Αρχική ΓΝΩΜΕΣ Το ματωμένο σανδάλι της Βουλής

Το ματωμένο σανδάλι της Βουλής

1

«Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν τα κυνηγά
Πάντα πάντα θα ‘ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει»
Οδυσσέας Ελύτης

Ο Ιάσονας της ελληνικής μυθολογίας ήταν ο γιος του βασιλιά της Ιωλκού, Αίσονα. Ήταν αυτός που ξεκίνησε ένα μακρινό ταξίδι, την Αργοναυτική εκστρατεία, για να διεκδικήσει τον θρόνο του πατέρα του από τον Πελία.

Για να το καταφέρει, έπρεπε να πάει στη μακρινή Κολχίδα και να φέρει πίσω το χρυσόμαλλο δέρας. Γι’ αυτό το ταξίδι μάλιστα κάλεσε τους πιο φημισμένους ήρωες της εποχής του να τον συνοδεύσουν: τον μέγιστο Ηρακλή, τον σπουδαίο μουσικό Ορφέα και πολλούς άλλους.

Αντιμετώπισε πολλές περιπέτειες στον δρόμο του, καταιγίδες, Συμπληγάδες πέτρες, Σειρήνες. Σ’ αυτές τις περιπέτειες κάποιοι στάθηκαν βοηθοί του, όπως ο βασιλιάς Κύζικος στην Προποντίδα, που τον φιλοξένησε. Όταν όμως τρικυμία ανάγκασε τους Αργοναύτες να επιστρέψουν στον βασιλιά, οι στρατιώτες του τελευταίου τους πέρασαν για εχθρούς και τους απέκρουσαν. Στη μάχη ο Ιάσονας σκότωσε τον Κύζικο. Όταν σταμάτησε το κακό και έγινε αντιληπτό το τρομερό λάθος που έγινε, όλοι μαζί έκλαψαν και τίμησαν τους νεκρούς.

Αυτές τις μέρες, ένας άλλος Ιάσονας, 23 ετών, ξεκίνησε ένα διαφορετικό μακρινό ταξίδι, χωρίς γυρισμό, με το ματωμένο σανδάλι του να έχει χαθεί στην άσφαλτο, μπροστά στην είσοδο της Βουλής των σύγχρονων Ελλήνων.

Όχι, δεν ήταν γιος βασιλιά. Όχι, δε θα τον κλάψουν και δε θα τον τιμήσουν άλλοι, πέρα από την χαροκαμένη οικογένειά του. Σ’ αυτήν την χώρα, που υπερφίαλα θα γιορτάσει τα 200 χρόνια ανελεύθερης ελευθερίας των πολιτών της, το δέρας είναι χρυσόμαλλο μόνο για τους παροικούντες… τα ανάκτορα. Αυτούς που νομίζουν ότι το κτίριο της Βουλής δεν άλλαξε καθόλου από την αρχική του χρήση, όταν κατασκευάστηκε το 1843, για να στεγάσει τον πρώτο ελέω θεού μονάρχη αυτού του τόπου.

Η λύρα του Ορφέα, που έσωσε τους Αργοναύτες σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να έχει σιγήσει εδώ και αιώνες, αλλά οι μουσικοί όχι. Το ιερό ξύλο, που μπήκε στην πλώρη της Αργούς και προφήτευε με ανθρώπινη φωνή, ακόμα φτιάχνει μουσικά όργανα, που πάντα θα συνοδεύουν τον θρήνο για ένα νέο παιδί. Μόνο έτσι άλλωστε φαίνεται να μπορεί να φτάσει το νέο του άδικου χαμού του στην καρδιά και στα στόματα όλων μας. Παραφράζοντας τους στίχους του Σπύρου Γραμμένου από το τραγούδι «Το όνομά μου είν’ το δικό σου», το όνομα του 23χρονου Ιάσονα είναι το δικό μας, είναι των παιδιών μας!

 Νατάσα Μιχαηλίδου
Αρχαιολόγος-μουσειολόγος-ξεναγός

 

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από Νατάσα Μιχαηλίδου
Περισσότερα άρθρα από ΓΝΩΜΕΣ
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Έπος Καραγκιοζιάδα – Εθνική Φαρσοκωμωδία*

«Τα λόγια του παράλογα, μα τόσο λογικά σε εποχές απέραντης απερισκεψίας» Δημήτρης Αβούρης …