Με το χέρι στην καρδιά…
Δε μπορεί, λογικός άνθρωπος να μη παραδεχτεί πως η πανδημία έχει δημιουργήσει μια σειρά σοβαρά κοινωνικά και ψυχολογικά προβλήματα.
Είναι εμφανές αυτό και το βλέπουμε γύρω μας σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής. Αλλού λίγο, αλλού περισσότερο.
Είναι ο εγκλεισμός, είναι οι απαγορευτικοί κανόνες, οι έλεγχοι, τα πρόστιμα. Άλλαξε η ζωή μας, μπήκε σε άλλα καλούπια. Προσέχουμε που πάμε, που καθόμαστε, πού διασκεδάζουμε υπό περιορισμούς.
Μάλιστα μια αντίδραση κατά κάποιο τρόπο ήταν αυτή των νέων από τη βόρεια Ελλάδα που πήγαν στο χιονοδρομικό στο Μπάνσκο. Πήγαν για ένα ξέσπασμα, λίγη εκτόνωση, μια αλλαγή. Φυσικά δεν ήταν τόσοι πολλοί. Πληροφορίες μιλούν για 1 έως 2.000 άτομα το πολύ και έλεγχοι στα σύνορα, μπαίνοντας και βγαίνοντας από πλευράς Ελλάδος γίνονταν κανονικά.
Γ.Δ.
Μακάβριο
Το είπε στην παρέα λίγο διστακτικά για να μην θεωρηθεί βλάσφημος. Όμως είχε το θάρρος της γνώμης, γνωστό αυτό σε όλους στην παρέα, κι έτσι τόλμησε. Τόλμησε λοιπόν και δήλωσε πως οι χιλιάδες θάνατοι που συνέβησαν στη χώρα μας και παντού στην Ευρώπη και άλλες χώρες, όπως ΗΠΑ κλπ, έχουν και μια θετική πλευρά. Κι αυτή δεν είναι άλλη από τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία θα έχουν μειωμένα ποσά να καταβάλλουν διότι λόγω θανάτου μειώθηκαν αρκετά οι ασφαλισμένοι!
Μακάβριο, ναι, όμως αληθινό.
Πρόκειται για μια παράμετρο από τις πολλές αυτής της πανδημίας που δε λέει να τελειώνει δυστυχώς, δύο γεμάτα χρόνια πλέον.
Γ.Δ.
Σ. Τσιόδρας: Απαντά για την πολιτικοποίηση της μελέτης του
Θέση στην πολιτική αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει μετά τη δημοσίευση μελέτης για τη θνητότητα εκτός ΜΕΘ πήρε ο Σωτήρης Τσιόδρας, εκφράζοντας τη «θλίψη του για τη χρήση παλαιότερης επιστημονικής ανάλυσης, ως μέσου πολιτικής αντιπαράθεσης».
Γράφει ο καθηγητής: Η αντιμετώπιση της πανδημίας απαιτεί πνεύμα ενότητας και ομοψυχίας καθώς και συνεχή εγρήγορση. Προξενεί μεγάλη θλίψη σε έναν επιστήμονα αλλά και σε ένα απλό πολίτη, η χρήση παλαιότερης επιστημονικής ανάλυσης, ως μέσου πολιτικής αντιπαράθεσης. Η συγκεκριμένη δημοσίευση επιβεβαιώνει παρόμοιες παρατηρήσεις σε προηγούμενες επιδημίες, αλλά και στην παρούσα πανδημία σε παγκόσμιο επίπεδο. Εστιάζει στην πίεση στις κλίνες ΜΕΘ, και την εξ αυτής προκαλούμενη αυξημένη θνητότητα, η οποία επηρεάζεται από πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου (π.χ. αυξημένη ηλικία, υποκείμενα νοσήματα, βαρύτητα νόσου), συνεχίζεται και σήμερα, και αφορά στην πλειονότητά της ανεμβολίαστους συμπολίτες μας. Πρόσφατες αναλύσεις της επιστημονικής ομάδας του ΕΟΔΥ έχουν αναδείξει περαιτέρω όφελος του εμβολιασμού έναντι του νέου κορωνοϊού. Έως τις αρχές Δεκεμβρίου, οι ανθρώπινες ζωές που σώθηκαν χάρη στον εμβολιασμό, είναι περισσότερες από 15 000. Για αυτόν το λόγο, επιθυμώ για μια ακόμη φορά, να τονίσω την σημασία του εμβολιασμού για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την επακόλουθη μείωση στην πίεση στο σύστημα υγείας.
Ιδιαίτερη σημασία στην παρούσα φάση έχει η τρίτη δόση του εμβολίου, καθώς και ή τήρηση των υπόλοιπων μέτρων ατομικής προστασίας εν όψει και της ανάδυσης της όμικρον παραλλαγής του ιού.
Σωτήρης Τσιόδρας»
Το καλό νέο των ημερών
Την πόρτα της εξόδου σε έξι δικαστές επειδή καθυστερούσαν δικαστικές αποφάσεις έδειξε η Πειθαρχική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας!
