Λίγα λόγια Ι
Θα μου επιτρέψετε σήμερα να κάνω μια προσωπική αναφορά για ένα άτομο που βρίσκεται κοντά μου εδώ και αρκετό καιρό. Θ’ αναφερθώ στον συμπολίτη μας Κώστας Μαυρομάτη με τον οποίο πέραν της προσωπικής φιλικής σχέσης η εφημερίδα μας διατηρεί και μία στενή σχέση συνεργασίας σε ιστορικά και τοπικά θέματα.
Για όσους δεν τον γνωρίζουν να πούμε πως ο Κ.Μ. είναι ένας σεμνός και χαμηλών τόνων Ξανθιώτης. Χρησιμοποιώ αυτόν τον όρο διότι πάνω και πέρα απ’ όλα, ο Κ.Μ. είναι ένας Ξανθιώτης τόσο κατ’ όνομα όσο και κατά πράξη.
Κι αυτό το τελευταίο είναι το χαρακτηριστικό του.
Γ.Δ.
Λίγα λόγια ΙΙ
Εξηγώ τι εννοώ. Ο φίλος και συνεργάτης Κώστας Μαυρομάτης πάνω απ’ όλα είναι το έργο του, όχι τα λόγια. Είναι η έρευνα που πριν δημοσιεύσει κάτι ασκείται εξαντλητικά για να τεκμηριώσει ότι υποστηρίζει στα γραπτά του. Είναι δηλαδή ένας επίμονος ερευνητής, όπως το ίδιο είναι και συλλέκτης.
Πρόκειται για ένα ανήσυχο άτομο που με τις γνώσεις που κατέχει μπορεί και προσεγγίζει τα θέματά του με επάρκεια αλλά και σοβαρότητα στην τεκμηρίωσή τους, όπως απαιτεί η ιστορική αλήθεια.
Δεν διστάζει να ταξιδέψει για να βρει ένα στοιχείο, μια πληροφορία. Είναι ακούραστος πνευματικός εργάτης της ιστορίας και του Πολιτισμού της Ξάνθης.
Γ.Δ.
Τέλος η εποπτεία
Μετά από 11 χρόνια, τρία επώδυνα, μνημόνια, η χώρα εξέρχεται από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, όπως είχε ήδη προαποφασιστεί από τους δανειστές. Είναι όντως μια ιστορική μέρα καθώς αυτό σημαίνει ότι η οικονομία έχει αποκτήσει σταθερότητα και τερματισμό κάθε μνημονιακού περιορισμού. Ως τόσο πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλά κατάλοιπα των μνημονίων με κορυφαίο το Υπερταμείο που θεσμοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ και παραμένει σε ισχύ αλλά και σε θεσμικό επίπεδο, σε μνημονιακούς νόμους.
Ως εκ τούτου δεν χρειάζονται θριαμβολογίες αλλά πολιτικές δεσμεύσεις ότι δεν θα ξανακυλήσουμε πάλι, δεν θα ζήσουμε ότι ζήσαμε 10 χρόνια!
Μ.Ξ.
Δύο απόψεις-γνωμικά
Δύο γνωμικά από φίλο δημοσιεύω σήμερα, σπάζοντας τη γνωστή σχολιαστική τακτική της στήλης.
Ιδού λοιπόν το πρώτο: «Η αδρεναλίνη της καρδιάς είναι μια ουσία που λέγεται Αγάπη».
Και το δεύτερο: «Η ζωή είναι σαν το ποδήλατο. Πρέπει να κινείται».
Μικρό αφιέρωμα για χαλάρωση και σκέψη.
Γ.Δ.
Μνήμες Εθελοντού Αιμοδότη
«Και λίγα έγραψες», μου είπε τηλεφωνικά πρωί-πρωί συμπολίτης, παλιός κι αυτός εθελοντής αιμοδότης, από τους πρώτους μάλιστα.
