Σε μια ξεχωριστή εκδήλωση που πραγματοποίησαν μαθητές και εκπαιδευτικοί με σκοπό να αναδείξουν το μονοπάτι της έκφρασης μέσα από την ποίηση
Εντυπώσεις από την εκδήλωση μεταφέρει ο Μιχάλης Σπανίδης
Ήταν απόγευμα Τετάρτης 13 του Απρίλη 2022 όταν συνάντησα στο Ιστορικό 3ο Γυμνάσιο Ξάνθης ΜΕΛΠΩ ΜΕΡΛΙΕ, την εξωστρέφεια και την πηγή ελπιδοφόρας ανθοφορίας, από όλα αυτά τα παιδία του 3ου Γυμνασίου, που μπορούν και κοιτάζουν στην Πόλη ψηλά, πάνω από τους γυμνοσοφιστές και την βουή των καιροσκοπικών σχέσεων.
Παιδιά στο προσκήνιο, σε ποιητικές πράξεις ιερές και συνειδητές στις μέρες της τοξικής αβεβαιότητας. Παιδιά, ποταμοί σκέψεων, που εκβάλουν μέσα από ανοίγματα και ξέφωτα σε έναν ωκεανό συνειρμών, για το φαντασιακό της Πόλης, εκεί όπου θα πρωτεύει η αξιολόγηση της ποιότητας, η αριστεία, η αυτοκριτική σκέψη και η αξία της ζωής.
Αρετές απαραίτητες για την προετοιμασία προς την έξοδο.
Έτσι, για την διασάλευση των ορίων ανάμεσα στο υψηλό και το ευτελές.
Ανάμεσα σε πολλά πολλά βιβλία.
Έτσι θα γεννηθούν οι νέες σημαίες.
Χαρακτηριστικά τα λόγια χαιρετισμού από το στόμα της Άξιας Διευθύντριας Βίκυς Παπανάστου: …..Ξεκινώντας να οργανώσουμε αυτή την εκδήλωση , σκεφτήκαμε να είναι μια απλή γιορτή, μια ανάσα από την καθημερινότητα για εμάς τους μεγάλους ,αλλά και για τους μαθητές μας. Να δώσουμε χώρο και χρόνο στα παιδιά να έρθουν σε επαφή με την ποίηση, να ακούσουν τον εαυτό τους να απαγγέλει ποίηση με τη δική τους φωνή και το δικό τους ρυθμό, να τραγουδήσουν ποίηση, να αισθανθούν και να χαρούν με την ποίηση.
Οι συνάδελφοι, όμως, που ανέλαβαν την εκδήλωση ήθελαν να δώσουν και στα ποιήματα που περιέχονται στα σχολικά βιβλία την ευκαιρία να τα δουν οι μαθήτριες κι οι μαθητές μας με άλλη ματιά, ξέχωρα από την υποχρεωτικότητα και το άγχος της διδακτέας και διδαχθείσας ύλης. Να μπορέσουν μέσα από τα ποιήματα αυτά να αναγνωρίσουν και να εκφράσουν σκέψεις και συναισθήματα δικά τους, να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση, να φανταστούν…. Να αγαπήσουν τελικά την ποίηση.
Ο Γ. Σεφέρης στην ομιλία του όταν του απονεμήθηκε το Νόμπελ το 1963 λέει μεταξύ άλλων:
«Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα –και τι θα γινόμασταν , αν η πνοή μας λιγόστευε;»
Αν τελικά η αποψινή μας βραδιά στάθηκε αφορμή να πάρουμε μια ανάσα, να αγγίξει το μυαλό και την ψυχή μας έστω για λίγο, αν κατάφερε να μας αποσπάσει από τα προβλήματα της καθημερινότητας, να διώξει από το μυαλό μας τις φρικτές εικόνες του πολέμου που γίνεται στη γειτονιά μας, τότε θεωρούμε ότι άξιζε τον κόπο.
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τις συναδέλφους φιλολόγους του σχολείου μας και ιδιαίτερα τις κκ. Βουγιουκλή, Κούντη, Παπακωνσταντίνου και Βενετοπούλου και το μουσικό μας, κ. Πλακια, που εργάστηκαν με ενθουσιασμό για την πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης. Την κ. Ντίκα και την κ. Μαρίνογλου για τη δημιουργία της παρουσίασης ζωγραφικών έργων με θέμα την άνοιξη, την κ. Ρέκλου για την τεχνική βοήθεια και την κ. Τριανταφυλλίδου για τη φωτογραφική κάλυψη.
Επίσης, ευχαριστούμε τους μαθητές και τις μαθήτριές μας που συμμετείχαν στη γιορτή αφιερώνοντας και αυτοί ώρες από τον ελεύθερο χρόνο τους.
Θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσω το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας και βέβαια όλους εσάς που μας τιμήσατε με την παρουσία σας.
Παρόντες, μεταξύ άλλων ήταν ο Σεβαστός εκπρόσωπος της Μητρόπολης Ξάνθης και Περιθεωρίου π. Θεοχάρης Μπουρμάογλου,ο αντιδήμαρχος Τουρισμού, Παιδείας και Πολιτισμού κ. Π. Αμβροσιάδης και ο κ. Μ. Σπανίδης, εκδότης και εκπρόσωπος
των αποφοίτων του σχολείου μας……
Θερμά συγχαρητήρια στα παιδιά, στους άξιους καθηγητές τους και στους γονείς τους».
