Σημαντικά ζητήματα θέτουν με ερωτήσεις τους στους αρμόδιους υπουργούς 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ των οποίων και οι βουλευτές Ξάνθης
Τι προβλέπεται από την νομοθεσία – Ιατρική κάνναβη και κρατικό μονοπώλιο. Ποιες οι επιπτώσεις τους. Οι βουλευτές ζητούν να μπορεί να καλλιεργηθεί και να επεξεργαστεί από φυσικά και νομικά πρόσωπα
Τον φάκελο «ιατρική χρήση της κάνναβης», ανοίγουν με μια σειρά ερωτήσεων στους αρμόδιους υπουργούς, 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ των οποίων και οι τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης, Χ. Ζεϊμπέκ, Ε. Γιαννακίδης και Γ. Στογιαννίδης. Οι βουλευτές θέτουν πολύ σημαντικά ζητήματα που είναι ασαφή παρότι υπάρχει σχετικό νομοθέτημα που νομιμοποιεί την ιατρική και βιομηχανική χρήση της κάνναβης από το 2013. Συγκεκριμένα μερικά απ’ αυτά αφορούν στον τρόπο που αυτή θα καταστεί εφικτή και προσιτή στους ασθενείς, πώς θα διασφαλιστεί ένα πρακτικό καθεστώς συνταγογράφησης αλλά και πώς μέσα από ποιες νομοθετικές ρυθμίσεις θα μπορεί να καλλιεργηθεί και να επεξεργαστεί από φυσικά και νομικά πρόσωπα ώστε να ενταχθεί στην παραγωγική οικονομική αλυσίδα και να πάψει να αποτελεί κρατικό μονοπώλιο όπως ισχύει τώρα
46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ρωτούν για την ιατρική χρήση τη κάνναβης
1.Πότε αναμένονται οι υπουργικές αποφάσεις για να καταστεί εφικτή η νόμιμη ιατρική χρήση της κάνναβης στην Ελλάδα, με το υφιστάμενο καθεστώς;
2.Ποια θα είναι η ασφαλιστική κάλυψη για τη χρήση των σκευασμάτων ιατρικής κάνναβης, ώστε η τιμή τους να είναι προσιτή σε όλους τους ασθενείς; Πώς θα διασφαλιστεί για τους ασθενείς ένα πρακτικό καθεστώς συνταγογράφησης;
3.Υπάρχει στο σχεδιασμό των αρμόδιων υπουργείων η πρόθεση να αξιοποιηθεί αναπτυξιακά η ιατρική κάνναβη; Αν ναι, με ποιο τρόπο;
4.Προτίθενται να προβούν σε εκ νέου τροποποίηση της νομοθεσίας, ώστε να είναι δυνατή η παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή της κάνναβης από φυσικά και νομικά πρόσωπα, με το κράτος να αδειοδοτεί και να ελέγχει μέσω του Ελληνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ);
Τι προβλέπεται από την νομοθεσία
Η πρώτη νομοθετική διευθέτηση, ώστε εντέλει να επιτευχθεί η ευρεία ιατρική χρήση της κάνναβης, έγινε με την ΚΥΑ Γ5γ οικ.49690/2017 (ΦΕΚ 2238 Β), με την οποία μεταφέρθηκε η κάνναβη και η ρητίνη της, από τον Πίνακα Α στον Πίνακα Β του Ν. 3459/2006 (ΦΕΚ 103 Α), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το Ν. 4139/2013. Πλέον, η κάνναβη συγκαταλέγεται στις ναρκωτικές ουσίες, για τις οποίες ισχύουν τα εξής, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 2 του Ν. 4139/2013: «Η παραγωγή, κατοχή, μεταφορά, αποθήκευση, επεξεργασία γενικά των πρώτων υλών και των έτοιμων προϊόντων που εισάγονται από το εξωτερικό, καθώς και η διακίνηση των ουσιών των φαρμακοτεχνικών προϊόντων και των ιδιοσκευασμάτων του πίνακα Β΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 3459/2006 (Α΄103), γίνεται μόνο από το Κρατικό Μονοπώλιο Ναρκωτικών, ύστερα από γνωμοδότηση της Επιτροπής Ναρκωτικών, με ευθύνη του Ε.Ο.