Οι έξι γυναίκες δικαστές -δύο πρόεδροι πρωτοδικών, δύο πρωτοδίκες και δύο ειρηνοδίκες, (καθώς και δύο εισαγγελείς -αντεισαγγελέας εφετών και εισαγγελέας πρωτοδικών) παραπέμφθηκαν στην Πειθαρχική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου η οποία και προχώρησε στην οριστική τους απόλυση.
Παράλληλα, στους δύο εισαγγελείς επικυρώθηκε η ποινή της προσωρινής παύσης 3 μηνών για αναρτήσεις στο facebook στη μία περίπτωση, ενώ στην άλλη περίπτωση επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της στέρησης ενός μισθού.
Αυτή η απόφαση ίσως είναι η αρχή για να υπάρξει επιτέλους αξιολόγηση και κάθαρση στο δημόσιο τομέα. Πάντου και σε όλες τις βαθμίδες. Και σαφώς η αρχή πρέπει να γίνει από τη δικαιοσύνη που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της δημοκρατίας! Ειδικά το φαινόμενο των καθυστερήσεων στην έκδοση των αποφάσεων έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις πανελλαδικά αγγίζοντας τα όρια της αρνησιδικίας πλέον!
Ο Πρόεδρος Γιάννης Μπούτος σε ρόλο …Ηρακλή Πουαρώ
Θέμα δημιουργήθηκε στο χθεσινό δημοτικό συμβούλιο με την παρουσία – απουσία (;) του δημοτικού συμβούλου Τάσου Θεοδωρίδη. Ο κ. Θεοδωρίδης σε ρόλο…φαντομά καθώς ακούστηκε μόνο μια φωνή που δήλωνε παρών στην αρχή της συνεδρίασης όταν ο πρόεδρος κ. Μπούτος έπαιρνε παρουσίες και μια φωνή κατά την ψηφοφορία του πρώτου θέματος που δήλωνε ότι ψήφιζε υπέρ. Έκτοτε ήταν άφαντος όπως άφαντος είναι και σ’ όλες τις συνεδριάσεις εδώ και δύο χρόνια όπως έγινε γνωστό. Ο πρόεδρος κ. Μπούτος παρότι δεν είδε τον κ. Θεοδωρίδη στην κάμερα που ήταν κλειστή, θεώρησε ότι η φωνή ήταν δική του. Δεν είχε όμως την ίδια άποψη ο κ. Ανταμπούφης που αμφισβήτησε ευθέως ότι πρόκειται για την φωνή του κ. Θεοδωρίδη και ζήτησε να ανοίξει την κάμερα. Αλλά εκείνος ήταν άφαντος και ούτε στην δεύτερη ψηφοφορία που αποφάσισε ο πρόεδρος προκειμένου να ηρεμήσουν τα πνεύματα, εμφανίστηκε!
Ο πρόεδρος κ. Γιάννης Μπούτος απαντώντας σε μομφές εναντίον του είπε ότι δεν μπορεί να γίνει Ηρακλής Πουαρώ για να ανακαλύψει αν η φωνή ανήκει στον κ. Θεοδωρίδη και να βρει που είναι ο κ. Θεοδωρίδης αν και είπε ότι θα του τηλεφωνήσει. Το είπε μάλιστα πολλές φορές ότι δεν είναι Ηρακλής Πουαρώ που τελικά μας …έπεισε! Αν και δεν χρειάζεται να είσαι Ηρακλής Πουαρώ για να αντιληφθείς αν μια φωνή ανήκει σε ένα δημοτικό σύμβουλο που είναι στο δημοτικό συμβούλιο τα τελευταία 20 χρόνια έστω και αν είναι ωσεί παρών!
Μ.Ξ.
Προς τοπικούς φορείς: Τι περιμένετε για να κινητοποιηθείτε και να απαιτήσετε να ανοίξει η ΜΕΘ;
Βοά από αγανάκτηση η τοπική κοινωνία για την κατάσταση στο νοσοκομείο καθώς κορυφώνεται ο φόβος για τους πολλούς θανάτους και την κλειστή ΜΕΘ. Καθημερινά πεθαίνουν Ξανθιώτες μέσα στην κλινική covid. Οι γιατροί εξουθενωμένοι κάνουν ότι μπορούν, η ΜΕΘ παραμένει κλειστή και η δικαιολογία είναι ότι δεν υπάρχουν γιατροί για να την λειτουργήσουν. Την ίδια στιγμή η διοίκηση στέλνει έγραφα, ζητά από την περιφέρεια και τους δήμους κίνητρα για να έλθουν γιατροί! Τα αντανακλαστικά αδύναμα…και άλλα λόγια να αγαπιόμαστε… Οι ιδιώτες γιατροί ξέρουν μόνο να καταγγέλλουν έξω από τον χορό και να πετάνε το μπαλάκι των ευθυνών στην διοίκηση χωρίς να δείχνουν την παραμικρή πρόθεση όσοι τουλάχιστον είναι πνευμονολόγοι να βοηθήσουν τους συναδέλφους τους κάνοντας έστω μια εφημερία τον μήνα όπως κάνουν οι ιδιώτες γιατροί στον Βόλο για παράδειγμα.
