Τί σ΄ ὠφελεῖ ἂν ζήσης, καὶ εἶσαι στὴ σκλαβιά,
Στοχάσου πὼς σὲ ψένουν καθ΄ ὤραν στὴ φωτιά.
Ρήγας Φεραίος
Θα γιορτάσουμε, λέει, το ’21. Ποιο ’21;
Εκείνο που ένα ολόκληρο έθνος ξεσηκώθηκε και αποτίναξε τον 400 χρόνων ζυγό;
Εκείνο «που και οι πλέον πάμφτωχοι έδιναν το οβολάκι τους» όπως ο εθνικός ποιητής περιγράφει, στις Μεσολογγίτισσες που είχαν καταφύγει στη Ζάκυνθο και ζητούσαν πανιά για τους λαβωμένους;
Εκείνο που σύσσωμος ο ελληνισμός, μέσα και έξω από τη χώρα, συνέβαλε για να ελευθερωθεί η πατρίδα;
Εκείνο που οι ιερείς και οι δάσκαλοι του έθνους κράτησαν όρθια τη γλώσσα και την πίστη;
Εκείνο το ’21 που εμψυχώθηκε από το δημοτικό τραγούδι και τον Θούριο για να πολεμήσει για λευτεριά;
Εκείνο που ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Διάκος, ο Μακρυγιάννης, οι άπειροι άντρες και γυναίκες που πήραν τα όποια όπλα και δίδαξαν στην πράξη το «Ελευθερία ή Θάνατος»;
Εκείνο της Φιλικής Εταιρείας που στράτευσε και όρκισε κάθε πατριώτη για το μεγάλο σκοπό;
Εκείνο που θυσίασαν περιουσίες οι πλούσιοι και ζωές πλούσιοι και φτωχοί, για να λεγόμαστε ακόμα Έλληνες;
Εκείνο το ’21 που την τιμή έσωσε ένας Τερτσέτης και ένας Πολυζωίδης;
Και να ‘μαστε εδώ στο άλλο ’21!
Η πατρίδα είναι δέσμια των μνημονίων και των πολιτικών συμφερόντων.
Το ’21 της διαφθοράς που καθ’ ομολογίαν τους μας κυβερνούν οι πολιτικοί απατεώνες που συχνά πυκνά αλληλοκατηγορούνται για εγκληματικές πράξεις;
Εκείνο το ’21 που η γλώσσα και η παιδεία καταστρέφονται οργανωμένα από τους εκάστοτε κυβερνώντες;
Εκείνο που έχει στείλει στην ξενιτιά τα νιάτα της πατρίδας για ένα κομμάτι ψωμί και έχει διαλύσει οικογένειες;
Εκείνο που οι τράπεζες και τα οικονομικά συμφέροντα ορέγονται και αρπάζουν τις περιουσίες των ανθρώπων και τα ίδια τους τα σπίτια;
Εκείνο το ’21 που όποια προσπάθεια, για το καλό της χώρας, από τους πολίτες, βρίσκει απέναντί της ορκισμένο και ανάλγητο εχθρό την κρατική εξουσία;
Εκείνο το ’21 που οι συμμορίες ανηλίκων σιγά-σιγά γίνονται θεσμός και στη χώρα μας;
Εκείνο το ’21 των ψεκασμένων, όπως τους αποκαλεί ο πρωθυπουργός της χώρας;
Εκείνο το ’21 που δε θα μείνει τίποτα όρθιο, αφού οι πάντες χρωστάνε στους πάντες κι η λέξη παραγωγή έχει εξοριστεί από το λεξικό της πολιτικής;
Ετούτο το ’21 των εγκαταλελειμμένων χωριών, των ερμητικά κλειστών σπιτιών και των ακαλλιέργητων εκτάσεων;
Για ποιο ’21;
Εκείνο του μίσους και του διχασμού, της φτώχειας, της πείνας, των αστέγων, της αγραμματοσύνης και της ανελευθερίας…
Εκείνο το ’21 της νέας σκλαβιάς και του αργού θανάτου της χώρας.
Για ποιο ’21 βρε γαμώτο;
Δημήτρης Αβούρης
Συγγραφέας-αφηγητής παραμυθιών
