Για ένα σχέδιο λίγα Ι
Με την ευκαιρία της απόφασης του δήμου Ξάνθης και προσωπικά του δημάρχου Μανώλη Τσέπελη για την δημιουργία ανδριάντα του Δημόκριτου, θυμήθηκα κάποια πράγματα. Ευκαιρία να γίνουν ευρύτερα γνωστά.
Με τον τότε πρόεδρο της Κοινότητας Αβδήρων Δημήτρη Βουρβουκέλη, είχαν ξεκινήσει δύο προσπάθειες. Η μία τα Άβδηρα να κηρυχθούν με νόμο ιστορική πόλη και να λειτουργεί αυτόνομα μαζί με τα γύρω χωριά.
Παράλληλα, είχε ξεκινήσει μια σοβαρή επίσης προσπάθεια να γίνει ένα θεματικό πάρκο στ’ Άβδηρα όπου θα υπήρχε ο ανδριάντας του Δημόκριτου και των υπολοίπων Αβδηριτών φιλοσόφων και πνευματικών ανδρών. Παράλληλα θα κατασκευαζόταν σε μεγάλο μέγεθος ένα σύμπλεγμα του ατόμου, της θεωρίας που πρώτος ανέπτυξε ο Δημόκριτος παγκοσμίως.
Γ.Δ.
Για ένα σχέδιο ΙΙ
Έγιναν συναντήσεις με αρχιτέκτονα, γλύπτη, ζωγράφο, ήρθαν στα Άβδηρα, επιλέχτηκε ο χώρος σε ύψωμα πάνω από τον οικισμό με θέα την θάλασσα, κοντά στο Αρχαιολογικό Μουσείο.
Με λίγα λόγια αυτό ήταν το σχέδιο. Μάλιστα είχε αποφασιστεί να υπάρχει χώρος πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα και οι επισκέπτες θα ανέβαιναν μόνο πεζή. Όλο αυτό το σχέδιο έμεινε στα χαρτιά διότι προκηρύχθηκαν οι δημοτικές εκλογές με τα Άβδηρα να αποτελούν έναν αυτόνομο δήμο μαζί με άλλα χωριά γύρω μέχρι Κεσσάνη, Λάγος, Κουτσό κλπ.
Δυστυχώς σ’ εκείνες τις εκλογές έχασε ο Βουρβουκέλης εξαιτίας μίας ανόητης και ύποπτης συμπεριφοράς ενός ανθρώπου με ελαφρά συνείδηση. Εξελέγη η Τσακίρη που καθόλου δεν ενδιαφέρθηκε για την υπόθεση αυτή.
Έτσι, η αδιαφορία συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια. Με αποτέλεσμα σήμερα, στα Άβδηρα τίποτε να μη θυμίζει πως πρόκειται για τόπο τόσων σπουδαίων ανδρών.
Μία μόνον μικρή, χάλκινη προτομή του Δημόκριτου στην υπερυψωμένη πλατεία. Πού, στα Άβδηρα, που ο Βουρβουκέλης σαν απλός πρόεδρος κοινότητας έφερε προσκυνητές εκεί δύο Νομπελίστες Φυσικούς, παγκόσμιας ακτινοβολίας.
-Τα σχόλια δικά σας. Εξάλλου ο Δημ.Βουρβουκέλης είναι στα Άβδηρα, μπορεί να τα πει και να τα επιβεβαιώσει…
Γ.Δ.
Εποχική γκρίνια
Δεν θέλω ν΄ακούω παράπονα και γκρίνιες για τη ζέστη. Είναι απαράδεκτο.
Περάσαμε έναν δύσκολο από κάθε άποψη χειμώνα, γκρινιάζαμε και τότε και προσδοκούσαμε το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι είναι τώρα εδώ, κι αντί για «ευχαριστώ» ακούω πάλι γκρίνιες για τη ζέστη.
Ε, λοιπόν, δεν είμαστε εντάξει. Μας φταίνε όλα, κρύα ή ζεστά.