«Διάβασα», συνέχισε, «την είδηση για την αιμοδοσία που έγινε την Ημέρα του Εθελοντή Αιμοδότη, διάβασα και το σχόλιο της Πέμπτης και συγκινήθηκα. Ήταν μια συγκίνηση χαράς, υπερηφάνειας και αισιοδοξίας για το μέλλον του συλλόγου, που δείχνει δυνατό και με προοπτικές».
«Θυμάμαι», συνέχισε, «πώς ξεκίνησε όλη αυτή η προσπάθεια το 1975, θυμάμαι τον Λευθέρη Μαυρίδη και τους άλλους πρωτοπόρους του εθελοντισμού, τον αγώνα που δώσαμε τότε, τα πρώτα δύσκολα χρόνια. Χαίρομαι σήμερα που το έργο εκείνο υπάρχει, βοηθά και στηρίζει τους συμπολίτες και όχι μόνον, και που έφθασε στην κορυφή της χώρας. Κορυφαία για μας ήταν και συνεχίζει να είναι η εθελοντική προσφορά αίματος».
Συγκινημένος, έκλεισε το τηλέφωνο. Συγκινήθηκα κι εγώ διότι σε κείνο το δρομολόγιο βρισκόμουν κι εγώ συνοδοιπόρος…
Γ.Δ.
Διακρίθηκαν και βραβεύτηκαν
Να που υπηρεσία της Περιφέρειάς μας διακρίθηκε, και για το λόγο αυτόν βραβεύτηκε.
Λοιπόν, όχι μόνο γκρίνια και κριτική για το αργοκίνητο δημόσιο, αλλά και ο καλός επαινετικός λόγος όταν ξεχωρίζει για το έργο του.
Βραβεύτηκε για τις επιδόσεις της η υπηρεσία της Τοπικής Διεύθυνσης Ροδόπης και η εισηγήτρια Ελ.Χειροπούλου της ομάδας του τέως ΟΓΑ, για τη μείωση εκκρεμοτήτων κύριων συντάξεων κατά 61,7%. Λοιπόν το καλό να λέγεται και η εργατικότητα να επαινείται. Δούλεψε η κυρία Χειροπούλου και ανταμείφθηκε προσωπικά από τον ίδιο τον υπουργό Εργασίας όπως και άλλοι συνάδελφοί της πανελλαδικά.
Παράδειγμα προς μίμηση και για τους υπόλοιπους.
Γ.Δ.
Ο πλούτος μας
Η Θράκη, ο τόπος μας, είναι ξεχωριστός και μοναδικός. Διαθέτει δε έναν μεγάλο πλούτο, ανεκτίμητο και αναξιοποίητο, τον Πολιτισμό της. Διαθέτει έναν πολιτισμό που περιέχει μέσα του πολλούς άλλους και όλοι μαζί, αρμονικά, κινούνται και εργάζονται ακριβώς σ’ αυτό που ονομάζεται η Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της Θράκης.
Μονάδες ξεχωριστές η κάθε μία φυλή, δημιουργεί και διαιωνίζει στον χρόνο, ενώ παράλληλα βαδίζει ενωτικά και παράλληλα με τις υπόλοιπες και όλες μαζί δημιουργούν αυτό το παζλ το μοναδικό και θαυμάσιο που ξεχωρίζει με τον πλούτο του.
Αυτόν τον πλούτο που μας διακρίνει από τους άλλους και που αποτελεί το συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Είθε οι αρμόδιοι να το καταλάβουν και αξιοποιήσουν.
Γ.Δ.
Γνώριζαν μεν αλλά δε μιλούσαν
Η περίπτωση Τράγκα σε γενικές γραμμές σας είναι γνωστή. Τον γνωρίσαμε κι εμείς σαν επιχείρηση από την κακή του πλευρά διότι μας εξαπάτησε. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Διότι εμείς εδώ και όλη η επαρχία δεν γνωρίζαμε «τι είναι και τι σημαίνει Τράγκας».
