Δε μπορώ ν’αναπνεύσω
Μορφονιός: Κύριε Καραγκιόζη…
Καραγκιόζης: Καλώς τον ουρανομύτη.
Μορφονιός: Ήρθα για να γίνω συνδρομητής.
Καραγκιόζης: Πού θα συνδρομητίσεις;
Μορφονιός: Στην εφημερίδα.
Καραγκιόζης: Ποια εφημερίδα;
Μορφονιός: Εδώ δεν είναι εφημερίδα;
Καραγκιόζης: Ήταν. Τώρα δεν είναι.
Μορφονιός: Τι είναι;
Καραγκιόζης: Με τη δική σου συνδρομή είναι λάβαρο της επανάστασης.
Μορφονιός: Έχω τόσο επαναστατική μύτη;
Καραγκιόζης: Πώς δεν έχεις; Αφού μυρίστηκες τη σωστή εφημερίδα για να γίνεις συνδρομητής.
Μορφονιός: Είδατε, κύριε Καραγκιόζη, για να έχω το σωστό σύνδρομο μύτης;
Καραγκιόζης: Με γεια σου, Μορφονιέ, και να τη διαβάζεις όλη.
Μορφονιός: Πειράζει, κύριε Καραγκιόζη, αν τη ρουφάω κιόλας;
Καραγκιόζης: Καθόλου, μπορεί και να σε κάνει να σκεφτείς.
Μορφονιός: Τυχερός που είμαι που το σκέφτηκα.
Καραγκιόζης: Ποτέ δεν είναι αργά.
Μορφονιός: Τι ώρα είναι;
Καραγκιόζης: Ώρα για διάβασμα.
Μορφονιός: Καλά, πάω κι εγώ να τη διαβάσω, κύριε Καραγκιόζη, και να σκεφτώ.