Εντάξει, κατάλαβα. Την Άνοιξη ή το Φθινόπωρο μάλλον προτιμούν οι περισσότεροι που είναι πιο λογικά όλα. Τόσο η ζέστη όσο και η δροσιά.
-Άντε, καλό καλοκαίρι να’ χουμε όλοι. Με Υγεία, Αγάπη και Ειρήνη.
Γ.Δ.
Η δημιουργική ασάφεια…
Το θέμα με το οικόπεδο που θέλει να αγοράσει ο δήμος στην περιοχή των Πετρελαιοαποθηκών για να κατασκευάσει το 8ο Γυμνάσιο ήρθε το συμβούλιο με ερώτηση του κ. Σάββα Μελισσόπουλου. Ειδικότερα ο κ. Μελισσόπουλος ζήτησε ενημέρωση για την αρνητική γνωμοδότηση της επιτροπής καταλληλότητας που έκρινε ακατάλληλο το οικόπεδο και για το τι μέλλει γενέσθαι. Ο κ. Ζερενίδης απάντησε ότι εξετάζεται το πόρισμα της επιτροπής χωρίς να πει κάτι άλλο. Μια δημιουργική ασάφεια δηλαδή…την ίδια τακτική επίλεξε και ο κ. Φανουράκης για να απαντήσει για το θέμα της παραχώρησης ακινήτου από το ΙΝΕΔΙΒΙΜ για σχολείο μέσα στο Δροσερό. Είπε δηλαδή ότι περιμένουν από το υπουργείο να κάνει αλλαγή χρήσης και έκδοση άδειας κατά παρέκκλιση όλων των διατάξεων! Τρέχα γύρευε δηλαδή…
Μ.Ξ.
Το μεγάλο πρόβλημα η αποχέτευση
Είναι γεγονός. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στους περιφερειακούς δήμους είναι αυτό της αποχέτευσης. Το δίκτυο αρχικά βέβαια και ο βιολογικός δευτερευόντως που πάει μαζί.
Το πρόβλημα είναι υπαρκτό, σοβαρό και γίνονται προσπάθειες να λυθεί σταδιακά όπως στο δήμο Αβδήρων που ξεκίνησε στο Σέλερο και θα περιλαμβάνει και το Βελοχώρι.
Γενικά είναι κοστοβόρο ένα τέτοιο έργο στους περιφερειακούς δήμους που έχουν πολλά μικρά χωριά να καλύψουν κι αυτό δεν είναι εφικτό.
Μάλιστα στην ορεινή περιοχή του δήμου Μύκης, λόγω του ανάγλυφου του εδάφους, τα πράγματα είναι καλύτερα. Υπάρχει βιολογικός στη Μύκη και τον Εχίνο.
Στο δήμο Αβδήρων πάντως, εκτός του Σελέρου που βρίσκεται σε εξέλιξη, αναμένουν την έγκριση της μελέτης που έχουν υποβάλει στο υπουργείο για βιολογικό και εσωτερικό δίκτυο για τα Άβδηρα και τη Βελόνη.
Γ.Δ.
Επίκαιρα λόγια για την επέτειο
Επέτειος σήμερα για την εφημερίδα μας που πρωτοκυκλοφόρησε 1η Ιουνίου 1977.
Τιμώντας αυτή την επέτειο δημοσιεύουμε μια επιφυλλίδα του Θανάση Θ.Νιάρχου με τίτλο «Πάντα η Εφημερίδα».
