένως στο θεατρόφιλο κοινό των πόλεων της επαρχίας, σε σχέση με το κέντρο;
Γ.Π.: Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ να παίζω παραστάσεις εκτός Αθήνας. Θεωρώ πως το κοινό στην επαρχία έχει μία άλλη «αθωότητα», δεν έχει κορεστεί το μυαλό από πολλή πληροφορία και πολλές παραστάσεις. Επίσης, οι άνθρωποι έχουμε μία κάπως μεγαλύτερη «τρυφερότητα» αναφορικά με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το θέαμα κι έναν καλλιτέχνη.
«Ε»: Σπουδάσατε μάρκετινγκ κι έπειτα σας «κέρδισαν» η μουσική, το θέατρο κι η σκηνοθεσία. Τι «μέτρησε» σε αυτή την επιλογή;
Γ.Π.: Από την πρώτη χρονιά κατάλαβα πως δε με ενδιέφερε το μάρκετινγκ. Περίμενα να ωριμάσει η σκέψη μέσα μου, ώσπου πήρα το πτυχίο και κατέβηκα στην Αθήνα, έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο και μπήκα στη Δραματική Σχολή.
«Ε»: Σας είδαμε προσφάτως στη σειρά «Σκοτεινή θάλασσα» στον ρόλο του Χρήστου, ενός διπολικού ατόμου. Πώς πιστεύετε ότι παρουσιάζονται εν γένει θέματα ψυχικής ασθένειας στην ελληνική τηλεόραση;
Γ.Π.: Ήταν ίσως από τις πρώτες σειρές που βάζει στο επίκεντρο έναν πρωταγωνιστή με διπολική προσωπικότητα .Αυτό με ιντρίγκαρε πολύ να πω ναι στον ρόλο. Είχε πολλές απαιτήσεις από άποψη υποκριτικής και δουλειάς-μελέτης. Νομίζω πως η τηλεόραση όσο εξελίσσεται θα αρχίσει να «θίγει» και θέματα τολμηρά, θέματα ταμπού.
«Ε»: Τι πιστεύετε ότι χαρακτηρίζει τη νέα γενιά καλλιτεχνών στη χώρα; Με την έννοια ότι αποφάσισαν να ασχοληθούν με την ηθοποιία ή κάποια έκφανση της τέχνης σε περίοδο πολλαπλών κρίσεων (οικονομική, υγειονομική κλπ);
Γ.Π.: Παρότι η εποχή είναι πάρα πολύ ζοφερή, βλέπω πως τα παιδιά που βγαίνουν στη δουλειά έχουν μία τολμηρή γείωση στην πραγματικότητα, δηλαδή το μυαλό τους είναι «στη θέση του» ,έχουν γνώση της πραγματικότητας ,το επίπεδο λόγω του ανταγωνισμού και της αναβάθμισης των σχολών έχει ανέβει. Νομίζω είναι μία δύσκολη περίοδος για να μπει ένα νέο παιδί στη δουλειά.
«Ε»: Σας έχουμε γνωρίσει καλύτερα στην τηλεόραση μέσα από δραματικούς ρόλους, θα επιθυμούσατε να υποδυθείτε έναν κωμικό ρόλο;
Γ.Π.: Πάρα πολύ θα ήθελα να υποδυθώ ένα κωμικό ρόλο! Κατά βάση είμαι κωμικός! Περιμένω στη σειρά «Τα καλύτερά μας χρόνια» να κάνω κωμικό ρόλο. Νομίζω ότι κατά βάθος είμαι ένας ‘’ζεν κομίκ’’.
«Ε»: Ας περάσουμε τώρα στην παράσταση Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις. Μιλήστε μας για την παράσταση και εν συνεχεία για τον ρόλο σας.
Γ.Π.:Η παράσταση έχει ακουστεί πάρα πολύ φέτος το καλοκαίρι. Έκανε και ρεκόρ πωλήσεων στην Επίδαυρο μετά από χρόνια .Είναι ουσιαστικά μία δουλειά που περιλαμβάνει αγαπημένα πρόσωπα, όπως τη σύζυγό μου, τη Δανάη, και συναδέλφους που εκτιμώ πολύ, όπως τον Βασίλη Μπισπίκη και την Έλλη Τρίγγου. Πρόκειται για μια τραγωδία που διδάσκεται και στα σχολεία, συνοδεύει και την κουλτούρα του σύγχρονου Έλληνα. Επιθυμεί να εκσυγχρονίσει τη μορφή της Αντιγόνης και να μην μείνει σε μία προσέγγιση περισσότερο αρχαιοελληνικού τύπου. Απολαμβάνουμε την περιοδεία ως θίασος με την άμεση ανταπόκριση του κοινού!
«Ε»: Η επόμενη μέρα του εμφυλίου στη Θήβα… με το Χορό στην παράσταση να ζει το πένθος, αλλά να το εκφράζει μέσα από λευκές ενδυμασίες αισιοδοξίας και ειρήνης. Πώς λειτουργεί αυτή η «αντίφαση» κατά τη γνώμη σας στο έργο;
Γ.Π.: Υπάρχει μία προσπάθεια των λαϊκών ανθρώπων του Χορού να στήσουν ένα γλέντι, όμως οι συνθήκες, η πραγματικότητα κι η ιστορία της Αντιγόνης διαρκώς αναβάλλουν όλη αυτή την προσπάθεια…
«Ε»: Ποια είναι τα σχέδιά σας για το χειμώνα; Θα σας δούμε κάπου στην τηλεόραση;
Γ.Π.:Θα συμμετέχω στον Γλυκάνισο του ΣΚΑΙ,θα σκηνοθετήσω δύο έργα, «Σωτηρία με λένε» της Σοφίας Αδαμίδου που θα παρουσιαστεί τον Νοέμβρη στην Αθήνα και μετά θα σκηνοθετήσω τον «Θάνατο στη Βενετία»του Τόμας Μαν.
«Ε»: Ευχαριστούμε πολύ και καλή συνέχεια!
Χρύσα Κιατίπη
