Δε μπορώ ν’αναπνεύσω
Μπιρικόκος: Πατέρα, πατέρα σε λίγες μέρες γιορτάζει η δημοκρατία και θέλουμε να μας βοηθήσεις.
Καραγκιόζης: Τι βοήθεια θέλετε;
Κοπρίτης: Θα κάνεις τη δημοκρατία για να κάνουμε προπόνηση για τους αγώνες που θα γίνουν προς τιμήν της.
Καραγκιόζης: Μα δεν μοιάζω με τη δημοκρατία.
Κολλητήρης: Μοιάζεις πατέρα αλλά δεν το ξέρεις.
Καραγκιόζης: Για πέστε μου να μάθω πού μοιάζω;
Μπιρικόκος: Πατέρα είσαι μαύρος όπως έχει γίνει και η δημοκρατία απ’ το κακό της.
Καραγκιόζης: Ναι, εδώ μοιάζουμε.
Κοπρίτης: Πατέρα, έχεις καμπούρα όπως η δημοκρατία.
Καραγκιόζης: Ναι, εδώ μοιάζουμε.
Κολλητήρης: Πατέρα, όποιος δει τα μούτρα σου γελάει, όπως γελάνε με τη δημοκρατία.
Καραγκιόζης: Και εδώ μοιάζουμε.
Μπιρικόκος: Είδες πατέρα, σε όλα μοιάζετε. Και η δημοκρατία είναι ξυπόλητη όπως κι εσύ.
Καραγκιόζης: Πώς δεν το ’χα καταλάβει τόσο καιρό;