Οι φορείς στέκουν αμήχανοι μπροστά σε ένα πρόβλημα χωρίς να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Όταν βέβαια πρόκειται να διαμαρτυρηθούν και να πιέσουν για να πάρουν λεφτά πρώτοι – πρώτοι τρέχουν στας Αθήνας! Κι όμως έπρεπε να έχουν πάει ΧΘΕΣ όλοι μαζί στην Αθήνα και να διεκδικήσουν ν’ ανοίξει η ΜΕΘ και να στελεχωθεί σωστά το νοσοκομείο. Η έκθεση Τσιόδρα αναφέρει ότι όταν κάποιος διασωληνώνεται εκτός ΜΕΘ έχει 87% πιθανότητα να καταλήξει ενώ στην ΜΕΘ είναι 35 – 40%. Τι κάνουμε λοιπόν; Καθόμαστε και κοιτάμε να φεύγουν ζωές συμπολιτών μας που κάποιοι απ’ αυτούς θα μπορούσαν να σωθούν;
Εδώ χρειάζεται συστράτευση όλων των φορέων. ΤΩΡΑ !
Γιατί καις ένα βιβλίο;
Δε σας κρύβω πως ξαφνιάστηκα ιδιαίτερα από το θέαμα ανθρώπων να καίνε βιβλία. Και μάλιστα παιδικού περιεχομένου, του γνωστού λογοτέχνη Ευγένιου Τριβιζά.
Γονείς παιδιών, έκαιγαν τα βιβλία, γύρω- γύρω από τη φωτιά, σα κανίβαλοι.
Στη μνήμη μου ήρθαν αποκρουστικές εικόνες των Χιτλερικών που επίσης έκαιγαν βιβλία όπως και από άλλες σκηνές του Μεσαίωνα.
Αυτή τη φορά ήταν αρνητές του εμβολίου για τα παιδιά τους.
Μισαλλόδοξοι άνθρωποι, φανατικοί, με παρελθόν ακροδεξιό, υστερικοί.
Υπάρχει ένα βασικό ερώτημα για την πράξη τους αυτή. Γιατί καίνε τα βιβλία; Φοβούνται όσα λένε, φοβούνται τις αλήθειες τους;
Ή μήπως μαϊμουδίζοντας φτάνουν σ’ αυτό το σημείο του καψίματος γιατί τους το υπέβαλε κάποιος άλλος;
Δεν αποκλείω αυτοί οι υπάνθρωποι που έκαψαν τα βιβλία του Τριβιζά, να μην το έχουν διαβάσει καν. Διότι εάν το διάβαζαν σίγουρα όχι μόνον δε θα το έκαιγαν, αλλά θα άλλαζαν άποψη για το κακό που τώρα κάνουν στον εαυτό τους και τα παιδιά τους.
Γ.Δ.
Γιατί καις ένα βιβλίο ΙΙ
Πάντα το κάψιμο των βιβλίων διαχρονικά στην ιστορία των ανθρώπων και των κοινωνιών ήταν μια πράξη σκότους, για να μην επικρατήσει το φως, η γνώση , η αλήθεια.
Καίγαν βιβλία στις σκοτεινές περιόδους της ανθρωπότητας οι δυνάστες, οι φασισμοί και τα αυταρχικά καθεστώτα. Καίγαν το περιεχόμενο των βιβλίων, όχι τις ιδέες τους, το διαφορετικό, το επαναστατικό, το νέο και ριζοσπαστικό.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά, εμείς οι νεοέλληνες, αποδείξαμε ότι δεν μπορούμε, δεν διαθέτουμε την ψυχική δύναμη, την ανεκτικότητα, να δεχτούμε την άλλη άποψη, ν’ ακούσουμε τον άλλο λόγο που περιέχει μάλιστα γνώση, έρευνα, αγάπη για τη ζωή.
Δεν τα θέλουν αυτά οι φανατικοί. Σαν τον μεσαίωνα.
Για ότι δεν συμφωνούσαν οι κρατούντες το έστελναν στην πυρά. Βιβλία, ανθρώπους, έργα τέχνης.
Αυτός ο μεσαίωνας στην χειρότερή του εκδοχή εμφανίστηκε προχθές στον 21ο αιώνα στην ταλαίπωρη χώρα μας.
Θλίψη, ντροπή και βαθύτατη απογοήτευση για την αντίληψη πως όταν δεν μπορείς ν’αντιπαρατεθείς στις ιδέες του βιβλίου, το καις. Νομίζοντας πως το εξαφανίζεις. Πλάνη. Τα βιβλία υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Γ.Δ.