«Στα απομνημονεύματά του που με τον τίτλο «Όσο κρατάει ένας στεναγμός» εκδόθηκαν πριν από πολλά χρόνια, γράφει ο Λουίς Μπουνιουέλ πως αν συνέβαινε να αναστηθεί, η πρώτη του κίνηση θα ήταν να πάει ως το γειτονικό περίπτερο και να αγοράσει μια εφημερίδα για να διαβάσει τα νέα της ημέρας. Και ο αγαπημένος φίλος, ηθοποιός και ποιητής, Χρήστος Ν. Βαλαβανίδης γράφει σε ένα ποίημά του με τον τίτλο «Νοσοκομείο»: «Ζωντανεύει για λίγο η φωνή σου / και ζητάει νερό, εφημερίδες / μήπως γράφουν για όλα όσα είδες / μέσα στους κήπους του παραδείσου». Ενώ ο δαιμόνιος Σπύρος Μελάς που «αναλώθηκε» μέσα στις εφημερίδες (έγραφε καθημερινώς δύο χρονογραφήματα σε δύο εφημερίδες – υπήρξε περιζήτητος – στη μία με το ψευδώνυμο «Φορτούνιο» και στην άλλη με το όνομά του, συχνά μάλιστα βρίζοντας στη μία εφημερίδα ό,τι επαινούσε στην άλλη), είχε γράψει κάτι που αφορούσε στην οποιαδήποτε εφημερίδα, πως «όταν σε επαινεί είναι το έγκριτον φύλλον, όταν σε βρίζει είναι η παλιοφυλλάδα».
Γ.Δ.
Για την Επέτειο ΙΙ
«Με τόσα «πιστοποιητικά» όσον αφορά την αδήριτη ανάγκη της εφημερίδας, αλλά και χιλιάδες ακόμη που θα χρειάζονταν τόμοι για να τα περιλάβουν στο σύνολό τους, θα έπρεπε η εφημερίδα με την απολύτως ελεγχόμενη, στις περισσότερες τουλάχιστον περιπτώσεις, ακρίβειά της, σε σχέση με την αποτύπωση των γεγονότων να απολαμβάνει όχι βέβαια ασυλίας, αλλά οπωσδήποτε ενός σεβασμού από εκείνους που καταπίνουν αμάσητα ό,τι αντλούν μέσω του Διαδικτύου και να μη θριαμβολογούν επαναλαμβάνοντας μια ευρέως κυκλοφορούσα άποψη, που μπορεί ωστόσο ριζικά να αμφισβητηθεί, πως το μέλλον της έντυπης εφημερίδας είναι ένα έως πέντε, το πολύ, χρόνια. Ακόμη και αν δεν θυμηθούμε την Ελένη Βλάχου που είχε γράψει πως ο συνειδητός αναγνώστης δεν μπορεί να αρκεστεί στη δημοσίευση της απλής είδησης, αλλά του χρειάζεται πάντα η υπεύθυνη ανάλυση και κριτική αποτίμηση, κανείς δεν θα αμφισβητήσει την αβυσσαλέα διαφορά ανάμεσα στο Διαδίκτυο και την εφημερίδα, όπως ακριβώς υφίσταται ανάμεσα στην τηλεόραση και το θέατρο. Την εφημερίδα την αγοράζεις, πράγμα που σημαίνει ότι αναγνωρίζεις στον εαυτό σου την ελευθερία να μπορεί να επιλέγει, ενώ με το Διαδίκτυο είναι σαν να θεωρείς ως ελευθερία την «πολυφωνία» του αχταρμά».
Γ.Δ.