Φ., ο οποίος εκδίδει και τη σχετική άδεια». Όπως αναφέρεται και στο από 30/06/2017 Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Υγείας, η ιατρική χρήση της κάνναβης προϋποθέτει μια σειρά επιπλέον διοικητικών διαδικασιών, οι οποίες θα προχωρήσουν άμεσα ώστε οι ασθενείς να αποκτήσουν πρόσβαση στα φάρμακα το ταχύτερο δυνατόν. Από τη συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση καθίσταται σαφές ότι η καλλιέργεια, η παραγωγή και η διακίνηση κάνναβης και σκευασμάτων θα αποτελούν κρατικό μονοπώλιο. Με άλλα λόγια, με τη συγκεκριμένη κατηγοριοποίηση, απαγορεύεται η καλλιέργεια και η επεξεργασία της κάνναβης από φυσικά και νομικά πρόσωπα, ενώ επιτρέπονται μόνο οι καλλιέργειες και οι μονάδες επεξεργασίας που λειτουργούν από το κράτος ή για λογαριασμό του κράτους και βεβαίως οι εισαγωγές από το κράτος. Σύμφωνα με το άρθρο 11 του Ν. 4139/2013, η λειτουργία των εργοστασίων που κατεργάζονται προϊόντα και σκευάσματα ναρκωτικών κατηγορίας Α και Β απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Ναρκωτικών, ενώ τα ναρκωτικά που παράγονται σε αυτά, προορίζονται για αποκλειστική χρήση από το κράτος.
Ποιες είναι όμως οι επιπτώσεις ενός κρατικού μονοπωλίου στην ιατρική κάνναβη;
Με την παρούσα κατηγοριοποίηση της κάνναβης και το υφιστάμενο καθεστώς ιατρικής χρήσης ουσιών που είναι χαρακτηρισμένες ως «ναρκωτικά»:
1.Σχεδόν αποκλείεται η εγχώρια καλλιέργειά της ενώ φαίνεται ότι οδηγούμαστε κατ’ ανάγκη σε εισαγωγές συνθετικών σκευασμάτων από τη διεθνή φαρμακοβιομηχανία, με πρώτη άμεση συνέπεια το αυξημένο κόστος για ασθενείς και ασφαλιστικά ταμεία. Το διαφαινόμενο αποτέλεσμα της ρύθμισης αυτής είναι η κάνναβη, είτε στην πρωτογενή της μορφή είτε σε μορφή σκευάσματος, να εισάγεται από το Κράτος και στη συνέχεια μέσω της υπηρεσίας Διαχείρισης Ναρκωτικών να διανέμεται στα Παραρτήματά της, στις έδρες ανά περιφέρεια των νοσοκομείων του ΕΣΥ, ώστε στη συνέχεια να διοχετεύονται στα νοσοκομεία, στις κλινικές και στα φαρμακεία της περιφέρειάς τους. Το ενδεχόμενο ιδιώτης να επενδύσει στην καλλιέργεια και επεξεργασία προϊόντος που προορίζεται αποκλειστικά για διάθεση στην περιορισμένη ελληνική αγορά, με αποκλειστικό αποδέκτη το ελληνικό κράτος, φαντάζει μάλλον απίθανο.
2.Δεν διασφαλίζονται όλες οι θεραπευτικές επιλογές των ασθενών που λαμβάνουν κάνναβη είτε σε φυσική μορφή είτε σε μορφή φυσικών σκευασμάτων (ελαίων, βαμμάτων, εκχυλισμάτων, υποθέτων, κλπ), ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθένειας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πάσχοντα, καθόσον οι εταιρείες παράγουν πολύ συγκεκριμένα σκευάσματα, με κριτήρια κυρίως οικονομικά που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες όλων των ασθενών.
3.Δεν διασφαλίζεται ευέλικτο καθεστώς συνταγογράφησης, αφού τα σκευάσματα με ουσίες κατηγορίας Β χορηγούνται, σε ποσότητα για θεραπεία μιας (1) ημέρας.
4.Αποκλείεται κάθε αναπτυξιακή προοπτική για τη χώρα, μέσω της εκμετάλλευσης των ευκαιριών που προκύπτουν από τον κύκλο εργασιών της ιατρικής κάνναβης (νέες θέσεις εργασίας, έσοδα για το κράτος και καταπολέμηση της μαύρης αγοράς).
Εκτίμησή μας είναι ότι η ανωτέρω νομοθετική ρύθμιση και η συνακόλουθη πολιτική αποκλείουν πρακτικές με σημαντικά οφέλη για πολίτες και κράτος.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