Τον γνώριζαν όμως καλά στην Αθήνα, πρωθυπουργοί, υπουργοί, τράπεζες και άλλοι.
Γνώριζαν τις λαμογιές αλλά κανείς δεν μιλούσε. Σιωπή και συγκάλυψη από παντού.
Κι έτσι, με τις δικές τους ανοχές, ο Τράγκας πλούτιζε πουλώντας λαϊκισμό στους αφελείς που τον πίστευαν.
Κανένας τότε, ούτε οι δικαστές ούτε οι ελεγκτικές αρχές έκαναν κάτι. Σιωπή, στόματα κλειστά από τη μια πλευρά και πλουτισμός από την άλλη.
Γ.Δ.
Μια έτσι μια …γκιουβέτσι
Μια περίοδο ατέρμονης κρίσης περνούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Από την μια άγγιξαν τα top επίπεδα σε προκλητικότητα από μέρους της Τουρκίας με απαξιωτικές απειλές εναντίον τη χώρα μας. Είναι άλλωστε ο συνήθης τρόπος του κ. Ερντογάν, για να συσπειρώσει, να χειραγωγήσει και κυρίως να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη. Ν’ αλλάξει την ατζέντα και από την οικονομία, όπου δεν έχει και τις καλύτερες επιδόσεις να την μετατοπίσει στα εθνικά θέματα που ως γνωστόν συσπειρώνουν. Αυτά κυρίως για εσωτερική κατανάλωση και εν’ όψει των προεδρικών εκλογών στην Τουρκία. Εκτός χώρας όμως και μάλιστα στις Βρυξέλλες, εκεί η Τουρκία το άλλαξε …το μουχαμπέτι. Εκεί ο κ. Ακάρ έκανε επίθεση φιλίας στον Έλληνα ομόλογό του κ. Παναγιωτόπουλο. Και το ίδιο μοτίβο συνεχίζεται στην τακτική του καρότου και μαστίγιου ή του πολέμου νεύρων που ακολουθεί η Τουρκία για να κάμψει το ηθικό της χώρας μας.
Μια βέβαια παρωχημένη διπλωματική τακτική που ωστόσο δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Μ.Ξ.
Η ντροπή συνεχίζεται
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος είναι σήμερα υπουργός Εθνικής Άμυνας και βουλευτής Καβάλας. Πρόσφατα λοιπόν ο κ.Παναγιωτόπουλος, όπως μας πληροφορεί τοπική εφημερίδα της Καβάλας, ενημέρωσε τους κατοίκους της περιοχής στο Παληό, πως βαίνει προς επίλυση ένα θέμα που ταλανίζει τους κατοίκους ως προς τα οικόπεδά τους και τα αγροτεμάχια αυτών.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες στο θέμα, αλλά δεν μπορώ να μη σχολιάσω την απουσία ενδιαφέροντος των βουλευτών του νομού μας για ένα τοπικό θέμα, αυτό της καθυστέρησης με την επέκταση στην περιοχή Λευκού Πύργου.
Είκοσι πέντε χρόνια κοροϊδίας και εμπαιγμού για μια νόμιμη και οργανωμένη επέκταση της πόλης. Κυβερνήσεις και υπουργοί, δήμαρχοι και γενικοί γραμματείς αποδείχτηκαν κατώτεροι στην λύση του θέματος που ταλαιπωρεί πάνω από 200 οικογένειες.
Στην Καβάλα, βρίσκεται λύση. Στην Ξάνθη ψέματα και κοροϊδίες από τον Χατζηδάκη, τον Ταγαρά, τον Μπακογιάννη.
Πολιτικοί όλοι τους στο να δημιουργούν εμπόδια, να μη λύνουν θέματα και υποθέσεις, αλλά να υπόσχονται μόνον, ανεύθυνοι για τη Θράκη, τους Ξανθιώτες.
-Προφανώς η ντροπή είναι άγνωστη λέξη γι’ αυτούς.
Γ.Δ.