Για την Επέτειο ΙΙΙ
«Άλλωστε συνδυασμένη η εφημερίδα με μια βεβαιότητα τόσο για τους λάτρεις της όσο και για τους απλούς αναγνώστες της, να αισθάνονται δηλαδή πως κρατώντας ολόκληρα φύλλα εφημερίδων ή αποκόμματά τους, είναι σαν να «τακτοποιούν» τα γεγονότα τής αναπόφευκτα διαρκώς ανανεούμενης επικαιρότητας και επομένως μπορούν να τα επαναφέρουν όταν προκύπτει η ανάγκη για κάτι αντίστοιχο, μοιάζει σάμπως και ο αναντιμετώπιστος εχθρός του κάθε ανθρώπου, ο χρόνος, που έτσι ή αλλιώς θα περάσει, μπορεί να ακινητοποιηθεί. Και είναι ίσως από τις πιο συγκινητικές ενδείξεις ότι η εφημερίδα μπορεί να πιστοποιεί το γεγονός της ύπαρξης ενός ανθρώπου, αν θυμηθούμε ένα άγνωστο σε όλους περιστατικό. Δύο αδέρφια που βιώνοντας μια μεγάλη ένδεια και μην έχοντας προσωρινά άλλους πόρους παρά μόνον πουλώντας το μηχανάκι τους, είπε ο ένας στον άλλο, όταν δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα η αγγελία της πώλησης, που για να στοιχίσει όσο γίνεται λιγότερο είχε περιοριστεί σε τρεις λέξεις και έναν αριθμό τηλεφώνου: «Πάρε τη μαμά στο χωριό και πες της πως μας έβαλε η εφημερίδα».
Γ.Δ.
Επιτέλους ανδριάντας Δημόκριτου
Πρωτοβουλία του δήμου Ξάνθης θα είναι η αιτία ν’ αποκτήσουμε έναν ανδριάντα του Δημόκριτου.
Μετά από τόσα χρόνια, το όνειρο πάρα πολλών Ξανθιωτών θα γίνει σύντομα πραγματικότητα. Κι αυτό, διότι τελικά αποφάσισε ο δήμος Ξάνθης να τιμήσει τον μεγάλο φιλόσοφο.
Ο δήμος έχει έρθει ήδη σε επαφή με γνωστό γλύπτη ο οποίος έχει ήδη σχεδιάσει την συνολική μορφή που θα έχει ο ανδριάντας, το βάθρο που θα στηθεί και την απεικόνιση του σήματος του ατόμου που θα υπάρχει γύρω από τον Δημόκριτο.
Ο ανδριάντας θα στηθεί στην είσοδο της πόλης, θα έχει φυσικό μέγεθος και με το βάθρο να φτάνει τα 3 μέτρα.
Πρόκειται για μία πρωτοποριακή σύνθεση που θα εντυπωσιάζει τον επισκέπτη.
Όπως γίνεται φανερό, πρόκειται για εμβληματικό έργο που έλειπε από πολλά χρόνια τώρα.
Γ.Δ.
Τους έθιξε….
Σφοδρή κριτική δέχτηκε ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Ξάνθης κ. Γιάννης Μπούτος γιατί …τόλμησε να πει ότι καλό είναι να προταχθούν τα δύο θέματα (15,16ο) που αφορούν μείωση μισθώματος σε καταστήματα που νοικιάζει ο δήμος εξηγώντας ότι επειδή χρειάζεται απόλυτη πλειοψηφία και όχι απλή, να συζητηθούν πρώτα. Κι αυτό όπως υποστήριξε, γιατί στο τέλος μένουν 4 – 5 σύμβουλοι καθώς οι υπόλοιποι αναχωρούν είτε για καφέ είτε για ποτό είτε για ξεκούραση! Δηλαδή είπε μια αλήθεια που όμως ενόχλησε όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές να ενοχλεί η αλήθεια! Όπως αλήθεια είναι ότι για να παρακολουθήσει κανείς τις μαραθώνιες συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου πρέπει να έχει πολύ γερά νεύρα!
Και κάτι για τον κ. Ανταμπούφη, ο οποίος θίχτηκε γιατί ο πρόεδρος δεν του έδωσε το λόγο για να πει κάτι για την διαδικασία και ψήφισε αρνητικά στην ψηφοφορία για να προταχθούν ή όχι τα θέματα για την μείωση ενοικίου όχι γιατί δεν συμφωνούσε επί της ουσίας αλλά γιατί θύμωσε με τον πρόεδρο που δεν του άφησε να πει για την …διαδικασία και μάλιστα συμπαρέσυρε κι άλλους.
Περί της ορθότητας μια τέτοιας στάσης ας το αφήσουμε καλύτερα….
Μ.Ξ.
