Θανάσης Μουσόπουλος, Φιλόλογος-συγγραφέας-ποιητής
Ήδη από το Νοέμβριο του 2017, πριν δύο χρόνια, στο κείμενό μου: «TO ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΥΦΑΝΤΟ TOY ΒΑΣΙΛΗ ΤΑΒΟΥΛΤΣΙΔΗ» είχα αναφερθεί στα ποιήματα του συμπολίτη μας Βασίλη. Εντωμεταξύ τον θαυμάσαμε και ως υποκριτή στην παράσταση του έργου «Ματωμένος Γάμος» που παρουσίασε με τεράστια επιτυχία το Θέατρο Ανατολικά του Νέστου. Επίσης τον χαρήκαμε ως αναγνώστη στις δύο παρουσιάσεις των Ραψωδών της Ξάνθης. Τα σημειώνω τούτα τα πρόσθετα στοιχεία, για να τονίσω το γεγονός ότι άλλο «γράφω ποιήματα» και άλλο «είμαι ποιητής», πράγμα που είναι πιο σύνθετο και πολύπλευρο.
Ο Βασίλης Ταβουλτσίδης μού αφιέρωσε πριν από λίγο καιρό ολοκληρωμένη και συμπληρωμένη, με περισσότερα ποιήματα και ενότητες, την ποιητική του συλλογή «υφαντό». Περιέχει συνολικά 48 ποιήματα που είναι κατανεμημένα σε 13 ενότητες. Θα αναφέρω κάποια στοιχεία, επαναλαμβάνοντας κάποια σημεία από την προηγούμενη δημοσίευσή μου.
Διαβάζουμε στον Πρόλογο της συλλογής:
«Βλέπω τη ζωή σαν ένα όμορφο υφαντό και προσπαθώ να ξεχωρίσω τα νήματα που τη συνθέτουν.
Παρουσιάζω τη δική μου αλήθεια. Το δικό μου τρόπο που βλέπω τη ζωή. Ίσως ταιριάζει με τη δική σου ματιά. Ίσως πάλι όχι. Δεν έχει σημασία να συμφωνήσουμε, μόνο να αναρωτηθούμε».
Η συλλογή χωρίζεται σε δεκατρείς ενότητες. Θα κάνουμε ένα περίπατο και θα σταθούμε σε κάποια χαρακτηριστικά.
Η πρώτη ενότητα επιγράφεται Έρωτας.
χιόνι απαλό
περιπλανήθηκα γυμνός / μες του Δεκέμβρη τα σκοτάδια / κι εκεί, στη μέση του / τσάκισα την ύπαρξή μου δυο φορές / στου έρωτα τα βράχια
κι ύστερα ήρθες εσύ / σαν χιόνι απαλό μέσα στην άγρια νύχτα / κι ώσπου να ξημερώσει / έντυσες την ψυχή μου στα λευκά.
Η δεύτερη ενότητα επιγράφεται Λάθος, ένα δείγμα:
λάθος δρόμος
είναι φορές / που όλοι οι δρόμοι μοιάζουν λάθος / μάταια, κάθε κίνηση
καταδικασμένο, κάθε βήμα / μη γελαστείς
ο μόνος λάθος δρόμος / να μείνεις ακίνητος σ’ αυτό το σταυροδρόμι
Στη συνέχεια οι ενότητες, 3. Ταξίδι, 4. Χρόνος, 5. Τέχνη, 6. Όνειρο, 7. Όρια, 8. Κύκλος, 9. Γνώση, 10. Θεός, 11.Δικαιοσύνη, 12. Ελευθερία, 13. Θάνατος.
Στην ενότητα 3, Ταξίδι, ένα ποίημα που αγαπώ ιδιαίτερα:
το πιο σκληρό θεριό
δεν είναι ο Κύκλωπας που πρέπει να φοβάσαι / ούτε η Κίρκη, μην τυχόν και σε μαγέψει / είναι η Ιθάκη το πιο σκληρό θεριό / όμορφη, ολοστόλιστη, ερωτική / σα βολευτείς μες το ζεστό της στήθος
θα τα ξεχάσεις τα ταξίδια
Η πέμπτη ενότητα, Τέχνη, περιέχει επτά ποιήματα, που υπογράφουν ότι ο Βασίλης είναι ποιητής. Θα παραθέσω το πρώτο και το έβδομο.
γράφω τη φωτιά
έρχονται ώρες που ζεσταίνεται η ψυχή μου / και γράφω τη φωτιά της στο χαρτί / κι όταν έρχεται ο χιονιάς και με παγώνει / διαβάζω το χαρτί να ζεσταθώ.
πολύ θα μ’ άρεσε
σαν γεννήθηκα, / μαζί μου γεννήθηκε ένα ποίημα / όμορφο, / σαν ανθισμένη βυσσινιά / όταν κατάφερα να το δω / το πότισα, το κλάδεψα, το έσκαψα / κι όλο όσο πάει κι ομορφαίνει / το μόνο απ’ τη θνητή μου ύπαρξη / που ο καιρό το θρέφει / κι όταν δεν θα υπάρχω πια / πολύ θα μ’ άρεσε / να μείνει αυτό, να τραγουδάει πως υπήρξα
Κλείνω το κείμενό μου τούτο όπως και πριν δύο χρόνια: « Βασίλη, διάβασα και χάρηκα γραμμένα στο χαρτί τα ποιήματά σου Εύχομαι να δούμε τυπωμένη την πρώτη σου ποιητική συλλογή».
