Σε παλιότερο κείμενό μου – πρόλογο σε συλλογή του Γιώργου Κωτούλα – έγραφα:
«Η ποίηση είναι ένας ουρανός. Ένας κοινόχρηστος ουρανός. Μπορεί ο καθένας να πάρει όποιο κομμάτι θέλει. Μερικοί είναι αδιάφοροι. Άλλοι αφοσιώνονται, θαυμάζουν, ο ουρανός γίνεται ένα με το είναι τους.
Εννοώ ότι η ποίηση είναι κάτι που το ανακάλυψε ο άνθρωπος. Συνεπώς ανήκει σε όλους τους ανθρώπους. Κάποια στιγμή στην πορεία της ανθρωπότητας όλοι είναι ποιητές. Ή, όλοι μπορεί να είναι ποιητές. Βαθιά στον άνθρωπο είναι φωλιασμένη η δημιουργικότητα. Απλώς, η παιδεία έχει έτσι αλλοιώσει την ανθρώπινη ύπαρξη, που οδήγησε τον άνθρωπο στην ιδέα ότι η τέχνη, η ποίηση είναι για τους λίγους από τους λίγους».
Η Ξάνθη πάνω από ένα αιώνα αποτελεί μήτρα και κήπο γονιμοποιό της δημιουργίας κάθε μορφής, ιδία της τέχνης του λόγου. Είναι αισιόδοξο ότι η παντοιότροπη παρακμή δεν εμφανίζεται στη δημιουργικότητα. Νέοι – όχι μόνο ηλικιακά – παρουσιάζουν το έργο τους, αντίσταση κατ’ ουσίαν στα φαινόμενα ‘κρίσης’.
Ηλεκτρονική η παρουσία του Βασίλη Ταβουλτσίδη. Σκαλί σκαλί συγκροτήθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του «Υφαντό» τον Αύγουστο του 2017. Σχεδίαζα τούτο το κείμενο για να συστήσω στο φιλότεχνο κοινό την ποίησή του. Ο αδελφός του Κωνσταντίνος στη φρέσκια συλλογή του «Η Σφιγξ» απευθύνεται στον αδελφό του, στο ποίημά του «Συμβουλές προς νέους ποιητές και τον αδελφό μου», ενώ περιλαμβάνει και το εξαιρετικό ποίημα του Βασίλη «Χιόνι απαλό», που θα παραθέσουμε, αφού προηγουμένως βάλουμε λίγες σειρές από τον Πρόλογο της συλλογής «Υφαντό» του Βασίλη.
«Βλέπω τη ζωή σαν ένα όμορφο υφαντό και προσπαθώ να ξεχωρίσω τα νήματα που τη συνθέτουν.
Παρουσιάζω τη δική μου αλήθεια. Το δικό μου τρόπο που βλέπω τη ζωή. Ίσως ταιριάζει με τη δική σου ματιά. Ίσως πάλι όχι. Δεν έχει σημασία να συμφωνήσουμε, μόνο να αναρωτηθούμε».
Η συλλογή χωρίζεται σε δέκα ενότητες.
Η πρώτη ενότητα επιγράφεται Έρωτας. Παραθέτω το προαναφερθέν ποίημα:
χιόνι απαλό
περιπλανήθηκα γυμνός
μες του Δεκέμβρη τα σκοτάδια
κι εκεί, στη μέση του
τσάκισα την ύπαρξή μου δυο φορές
στου έρωτα τα βράχια
κι ύστερα ήρθες εσύ
σαν χιόνι απαλό μέσα στην άγρια νύχτα
κι ώσπου να ξημερώσει
έντυσες την ψυχή μου στα λευκά.
Η δεύτερη ενότητα επιγράφεται Λάθος, ένα δείγμα:
λάθος δρόμος
είναι φορές
που όλοι οι δρόμοι μοιάζουν λάθος
μάταια, κάθε κίνηση
καταδικασμένο, κάθε βήμα
μη γελαστείς
ο μόνος λάθος δρόμος
να μείνεις ακίνητος σ’ αυτό το σταυροδρόμι
κι ώσπου να ξημερώσει
έντυσες την ψυχή μου στα λευκά
Η τρίτη ενότητα είναι Χρόνος, η τέταρτη Τέχνη, απ’ όπου ένα ποιητικό αριστούργημα:
γράφω τη φωτιά
έρχονται ώρες που ζεσταίνεται η ψυχή μου
και γράφω τη φωτιά της στο χαρτί
κι όταν έρχεται ο χιονιάς και με παγώνει
διαβάζω το χαρτί να ζεσταθώ.
Οι επόμενες ενότητες: 5.Ζωή, 6. Άνθρωπος, 7. Θεός, 8. Δικαιοσύνη, 9. Παρελθόν, 10. Ελευθερία.
Από τις ενότητες αυτές, κάποια ποιήματα ή αποσπάσματα.
Ενότητα 5
το πιο σκληρό θεριό
δεν είναι ο Κύκλωπας που πρέπει να φοβάσαι
ούτε η Κίρκη, μην τυχόν και σε μαγέψει
είναι η Ιθάκη το πιο σκληρό θεριό
όμορφη, ολοστόλιστη, ερωτική
σα βολευτείς μες το ζεστό της στήθος
θα τα ξεχάσεις τα ταξίδια
σύγκριση
δεν ξέρεις, ούτε ποτέ θα μάθεις
για το σταυρό του διπλανού σου
Ενότητα 6
Γνώση
χίλια βιβλία έμαθες
χίλιους δασκάλους είχες
χίλια σχολεία τελείωσες
μα γνώση ούτε μια
λέαινα
λέαινα η αλήθεια
όταν κλειστεί στα σωθικά του ανθρώπου
Φιλοδόξησα με τις λίγες αυτές παραθέσεις στίχων και ολόκληρων ποιημάτων να προσεγγίσω τον κόσμο του Βασίλη Ταβουλτσίδη, ο οποίος εύχομαι να συνεχίσει τον ωραίο αυτό αγώνα του, γιατί όπως γράφει και ο ίδιος στο ποίημά του «άγραφτο χαρτί»: είναι ενάντια στη φύση σου / ν’ αφήσεις άγραφτο το λευκό χαρτί
απάτητο το φρέσκο χιόνι / ανέραστη τη γαλανομάτα παρθένα / αν όμως θες να ξεχωρίσεις απ’ το ζώο / μη μουτζουρώσεις το χαρτί / μη λερώσεις το χιόνι /
μην ατιμάσεις την παρθένα.
Βασίλη, διάβασα και χάρηκα γραμμένα στο χαρτί τα ποιήματά σου Εύχομαι να δούμε τυπωμένη την πρώτη σου ποιητική συλλογή.
Θανάσης Μουσόπουλος
Φιλόγος-Συγγραφέας-Ποιητής
